خبرگزاری کردپرس _ در دو دهه اخیر یک سنت عجیب در کرمانشاه باب شده و آن مشغول کردن استانداران جدید با پروژه های زمین گیر، اشتباهی و یا ورشکسته‌ای است که  بیش از دو دهه از آغاز عملیات اجرایی آن ها می گذرد و هنوز تکمیل نشده اند. 

در این میان اگر استاندار جدید دارای علایق فرهنگی، اجتماعی و ورزشی بوده، او را با برنامه‌هایی مانند ساماندهی محلات حاشیه ای کلانشهر کرمانشاه، انتقال شهرک مشاغل، تکمیل بیمارستان 540 تخت خوابی، تکمیل دهکده المپیک، تکمیل موزه منطقه‌ای، تکمیل کتابخانه مرکزی و مشغول کرده اند و اگر پی برده اند که اولویت مدیر ارشد استان، گردشگری است وی را به پیگیری پروژه هایی مانند احداث تله کابین، کریدور گردشگری کرمانشاه _ بیستون، شهربازی کرمانشاه و ترغیب کرده اند.

و یا اگر او را مردی طالب توسعه صنعتی، یافته‌اند او را درگیر احداث پروژه پتروپالایش آناهیتا، راه اندازی بیواتانول و بیوایمپلنت و ... کرده اند و استانداران عمرانی هم اغلب با تکمیل قطار شهری، تکمیل تصفیه خانه شهر کرمانشاه، جابجایی میدان بار، آزادراه کرمانشاه _ حمیل و ... سرگرم شده اند. اگر استانداری هم مدعی توسعه همه جانبه و متوازن بوده، رنج پیگیری تمامی این پروژه ها را بر او بار کرده اند.

این پروژه‌ها در قالب شعارهای زیبایی مانند تکمیل پروژه های ناتمام و راکد و اشتغال زایی و رونق تولید، به عنوان اولویت های توسعه ای به مدیران ارشد عرضه شده اند و اغلب آن ها مانند تله کابین و قطار شهری به دلیل جانمایی های غلط، فقر منابع اعتباری، ایجاد مانع در مسیر ثبت جهانی و ... سال هاست زمین گیر شده اند.

برخی از آن ها هم مانند دهکده المپیک، کتابخانه مرکزی، پتروپالایش آناهیتا و ... محصول بلندپروازی های دهه 80 و نفت بشکه ای120 دلار هستند و تکمیل آن ها در شرایط فعلی اقتصادی کشور بسیار سخت است.

حاصل این سنت سرگرمی سازی این بوده که طی این سال‌ها نه آن پروژه ها تکمیل و به سرانجام رسیده‌اند و نه فرصتی برای تعریف پروژه‌های جدید و تحول آفرین در کرمانشاه فراهم شده است. 

متاسفانه استانداران هم بعد از دو سال پیگیری تازه درمی‌یابند که دوستان او را پی نخود سیاه فرستاده اند و رفتن در این مسیر به نوعی حواله دادن به ناکجاآباد و غافل شدن از دیگر اولویت ها بوده است. 

کرمانشاه با فرض تکمیل تمامی این پروژه‌ها هم فاصله محسوس و پایداری با صدر جدول بیکاری و شاخص فلاکت پیدا نمی کند و هرگونه تغییر مثبت در وضع کنونی استان، نیازمند برنامه ریزی و هدف گذاری و اولویت بندی های مناسب است.

فارغ از هر چیز، استاندار جدید باید با کمک یک تیم بادغدغه و توانمند، به بررسی همه جانبه ظرفیت ها و فرصت های توسعه ای و اشتغالزای استان در حوزه های مختلف بپردازند و با همفکری کارشناسان بر سر یک پلان و الگوی توسعه ای مناسب برای کرمانشاه، به یک اجماع و وفاق پایدار برسد. برنامه ای که با اولویت ارتقای منطقه ای کرمانشاه در حوزه های گردشگری، تجاری، مبادلاتی، خدماتی، اقتصادی، صنعتی طرح ریزی شده باشد و با توجه به محدود بودن منابع، در هر حوزه به بروزرسانی. تکمیل و یا تعریف پروژه های تحول آفرین و پیشران بپردازند. 

پروژه‌های تحول آفرینی مانند؛ احداث بندر خشک، اتصال بزرگراهی و ریلی به شهرهای سنندج، ایلام، خرم آباد، همدان و اصفهان، اتصال ریلی و بزرگراهی به شهرهای بغداد و سلیمانیه، توسعه فرودگاه فعلی در مقیاس هاب منطقه ای و جانمایی و فرودگاه دوم استان، پیگیری کردن  اجرای پروژه های بسیار مهم سند توسعه نفت و گاز در سطح استان، فعال کردن ظرفیت های توسعه ای منطقه آزاد قصرشیرین و منطقه ویژه اسلام آباد، تدوین یک طرح جامع و همه جانبه برای فراهم شدن امکان بهره گیری از ظرفیت های اقتصادی و اشتغال زای جهانشهر شهر خلاق خوراک، منظر جهانی اورامان، پایگاه جهانی بیستون و پایگاه ملی تاق بستان، احداث کریدور گردشگری اورامان با همکاری کردستان، توسعه گردشگری سلامت در قالب یک برنامه مدون، ایجاد شهرک های صنایع دستی، استانداردسازی زیرساخت های گمرکات خسروی و پرویزخان و بازارچه های شوشمی، سومار و شیخ صله، برنامه ریزی برای استفاده از ظرفیت های تحول آفرین فن آوری های نوین و هوش مصنوعی  و ... از جمله برنامه هایی هستند که می توانند در قالب این برنامه توسعه ای دنبال شوند.