به گزارش خبرگزاری کردپرس، دکتر علی موسی نژاد فعال اجتماعی و استاد علوم اجتماعی دانشگاه که یکی از محققان حوزه خودکشی در استان است، در این یادداشت می نویسد:

سالها بل دهه هاست که ایلام را با میزان بالای خودکشی اش می شناسند. از اواخر دهه 1360 یعنی 1368 تاکنون، نرخ خودکشی در این استان، به طورکلی افزایش یافته و از 13 تا 24 در یکصدهزار نفر در نوسان بوده است. و در برخی سالها به بیش از 5 برابر نرخ کشوری خودکشی رسیده است.

اگرچه آمار واقعی خودکشی در استان ایلام بیش از آمار رسمی منتشرشده است اما با این حال از آغاز دهه 1380 تا 1400 بیش از 2 هزار نفر در استان ایلام بر اثر خودکشی از بین رفته اند و برآورد می‌شود که در دو دهه مذکور، حداقل 50هزار نفر در استان 600هزار نفری ایلام اقدام به خودکشی کرده باشند.

در طول این سه دهه، رفتارهای خودکشانه (اعم از خودکشی منجر به مرگ و اقدام به خودکشی) در استان ایلام از لحاظ متغیرهای مختلف از قبیل سن، جنس، تحصیلات، شغل، محل سکونت و...) از الگوهایی تبعیت کرده است، به عنوان مثال : بیش از 90 خودکشی ها توسط افراد بیکار، خانه دار، کارگر، مغازه دار، و... صورت گرفته، بیشتر خودکشی ها متعلق به افراد 15 تا 34 ساله بوده اند، شهرستان های ایوان و دره شهر، بیشترین خودکشی را داشته اند و... اما با آغاز سده جدید به نظر می رسد که رفتارهای خودکشانه در استان ایلام میل به دگردیسی دارند، به عنوان مثال، خودکشی در شهرستانهای دیگر در حال افزایش و پیشی گرفتن از دو شهرستان مذکور هستند، آمار خودکشی گروه های سنی بالاتر از 34 سال رو به افزایش نهاده، خودکشی در میان افراد شاغل در حال افزایش است (مانند خودکشی تعدادی از شاغلان در پتروشیمی چوار) و...

متأسفانه تاکنون مسئولان و به طور کلی نظام بوروکراسی ما، دیدگاه درستی نسبت به این مسأله نداشته اند و همواره از منظر روانشناختی و پزشکی به این مسأله "اجتماعی" نگریسته اند و بودجه ها و برنامه ها را در مسیرهای یادشده هدایت کرده اند.

واقعیت آن است که همایندی و ترکیب فقر، گرانی، تورم، تبعیض، شکاف شدید طبقاتی، فساد، ناکارآمدی و کم ظرفیتی نظام اداری، علم ستیزی، بر هم زدن ثبات روانی مردم به بهانه های مختلف، مسأله سازی از موضوغ های کم اهمیت، نادیده گرفتن و به حاشیه راندن مسائل واقعی مبتلابه مردم، ماجراجویی و قمار بر سر منافع و مصالح مشترک شهروندان، افول اخلاق و سرمایه اجتماعی از یک طرف، و در استان: غلبه فرهنگ ایلی، غلبه روابط بر ضوابط، ناکارآمدی نظام آموزشی و عدم آموزش مهارتهای گوناگون مورد نیاز جهت مواجهه درست با محرک‌ها و مشکلات زندگی شهری، و... از طرف دیگر، دامنه مسأله خودکشی را پیوسته گسترش داده است. و اینک که ماه دوم فصل بهار آغاز شده، رفتارهای خودکشانه بنا بر آنچه مطالعات متعدد نشان داده رو به افزایش می نهد و تا پایان فصل تابستان به حداکثر خود می رسد (این، الگویی است که خودکشی در استان ایلام تاکنون از آن تبعیت کرده است) اما با توجه به، اوضاع و شرایط معیشتی شهروندان در استان ایلام، پیش بینی می شود موج رفتارهای خودکشانه در ماه های پیش رو، در قیاس با سالهای قبل گسترده تر باشد.

ما اکنون در آستانه یک فاجعه هستیم و به قول وبر، جامعه شناس آلمانی، این جبهه تابستان نیست که فراروی ماست بلکه شب قطبی، سخت تاریک و سردی است...

*فعال اجتماعی و عضو هیأت علمی دانشگاه