به گزارش کردپرس، در ماه های اخیر حملات بی سابقه ای در رسانه ها و افکار عمومی ترکیه علیه سلیمان سویلو وزیر کشور سابق ترکیه شکل گرفته است. حملاتی که او را به رابطه با سازمان های مافیایی متهم می کنند. با این حال سویلو در ماه های اخیر بسیار خاموش شده است. برخی کارشناسان دلیل سکوت این چهره سیاسی جنجالی حکومت ترکیه را آماده شدن او برای دوران پسا اردوغانی توصیف می کنند. اما آیا سویلو واقعا خاموش است؟

در ماه های پس از انتخابات ماه می، پس از این که سویلو پست وزارت کشور را به علی یرلی کایا وزیر کشور جدید واگذار کرد، حملات بی سابقه و همه جانبه ای علیه این چهره پر سر و صدای ترکیه آغاز شد. 

علی یرلی کایا از همان روزهای نخست تغییرات گسترده ای را در سطوح عالی وزارت کشور انجام داد و بسیاری از مدیران نزدیک به سویلو را از کار برکنار کرد یا به سطوح پایین تر در جاهای دیگری به کار گمارد. او همچنین عملیات بسیار گسترده ای را علیه سازمان های جرایم سازمان یافته به ویژه در آنکارا پایتخت ترکیه ترتیب داد و چهره هایی را که به رابطه با سویلو شهرت داشتند دستگیر کرد و به دستگاه قضا سپرد.

همزمان با این اتفاقات دستگاه رسانه ای ترکیه به ویژه رسانه های نزدیک به اپوزیسیون این کشور، حملات رسانه ای بی سابقه ای را علیه سویلو آغاز کردند. آنها در هر جا تصویری از سویلو با یک چهره سرشناس مافیا و یا مجرم پیدا می کردند، آن را در گزارشی مفصل با سوابق آن مجرم منتشر می کردند. این عملیات باعث شد که علی یرلی کایا نه تنها از سوی چهره های دولتی بلکه از سوی چهره ها و طرفداران اپوزیسیون نیز مورد تقدیر قرار بگیرد. 

پروپاگاندای رسانه ای علیه سویلو آنقدر سر و صدا کرد تا اصلی ترین حامی او دولت باغچه لی رهبر حزب حرکت ملی (MHP) چند باری مجبور شد به صحنه آمده و درباره پاکدستی این وزیر سابق سخن بگوید. بنا بر برخی اخبار غیر رسمی باغچه لی حتی مجبور شد در این باره چند باری با اردوغان دیدار و گفتگو کند.

اگرچه بسیاری از تحلیلگران سیاسی دلیل این عملیات را خرده حساب های شخصی میان یرلی کایا و سلیمان سویلو از زمان استانداری استانبول عنوان کردند، یکی دیگر از دلایل این عملیات و بازتاب گسترده رسانه ای آن نیز، ادعای پاکسازی دولت و وزارت کشور از عاملان جرم و جنایت از سوی اردوغان بود. زیرا در ترکیه بدون اجازه اردوغان برگ از درخت نمی افتد. وجود رانت و فساد بروکراتیک چیزی بود که اتحادیه اروپا در گزارش های سالانه خود بارها به آنها اشاره کرده و وجود این موارد را به عنوان یکی از دلایل عدم موافقت این سازمان بین المللی با عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا بر شمرده بود. دولت ترکیه در عملیات علیه سازمان های جرایم، در حالی پروپاگاندای گسترده ای از پاکسازی خود به نمایش گذاشت (و می گذارد) که گویا قرار شده که همه این جرایم به حساب سویلو نوشته شوند.

در حال حاضر سلیمان سویلو وزیر کشور سابق، تنها به عنوان یک نماینده معمولی AKP از حوزه استانبول در مجلس ترکیه مشغول به کار است. او در سکوت عمیقی فرو رفته است و فعلا در حال تماشای امور است. او تا کنون به جز یکی دو مورد اتهام به رابطه نزدیک با رؤسای مافیا و مجرمان کلان، به هیچ کدام از این اخبار واکنش جدی ای نشان نداده است.

برخی کارشناسان ترکیه دلیل سکوت عمیق سویلو را که اصولا با خاموش میانه ای ندارد، آماده شدن او برای دوران پسا اردوغانی می دانند. 

