خبرگزاری کردپرس _ «سومار» برای استانی که ارزش موقعیت مبادلاتی آن را بداند، یک گوهر گرانبهاست. این منطقه ممتازترین موقعیت را در میان مرزهای تجاری مرتبط با پایتخت عراق دارد. فاصله سومار تا بغداد تنها 155 کیلومتر است. این در حالی است که فاصله خسروی با پایتخت عراق چیزی حدود 190 کیلومتر و مرز مهران 255 کیلومتر است. سومار همچنین با شهر مندلی عراق تنها 15 کیلومتر فاصه دارد و می توان از طریق آن در کوتاهترین زمان ممکن به استان های دیالی، واسط و مرکز عراق کالا صادر کرد.

در رقابت های تجاری فاصله ها بسیار مهم هستند و بازرگانان دوست دارند کالاهایشان را در کوتاه ترین و سریع ترین زمان ممکن به مقصد برسانند و سومار از این مزیت برتر کاملا برخوردار است.

همچنین این مرز با 230 کیلومتر فاصله، نزدیکترین مرز مسافری ایران به کربلا هم هست و به دلیل قرار گرفتن در بخش شیعه نشین عراق از آن تهدیدهای امنیتی که متوجه خسروی است، نیز مبراست.

علاوه بر این سومار از میدان های مهم گازی و نفتی برخوردار است و این منابع قادرند مواد موردنیاز برای اجرای پروژه های بزرگ پتروپالایش را تامین کنند. همچنین منابع آبی طرح گرمسیری از این ناحیه عبور کرده و از قابلیت بسیار بالایی برای توسعه کشاورزی و دامپروری برخوردار است.

منطقه ای با این همه قابلیت شایسته هرگونه توجه ویژه و حتی فراتر از آن است. هرچند در میان مسئولین استان کرمانشاه، یک نوع یک عادی انگاری و بی توجهی عجیبی در مورد سومار وجود دارد ولی استان همسایه به خوبی به موقعیت سومار آگاه است. به عنوان نمونه سال گذشته بخشی از سومار با وسعتی بیش از 30 هزار هکتار، به شهرستان چوار در استان ایلام الحاق شده است و این کار در سکوت کامل و بی خبری انجام گرفته است. در پاییز امسال با اطلاع رسانی عشایر، مسئولان از اتفاق رخ داده آگاه می شوند و تلاش ها برای لغو این مصوبه با حمایت برخی نمایندگان استان آغاز می شود.

اگر الحاق بخشی از سومار به ایلام نهایی شود، این استان از همان قابلیت های استان کرمانشاه از جمله برخورداری از نردیک ترین مرز مسافری و مبادلاتی به بغداد و کربلا برخوردار می شود. علاوه بر این با همت مسئولین کرمانشاه، آزادراه بیستون - حمیل هم از دل کرمانشاه با شتاب در دست اجراست. با تداوم این مسیر تا بخش الحاقی و احداث یک مرز جدید، عملا موقعیت تجاری و مسافری فعلی سومار و خسروی کاملا به حاشیه می رود و اقتصاد تجاری منطقه با رکود مواجه می شود.

در این شرایط شاید فرصتی برای شماتت مقصران وجود نداشته باشد و همه باید با یک همگرایی همه جانبه به دنبال اصلاح این مصوبه باشند زیرا نسل های بعدی و شاید همین نسل قضاوت بسیار صریحی در مورد عملکرد ما خواهد داشت.