بايد خون گريست و عزاي عمومي اعلام كرد... بايد بر وجدانهاي مرده، روح هاي خسته، دست هاي بسته و انسانيت بر باد رفته فاتحه خواند... بايد در اين وانفساى خودخواهى و قدرت طلبى و ثروت اندوزى، چراغي در دست گرفت وگرد شهر به دنبال "انسان" گشت...
سال گذشته براي رها دختر ١١ ساله ى ديارم نوشتم كه در چنگال مردي ٤٤ ساله، تمام شور و نشاط كودكيش بر باد رفته بود و امسال در شروع سال نو بايد از دختركي ١٢ ساله بنويسم كه در عنفوان نوجوانى بستن طناب دار بر گردن خويش را به زندگى در فقر مطلق با لباس هايي ژنده و مندرس در خانه نمور كوچكي بدون سقف، ترجيح داد...
اعداد ١١ و ١٢ چقدر براي دختركان سرزمينم نحس و بد شگون شده اند؟ كودكاني كه در اين سن و سال بايد با عروسكهايشان خاله بازي كنند و براي ساختن آينده اي زيبا، روياپردازى و تلاش كنند و از امكانات مناسبي جهت سلامت و آرامش و تحصيل برخوردار باشند، در چنگال ديو محروميت اقتصادي و فرهنگى و بي توجهي و فراموش شدگى گرفتار مي شوند و در آتش بي عدالتى و ناتوانى و بي تدبيري مي سوزند. تعدادشان هم يكي دوتا نيست و هر دم از اين باغ آفت زده، خبر تازه اي مي رسد.
اما جالب تر و شنيدني تر از اين اخبار تلخ، حضور پر رنگ كارناوال مسئولين استاني و حتي پيگيري مسئولين كشوري در پي رسانه اي شدن خبر فاجعه توسط خبرنگاران و فعالين اجتماعى هميشه هوشيار و دستور پيگيري موضوع و كمكهايي ناچيز به خانواده دخترك معصوم مي باشد. در واقع نوش دارويي بعد از مرگ سهراب؛ چرا كه اگر تمام لباسهاي گل صورتي دنيا را به همراه خانه اي گرم و مسقف با برق و گاز و خط تلفن و آنتن تلويزيون و ... برايشان تهيه كنند دخترك بينوا ديگر بر نمي گردد و به آرزوهاي شيرين كودكانه اش نمي رسد تازه مگر فقط همين يك خانواده است كه احتياج اضطراري به كمك دارد؟ شايد در همان روستا ده ها كودك ديگر در حال طراحي سناريوهاي مخوفي هستند جهت خلاص از دست و پا زدن در باتلاق فقر و محروميت...
اما همين مرگ جسورانه و خودخواسته مي تواند تلنگرى باشد براي بيداري مسئولين از خواب گرم زمستانى تا خانواده هايي اينچنيني كه تعدادشان هم كم نيست را شناسايي كنند و پيش از آنكه دوباره دير شود و دست تغابن بر زانو زنند و انگشت حسرت بگزند كه كاش چنين و چنان مي كرديم، سر و ساماني به زندگيشان بدهند و كارى كنند كه خانواده ها بيش از اين شرمنده فرزندان بي گناه و معصومشان نشوند و نحوست مقام اولى خودكشي را از سر استان عزيزمان ايلام پر از آلام بردارند.
*فعال اجتماعى ایلامی
نظر شما