به گزارش خبرگزاری کردپرس، چندی پیش مطلبی نوشتم تحت عنوان "پیرمردهای کار را دریابیم". در پی نوشتن آن مطلب دوستی تماس گرفت و با من در خصوص "نگهبانان پروژه های ساختمانی" صحبت کرد و اینکه عموما این نگهبانان نیز پیرمردان هستند. بر آن شدم خودم از نزدیک این عزیزان را ببینم و شرایط کاریشان را جویا شوم.

طی سه شب از ۳۷ پروژه ساختمانی دیدن کردم که در ۲۸ پروژه نگهبان وجود داشت، در ۴ مورد نگهبانان افرادی حدودا ۳۰ تا ۴۰ ساله و تقریبا در ۲۴ مورد نگهبانان عموما پیرمردهایی بین ۶۵ تا ۷۰ ساله بودند که یا در کانکس یا یک چادر مسافرتی اسکان شبانه داشتند. اکثر این افراد از سر مشکلات اقتصادی و چون توان انجام کار دیگری از جمله بنایی یا کارگری را نداشتند با مبلغی ناچیز قبول مسئولیت کرده و در شرایطی که خود شدیدا نیاز به مراقبت دارند، نگهبان و مراقب اموال و پروژه های ساختمانی دیگران شده اند.

در هم‌کلامی با تعدادی از این عزیزان، دل نگرانی از سرقت و سارقان شبانه، هراس و بیم جان از درگیری با سارقان، ترس از سکته شبانه و بالا رفتن ناگهانی فشارخون و ابتلا به کرونا موج می زد. یکی از این پدران، پای پانسمان شده خویش را نشانم داد که در حین توالت رفتن میخ الوار در کف پایش فرو رفته و تا صبح مجبور شده بود درد و خونریزی را تحمل کند. آنها عموما از رنج بی‌خوابی شبانه و اینکه باید هوشیار و مراقب اموال باشند شکوه می کردند. اینکه در سکوت و تنهایی شب و بدون داشتن همدمی مجبورند نگهبانی دهند آنان را دچار افسردگی و ملال روحی شدیدی کرده بود. عموما بدون شام و از ساعتهای هفت و هشت عصر پس از رفتن کارگران مجبور به حضور در محل کارگاه هستند.

فصلی بودن و مقطعی بودن نگهبانی پروژه های ساختمانی نیز از دیگر شکایتهای این عزیزان دردمند بود، هر چند پیام به‌کارگیری نگهبانان ساختمانی خود فقدان احساس امنیت در نگاه مالکان است اما خود نگهبانان نیز که ظاهرا باید عامل ایجاد امنیت باشند بشدت دچار احساس ناامنی و استرس هستند و این احساس هراس و اضطراب در سن پیری می تواند عامل بسیاری از آسیبهای جسمی از جمله سکته های قلبی و مغزی و نیز ایجاد فشار خون و تشدید حملات دیابت باشد لذا این پیرمردان بی پناه بشدت در معرض آسیبهای جسمی و روانی هستند.

امیدوارم متولیان امر (دقیقا نمی دانم چه نهاد و گروهی) توجه و عنایتی ویژه به این گروه فراموش شده داشته باشند و مالکان و صاحبکاران شرایطی مناسب تر و انسانی تر را برای حضور شبانه این عزیزان گرفتار شده در تله فقر و ناامنی اقتصادی فراهم کنند.

*روانشناس و مشاور ایلامی