به گزارش خبرنگار کردپرس، همه ماجرا از یک سهل انگاری و بی تفاوتی محض رقم خورد. بی تفاوتی نسبت به هشدارهای بهداشتی و رعایت نکردن فاصله گذاری اجتماعی و هوشمند.

میهمانی از تهران به یکی از روستاهای شهرستان قروه می آید. این سفر همان و زیر پا گذاشتن هشدارهای بهداشتی همان و در نهایت انتقال ویروس کرونا در سطح روستا هم همان.

این میهمان که به خیال خود سالم بوده و کرونا هم نمی گیرد نه تنها در روستا مشغول به گشت و گذار بوده بلکه به تعداد دیگری از روستاها رفته و در قروه هم رفت و آمد داشته است.

همین رفت و آمد در سطح روستا تا کنون باعث شده که تعداد 8 مورد مثبت شناسایی و 13 نمونه دیگری انجام شده و در انتظار پاسخ باشند.

گرچه تمامی افراد مبتلا در خانه هایشان قرنطینه هستند اما باتوجه به رفت و آمدهای این فرد بیمار به خارج از روستا احتمال اینکه تعداد مبتلایان روند صعودی داشته باشند، وجود دارد.

برهمین اساس به گفته رئیس مرکز بهداشت شهرستان قروه به محض شناسایی فرد مبتلا به کرونا مراحل کنترل بهداشتی کار آغاز شد و با آموزش های اصولی تمامی موارد لازم به ساکنان روستا تأکید گردید.

«مسعود معتمدی» از ارسال بسته های معیشتی به روستاهایی که موارد قرنطینه ای دارند خبر داد و گفت که در حال حاضر وضعیت در روستاها به مرز هشدار جدی رسیده است.

آلودگی 15 روستا در قروه

از تعداد 133 روستا در شهرستان قروه 15 روستا آلوده به ویروس کرونا شده اند و این همان معضلی است که چندی پیش معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کردستان نسبت به آن هشدار داده بود. هشدار در این خصوص که کنترل بیماری در روستاها سخت خواهد بود.

تمامی موارد شناسایی شده در این 15 روستا براساس اطلاعات مرکز بهداشت شهرستان قروه از افرادی انتقال یافته که خارج از شهرستان بوده و به روستا بازگشته اند و یا به عنوان میهمان آمده بودند.

بر همین اساس فرماندار شهرستان قروه که در نشست ستاد مقابله با کرونا نسبت به این بی مبالاتی ها به شدت اعتراض داشت گفت که تمامی این روستاها باید معرفی شوند تا مردم آگاه شده و از رفت و آمدهای غیرضرور پرهیز کنند.

«حسین الماسی» وضعیت 15 روستای آلوده را نامناسب دانست و تأکید کرد هر فردی نه تنها در برابر سلامت خود که در مقابل سلامت جامعه هم مسئول است و بی تفاوتی نسبت به این مسئله خطرآفرین بوده و غیرقابل جبران.

باتوجه به این موارد در شهرستان قروه به ترتیب نقشه پراکندگی ویروس کرونا در روستاهای منطقه تا به این لحظه «پلوسرکان با 8 مبتلای قطعی به کرونا در صدر روستاهای آلوده قرار دارد و بعد از آن کامشگران با 3 مورد، سوتپه و ویهج و شانوره هر کدام با 2 مورد و سپس وینسار، گلالی، میهم سفلی، دلبران، خریله، دیوزند، امین آباد، زیویه، طوغان، آونگان، معصوم آباد، یالغوزآغاج، حسن خان و احمد آبادباش هر کدام با یک مورد ابتلا در لیست روستاهای آلوده هستند.»

با این حساب از تعداد 82 مورد مثبت شناسایی شده در شهرستان قروه 31 مورد مربوط به روستاها و 51 مورد مربوط به شهر قروه است.

ضرورت حمایت خانوادگی از بیماران

«درد اصلی در این است که تعدادی از خانواده های مبتلایان به کرونا حمایت لازم را از بیمار خانواده خود ندارند.» این را مدیر شبکه بهداشت و درمان قروه با ناراحتی شدید می گوید. به گفته «فردین گوهری» مواردی بوده که بیماران از طرف خانواده هایشان طرد شده اند و همین مشکلات را بیشتر می کند.

مطابق این گفته به نظر می رسد جامعه هنوز به باور اینکه کرونا یک بیماری است مانند سایر بیماری ها و موردی نیست که از آن برای برچسب زدن استفاده کرد؛ نرسیده است.

این درست همان غفلتی است که بسیاری از نهادهای مرتبط منجمله سازمان های مردم نهاد دارند. فرهنگ سازی و آگاه سازی مردم در این زمینه که ویروس کرونا را نباید انگ دانست و زشت؛ یکی از کارهایی است که سمن ها می توانستند به خوبی در مورد آن کار کنند اما گویا این انجمن های مردم نهاد کار در حوزه فرهنگ و سلامت روان را جزو وظایف خود نمی دانند در حالی تعدادی در اصل هدفشان در این زمینه معرفی شده است.

جدای از این نهادهای فرهنگی همانند ارشاد هم در این زمینه ضعف دارد و گویا فرهنگ و ارشاد قروه هم در این دوران کرونا به قرنطینه رفته چرا که نتوانسته وظیفه ذاتی خود در این شرایط بحرانی را ایفا کند.

همه این ضعف ها برگرفته از شناخت ضعیف نسبت به مجموعه وظایف و مسئولیتی است که باید باشد و اجرا شود.

تقویت سلامت روان جامعه

بحران که می شود از نظر بسیاری از متخصصان روانپزشک بعد از تأمین نیازهای اولیه باید به تقویت سلامت روان جامعه اقدام شود به طوری که اندوه و پریشانی ذهن از بین برود. مهمترین مسئله ای که در شهرستان قروه چندان دیده نمی شود و همه تنها به فکر تأمین نیازهای اولیه هستند در حالی که همین حمایت نشدن بیماران کرونا توسط خانواده هایشان از نبود نیازهای معیشتی بدتر است و معلوم نیست نهادهای مرتبط دولتی و خصوصی، سمن ها و تشکل های مردمی که با نام سلامت روان و نشاط و ... فعالیت می کنند؛ چه زمانی می خواهند متوجه شوند که مسئولیت واقعیشان چیست؟!

^* گزارش:زیبا امیدی فر