در واپسین روزهای سال گذشته خبر آتش‌سوزی مهیب ساختمانی قدیمی که شناسنامه طبابت و تمدن دو قرن اخیر کرمانشاه و دومین اثر ارزشمند تاریخی، معماری و پزشکی ایران بود؛ دوستداران این اثر شوکه کرد.

آنگونه که می‌‌گویند پس از قرارگرفتن این اثر در لیست آثار تاریخی و فرهنگی کشور، اداره میراث استان اراده‌ای جدی برای خرید ملک یا خسارت به مالکان یا وراث این اثر تاریخی نداشته است. این مجموعه پس از بلاتکلیفی با شکایت در محاکم قضایی، نهایتا با حکم دیوان عدالت اداری از فهرست آثار تاریخی و فرهنگی خارج شده است.

سوختن بیمارستان تاریخی مسیح کرمانشاه را باید از تبعات ناگوار انتخاب‌های نادرست مدیریت ارشد استان برشمرد. در واقع مدیریت ارشد استان با انتصاب مدیران ناکارآمد، بی‌دانش و غیرتخصصی در اداره‌ای مهم و تخصصی مانند میراث فرهنگی، غیرمستقیم موجب پدیدآمدن این فاجعه شده‌ است. مدیرانی که صرفا با توصیه‌ها و لابی‌گری‌های محفلی منصوب می‌شوند.

اگر شهرداری کرمانشاه بجای فروش اوراق برای تکمیل منوریل که به اعتقاد کارشناسان حمل و نقل و توسعه شهری این صنعت ریلی بدلیل آلودگی صوتی منسوخ شده و توجیهی ندارد به خرید این اثر تاریخی همت می گمارد. و یا تیم مدیریتی استان در سفر هیات اقتصادی به استان بجای پیشنهاد تسهیلات و اعتبار برای تکمیل منوریل و یا در کنار پیشنهاد رفع موانع مالی برای راه اندازی مجدد ده‌ها و کارخانه کوچک و بزرگ که در شهرک‌های صنعتی استان میلیاردها تومان بدهکار نظام بانکی هستند، خرید و سرمایه‌گذاری این اثر و دیگر آثار تاریخی و فرهنگی نیز در بسته پیشنهادی قرار می‌گرفت نه تنها به مراتب زودبازده‌تر و آسانتر و کم‌هزینه‌تر از سایر پیشنهادات بود بلکه استعداد و پتانسیل اشتغالزایی آن نیز از سایر پیشنهادات بیشتر و بهتر بود. همچنین این اثر و سایر آثار تاریخی فرهنگی از تخریب و تغییرکاربری نجات پیدا می‌کردند.

با تبدیل این آثار به فرهنگسرا و یا مجتمع‌های سیاحتی و فرهنگی و یا نمایشگاه دایمی فروش صنایع دستی و سنتی، رستوران و ... صدها شغل مستقیم‌ و غیر مستقیم ایجاد می‌شد و آنگاه می‌توانستند از آرمان کرمانشاه بعنوان قطب گردشگری با دستی پرتر دفاع کنند. افکارعمومی هم باورش می‌شد چندجانبه نگری در توسعه و اشتغال در استان ما فراتر از شعار است.

*عضو هیات مدیره انجمن گردشگری سرزمین «ماد»