نورای باباجان ستون نویس گازته پنجره روز گذشته در یادداشتی نوشت: «شنیده ها حاکی از این هستند که سویلو از عملکرد رسانه های حاکم بسیار خشمگین است. اخبار پشت صحنه ترکیه می گویند این که در آخرین اخبار مربوط به عملیات علیه مافیا از این سازمان ها به عنوان سازمان های منتسب به سویلو یاد شده است، او را به خشم آورده است. زیرا این عبارت نشان دهنده رابطه نزدیک است.»

باباجان افزود: «در حال حاضر سویلو منصبی جز نمایندگی استانبول ندارد. او حتی اگر بخواهد نامزد شهرداری استانبول شود هم می داند که در این کار شانسی نخواهد داشت. به این ترتیب سویلو در حال حاضر تا زمانی که رجب طیب اردوغان رئیس جمهور در جایگاه خود در عرصه سیاسی ترکیه باقی است، صرفا به حفظ منصب فعلی خود ادامه می دهد و همه برنامه های خود را برای آینده پس از اردوغان می چیند.»

اما موضوع تنها به اینجا ختم نمی شود. سویلو که ریشه های عمیقی در حکومت و تشکیلات وزارت کشور ترکیه، همچنین در رسانه های این کشور ایجاد کرده است، رقیبی نیست که به این آسانی ها بتوان او را خاموش کرد یا از کارزار سیاسی جاری ترکیه کنار گذاشت.

درست در زمانی که اخبار ترکیه متوجه عملیات پی در پی و پر از سر و صدای علی یرلی کایا علیه تشکیلات مافیا بودند، انفجار بمبی در مقابل ساختمان وزارت کشور ترکیه شوک جدیدی به اخبار این کشور وارد کرد. این انفنجار از آنجایی مهم بود که یک خودروی پر از مواد منفجره تا قلب پایتخت و مقابل در وزارت کشور و اداره امنیت ترکیه آمده بود. 

پس از این واقعه، حساب های خبری زیادی از جمله یک حساب خبری به نام «جنبش ابابیل» که بسیاری آن را منتسب به تیم رسانه ای سویلو می دانند، علی یرلی کایا را متهم به سهل انگاری امنیتی کردند. جنبش ابابیل در پیامی به یرلی کایا نوشت: «انقدر مشغول این شدید که هر کسی کمترین رابطه ای با سویلو داشت را شناسایی و جا به جا کنید و حتی آبدارچی هایی که به سویلو چای داده بودند را هم برکنار کردید که از پیگرد قانونی تروریست ها غافل ماندید.»

جنبش ابابیل در ادامه نوشت: «یرلی کایا قرار بود آخرین تروریست ها را هم بکشد اما تروریست تا دم در خانه اش آمد. شرط می بندیم که آن تروریست ها هم خودشان خودشان را کشتند. عیبی ندارد، شما به وزارتخانه برگردید و به دنبال کارمندانی باشید که با سویلو کار کرده اند.»

این پیام ها که در شبکه های مجازی به ویژه ایکس منتشر شده بودند پس از مدت کوتاهی با دستور قضائی حذف شدند. علی یرلی کایا نیز در بیانیه ای پیام های جنبش ابابیل را فتنه گری برای انداختن اجزای حکومت به جان یکدیگر توصیف کرد و اعلام کرد که نه تنها تا کشتن آخرین تروریست به فعالیت های ضد تروریسم خود ادامه خواهد داد بلکه همزمان مبارزه با سازمان های مافیایی و فروش مواد مخدر و ... را نیز با قاطعیت تمام ادامه خواهد داد. 

به این ترتیب به نظر می رسد، سلیمان سویلو چهره سیاسی قدرتمند و جنجالی ترکیه اگر چه این روزها خاموشی اختیار کرده و دارد به کارهای خود در کمیسیون وزارت کشور در مجلس ترکیه می پردازد، اما تیم رسانه ای او (ترول هایش) مشغول کارند. همچنین او تمام این رخدادها را دانه به دانه در حساب دشمنان و رقبایش می نویسد و خنجر خود را در سکوت برای روز انتقام تیز می کند. زیرا سویلو ثابت کرده است که کسی نیست که به این آسانی ها عرصه را خالی کند.

کردپرس - زهرا کمیجانی