به گزارش کردپرس، جمیل بایک رئیس‌مشترک شورای رهبری کنفدراسیون جوامع کردستان (KCK) در سخنانی دولت ترکیه را به تداوم سیاست های دولت نژادپرست کودتای نظامی 12 سپتامبر متهم کرد و از تداوم مبارزه PKK علیه این حکومت خبر داد. 

بایک در گفتگویی با خبرگزاری فرات به مناسبت 14 جولای سالگرد جان باختن 4 تن از اعضای PKK در زندان مرکزی دیاربکر، جان باختن این افراد را یکی از بزرگترین مقاومت ها دربرابر نظام بر پایه نژادپرستی و استعمار توصیف کرد. 

او با بیان این که مقاومت 14 جولای حرکتی علیه دولت نژادپرست کودتای 12 سپتامبر بود، گفت: «دولت نژادپرست، کوتای 12 سپتامبر را با هدف نسل کشی کردها ایجاد کرد. مبارزه برای سوسیالیسم و ​​رهایی مردم و طبقات فرودست از اوایل دهه 1970 در ترکیه و کردستان آن به طور موثری افزایش یافت و به رشد احساسات انقلابی به ویژه در بین جوانان منجر شد. هنگامی که دولت ترکیه نتوانست با کمک ساختارهای نژادپرستانه و شبه نظامی خود از این خیزش جلوگیری کند، در 12 سپتامبر 1980 با حمایت ناتو کودتای نظامی انجام داد. هدف از این کودتای نظامی سرکوب مبارزات سوسیالیستی و پیشگیری از آگاهی مردم بود.»

بایک با اشاه به این که در نتیجه کودتای 12 سپتامبر بسیاری از فعالان کرد و چپ به زندان افتاده و بسیاری دیگر نیز اعدام شدند، شکنجه و کشتار اعضای PKK و دیگر فعالان سیاسی در زندان دیاربکر را به عنوان نمونه ای از اقدامات دولت برای سرکوب فعالان کرد و چپ توصیف کرد.

او افزود: «شکنجه و وحشیگری که در زندان نظامی دیاربکر دیده شده است، الهام بخش بسیاری از آهنگ ها، رمان ها، مقالات و فیلم ها بوده و عمیقاً در حافظه مردم کردستان حک شده است.»

بایک در بخشی دیگر از سخنان خود با اشاره به روایت های تاریخی کودتای 12 سپتامبر و سرکوب کردن فعالان سیاسی در زندان های ترکیه به ویژه زندان دیاربکر، آمریکا و ناتو همچنین دیگر قدرت های مسلط جهان را به حمایت از کودتای نظامی در ترکیه متهم کرد.

این مقام ارشد KCK مقاومت اعضای PKK در زندان دیاربکر و جان باختن آنها پس از اعتصاب مرگ را دارای تاثیر مثبت بر مبارزات PKK در این کشور دانست و گفت: «دولت AKP-MHP نیز ادامه دولت کودتایی 12 سپتامبر است و تحقق نسل کشی کردها را به عنوان هدف خود قرار داده است. بنابراین بسیار مهم است که حرکت آغاز شده در 14 جولای را به عنوان توسعه مبارزه علیه دولت نژادپرست در نظر بگیریم.»

لازم به ذکر است که در سال های دهه 1980 و به دنبال کودتای نظامی 12 سپتامبر 1982 بسیاری از فعالان کرد و چپ ترکیه دستگیر شده و به زندان افتادند. 4 تن از این افراد به نام های  کمال پیر، محمد خیری دورموش، عاکف ییلماز و علی چیچک در اعتراض به شکنجه زندانیان دست به اعتصاب غذا زدند. آنها نوعی از اعتصاب غذا به نام روزه مرگ را در تاریخ 14 جولای 1982 آغاز کردند که با مرگ آنها به پایان رسید.