در روزهای آخر اسفندماه سال ۱۴۰۱ طبق مصوبه هیأت دولت سیزدهم شهرستان میرآباد به عنوان بیستمین شهرستان استان آذربایجان غربی اعلام گردید. هرچند تغییرات درتقسیمات کشوری در ابتدای امر شاید موضوعی ساده به نظر بیاید امّا بی شک به مرور زمان تبعات بسیاری هم می‌تواند به همراه داشته باشد.

 ارتقای جایگاه یک شهر در سطوح تقســیمات کشــوری، علاوه بر تغییرات سیاســی که به دنبال دارد، می تواند تأثیرات اجتماعی، اقتصادی و کالبدی بســیاری نیز بر آن شــهر داشته باشــد. در ایران، همواره بین مرکزیت اداری- سیاسی و تمرکز قدرت و ســرمایه رابطه مســتقیم وجود داشته است و تمرکزگرایی و مرکزیــت یابــی شــهرها بــه لحــاظ سیاســی و اداری باعــث جــذب ســرمایه گذاریها و گســترش کارکردهای اداری و خدماتی و به تبع آن پذیــرش مهاجریــن می گــردد (پیله ور، علی اصغر،۱۳۸۷، ارتقایابــی مرکزیــت ناحیــه ای و تحــوالت ســاختاری-کارکردی شــهر).

آنچه تاکنون بعد از اعلام شهرستان شدن میرآباد در انظار عمومی نمایان شده است؛ خوشحالی مردم میرآباد و حومه آن است. ناگفته نماند مردم شهر نلاس از الحاق شدن به شهر ربط وکم توجهی ها به زیر ساخت های این شهرتازه تأسیس شان به شدت  گله مند و ناراضی هستند. مردم شهر ربط هم ظرفیت و پتانسیل شهرشان را برای تبدیل به شهرستان شدن بهتر و بیشتر از میرآباد می دانند. هرچند هیچ یک از موارد و دغدغه های گفته شده هم پر بیراهه نیستند امّا نهادهای تصمیم گیر ذی ربط نیز نزدیک بودن به مرز و فاصله از شهرستان همجوار را از جمله دلایل قانونی انتخاب میرآباد در بین چند شهر همجوار را به عنوان شهرستان ذکر نموده اند.

 اکنون باید گفت؛ بافت جغرافیای و طولی بودن شهر، وضعیت توپوگرافی، پوشش جنگلی و منابع طبیعی چسپیده به شهر، ضعف زیر ساخت های خدمات رسانی و عمرانی، تقاضا برای فضاهای سکونتی، بهداشتی، آموزشی، اقتصادی، اوقات فراغت و... همچنین افزایش مهاجرت روستائیان به شهر از جمله چالشهای جدی این شهرستان جدید هستند وخواهند بود.

واحدهای سیاسی جدید، معمولاً به امید اینکه با ارتقای سطح در نظام تقسیمات کشوری و دریافت بودجه بیشتر از دولت، توسعه می‌یابند. هرچند برخی تجربیات ایجاد شهرستان‌ها و بخش‌های جدید نشانگر آن بوده است که این موضوع تأثیراندکی درتوسعه و پیشرفت شهرستان ها و همچنین استان‌ها داشته است و  تازه اعتباراتی که قبلاً می‌توانست صرف ایجاد زیرساخت‌های لازم برای توسعه و اشتغال در منطقه گردد، صرف حقوق و مزایای کارکنان، پست‌های مدیران، ایجاد ساختمان‌ها و ابنیه دولتی جدید خواهد شد. بنابراین همه ابعاد این تأسیس ها همواره مثبت نخواهد بود.

هرچند مدیریت صحیح چالش های گفته شده به ویژه تسریع در روند ایجاد زیرساخت های خدمات رسانی می تواند نوید خوبی بر تغییر شرایط نامساعد و همچنین محرومیت زدایی منطقه باشد همچنین تأثیر مثبتی بر رفع ضعف های مدیریتی ناشی از پراکندگی جغرافیایی و اداری شهرهای این منطقه داشته باشد.

نکته مهمی که باید در مورد شهرستان شدن میرآباد در این یادداشت بر روی آن تمرکز گردد؛ میزان تأثیرگذاری این اقدام بر روند تفکیک حوزه انتخابیه پیرانشهر و سردشت از همدیگر است. هرچند مطالبه این تفکیک با توجه به وضعیت جغرافیای وسیع دو شهرستان(پیرانشهر و سردشت) و مشکلات عدیده مرتبط بر این شرایط به عنوان یکی از خواسته برحق مردم منطقه به ویژه مردم شهرستان سردشت در دوره های مختلف طرح شده و حتی کارزار مردمی جمع آوری امضا هم قبلاً تشکیل شده است. وعده های پیگیری هم از جانب نمایندگان مجلس و مسئولان منطقه هم داده شد امّا متأسفانه هیچ کدام تاکنون مؤثر واقع نشده اند.

اکنون شاید شهرستان شدن میرآباد و پیگیری و لابیگری های مجدانه نماینده جوان دو شهرستان(پیرانشهر و سردشت) در مجلس با همکاری مسئولان منطقه و ملی همچنین مطالبه جدی مردم و فعالان منطقه خود بتوانند به عنوان فرصت زمینه ای و عواملی تأثیرگذار برای تسریع اقدامات قابل اجرا، امید به ثمر نشستن روند تفکیک حوزه انتخابیه پیرانشهر و سردشت را بیش از پیش به گام های نهایی نزدیک گردانند.