خبرگزاری کردپرس _ یکی از ویژگی‌های این دوره از انتخابات ریاست جمهوری، جا ماندن ستادهای استانی از کوران رقابت های انتخاباتی است به گونه‌ای که در استان کرمانشاه تاکنون تنها ستاد مرکزی یکی از نامزدها راه اندازی شده و در بسیاری از استان‌های غرب کشور هم چنین وضعیت مشابهی حکم فرماست. 

البته ظاهرا ستادهای استانی هم تقصیری ندارند و فرصت ساماندهی و راه اندازی تشکیلات برای آن ها بسیار اندک بوده است.

در واقع از روز اول اعلام تایید صلاحیت ها تاکنون، بار اصلی فعالیت های رسانه‌ای و تبلیغی نامزدهای ریاست جمهوری بر دوش شبکه‌های اجتماعی و دنیای مجازی و رسانه‌های جمعی بوده است. 

این وضعیت اگر در ادوار گذشته رخ می‌داد شاید چالش های بسیار جدی در مسیر تبلیغات نامزدها ایجاد می‌شد ولی در این دوره به لطف شبکه‌های فراگیر مجازی و گوشی هوشمند، فقدان ستادهای استانی چندان احساس نشده است.

این وضعیت کاهش وزن ستادهای استانی شاید مزیت های خوبی هم در پی داشته باشد. مثلا توان سهم خواهی اعضای ستادهای استانی نامزد پیروز در انتخاب استاندار و یا مدیران کلیدی را کاهش دهد و در این میان افراد مستقل شانس بیشتری برای نقش آفرینی پیدا کنند. 

طی این سال‌ها متاسفانه به دلیل فراهم نبودن بسترهای لازم برای شکل‌گیری احزاب قوی و دارای پایگاه فراگیر اجتماعی،  ستادهای استانی تلاش بسیاری برای اثرگذاری بر روند انتصاب مدیران داشته‌اند و اغلب هم نقش مثبتی در فضای توسعه‌ ای استان‌ها بازی نکرده‌اند. 

این انتخابات بی گمان تجربه جدید و مثبتی در رقابت‌های انتخاباتی خواهد بود و باید از آن استقبال کرد.