خبرگزاری کردپرس _ تپه الله اکبر نام قسمتی از حاشیه مرتفع و خوش آب و هوای شهر جوانرود است که به نوعی نماد این شهر محسوب می شود.در دوره های مختلف مورد توجه بوده است و نام الله اکبر را زمانی برخود گرفت که شعار حک شده رژیم قبل روی آن تخریب و شعار الله اکبر جایگزین آن گردید. در دهه گذشته نام این تپه به کرﱠﱠات در محافل و مجالس رسمی و غیر رسمی اورامانات و بوِیژه جوانرود شنیده شده است!
در اواخر دهه گذشته عده ای بصورت مخفیانه در صدد تصرف و ثبت زمین این تپه به نام خود برآمدند و اداره منابع طبیعی جوانرود علیرغم مقاومت در برابر خواست آنها ،چون مردم خبرنداشتند و این اداره از حمایت مردمی برخوردار نبود، کار چندانی از پیش نبرد و متصرفان موفق به ثبت ۴۴۰۰۰ هزار متر از زمین این تپه به نام چند نفر از جمله دو کودک خردسال گردیدند!
در سال ۱۳۹۰ هنگام جستجو برای تهیه زمین جهت دانشکده دانشگاه رازی در جوانرود در نهایت قرعه به نام بخشی از تپه الله اکبر افتاد و با مراجعه به فرمانداری و اداره منابع طبیعی قضیه تصرف تپه فاش و برملا گردید. مکاتبات متعددی از سوی دانشگاه، فرمانداری، منابع طبیعی و … صورت گرفت. با آغاز به کار نماینده دور نهم اورامانات در مجلس شورای اسلامی، دکتر نعمت ا… منوچهری، مکاتبات صورت گرفته از طرف دانشگاه رازی در اختیار ایشان قرار گرفت تا در سطحی بالاتر مطالبات مردم پیگیری شود. با ادامه پیگیری ها نهایتا متصرفان تپه مجبور به انصراف از قرارداد خود شدند، شهرداری می بایست متولی تپه الله اکبر می شد و به آن سروسامان می داد!
با اتمام دوره نهم مجلس و آغاز به کار نماینده دور دهم اورامانات در مجلس، پرونده خلع ید بستگان وی از تپه الله اکبر بار دیگر مطرح گردید و تلاش شد تپه به آنها بازگردانده شود! اما اوضاع فرق کرده بود و مردم به مسئله تصرف منابع ملی حساس شده بودند و به آسانی زیر بار تصرف نماد شهرنمی رفتند و البته فضای مجازی تاثیر بسیار زیادی در اطلاع رسانی و آگاهی مردم در این زمینه داشت. کمپینی علیه این تلاش نماینده که در پوشش اجرای طرح گردشگری و اشتغالزایی مطرح شده بود ایجاد شد و با جمع آوری هزاران امضاء مخالفت خود را با تصرف تپه و تخریب منابع ملی اعلام کردند و چندین تجمع بزرگ علیه این اقدام در تپه و در سطح شهر برگزار گردید. با تدبیر شورای تامین شهرستان و دستگاه قضا در نهایت قضیه طرح گردشگری متوقف گردید.
اینک از طرف بانیان طرح زمزمه هایی به گوش می رسد که گویا درصدد از سرگیری طرح به اصطلاح گردشگری خود هستند؛ در این زمینه توجه به چند نکته ضروری است:
منابع ملی و طبیعی کلان مربوط به عامه مردم است و هیچکس حق ندارد در راستای منافع فردی و گروهی خاص تحت هر عنوانی از آن بهره برداری کرده و منابع طبیعی را تخریب کند.
با توجه به مراحل مختلف طی شده برای تصرف این طرح و شبهات مطرح شده به نظر می رسد طرح گردشگری بهانه ای بیش نیست و اهداف دیگری مد نظر مدعیان طرح می باشد.
مردم جوانرود نشان دادند که اجازه نخواهند داد سرمایه ملی آنها مورد تجاوز و تصرف قرار گیرد و بهتر است بار دیگر این موضوع مطرح نشود.
حدود ۱۲ سال کشمکش سیاسی و اجتماعی برای تصرف این تپه کافی است و پیشنهاد می گردد متولیان امنیتی و قضایی شهرستان با تدبیر خود یکبار برای همیشه به طور قاطع دست طمعکاران به اموال عمومی و منابع ملی را از این قضیه کوتاه کنند و اجازه داده نشود عامل تفرقه و اختلاف دائمی در این شهر بوجود بیاید.
اگر هدف اجرای طرح گردشگری و اشتغالزایی است بهتر است در محلی دیگر و با فاصله بیشتر از شهر که شائبه تصرف منابع ملی با نیت استفاده شخصی در آن کمتر است اجرا گردد.
پیشنهاد می گردد با لحاظ تمامی مسائل زیست محیطی، اجتماعی و شهری به این بخش از شهر جوانرود سر و سامان داده شود و متولی آن مشخص گردد.
نظر شما