در مطلب ارسالی یکی از همراهان کردپرس آمده است:

جناب آقای استاندار، در مورد آنچه که به عنوان ثبت جهانی پالنگان به عرض شما رسانده‌اند باید دو نکته جهت روشنگری خدمت جنابعالی و مردم استان توضیح داده شود:

نکته اول: شناخت کلی از مفهوم روستای گردشگری جهانی و تطبیق شاخصه های آن؛

در واقع این موضوع شامل دریافت دیپلم و یا پلاک امضا شده توسط دبیرکل سازمان جهانی گردشگری است برای عضویت در شبکه روستاهای جهانی گردشگری و ارتباطی با ثبت جهانی روستا در یونسکو ندارد.

سازمان جهانی گردشگری برای انتخاب، شاخصه های ۹ گانه از جمله دارا بودن منابع فرهنگی و ترویج و حفاظت از آن، پایداری اقتصادی محیطی و اجتماعی، پتانسیل گردشگری و توسعه و یکپارچگی زنجیره ارزش، حاکمیت و اولویت بندی ارزش و امور بهداشت، ایمنی و امنیت را به عنوان معیارهای انتخاب روستاهای شبکه جهانی گردشگری معیار قرار داده است.

حال سوال اینجاست که اداره کل میراث فرهنگی استان، که در سال گذشته جوی رقابت را به روستای کندوان واگذار کرد و بهتر است از مسئولین میراث دلایل این شکست را جویا باشیم، میراث استان طی یکسال گذشته کدامیک از شاخصه های فوق الذکر را ارتقا بخشیده است که امیدوار باشیم امسال هم فرصت سوزی برای استان نشود و پالنگان مورد تایید قرار گیرد.

جناب آقای استاندار شاید اگر قرار باشد مشکلات متعدد حوزه مدیریت میراث فرهنگی حاصل از ترک فعل ها و دخالتهای نابجا و غیر عالمانه و حذف نیروهای متخصص کارآمد آگاه به ضوابط و قوانین و جایگزینی نیروهای هم قواره خویش را که حاصلش نابسامانی شدید حوزه های مختلف این اداره کل شده است برشماریم، مثنوی ای چند جلدی خواهد شد.

لذا برای نمونه به همین نکته بسنده می گردد که به استحضار می رساند معمولا دسته بندی روستاها در مراحل اولیه بر اساس تنوع اقلیمی و محیطی می باشد و اساس شکل گیری و تداوم فرهنگی-اجتماعی و کالبدی روستای پالنگان بر اساس استفاده از صخره های لم یزرع بسیار شیبدار برای ساخت و ساز پلکانی با حفظ بستر و در نتیجه سالم ماندن زمینهای حاصلخیز محدود بوده است و حفظ این ساختار صخره ای و کوهستانی شیبدار بستر شکل گیری روستا از ضروریات مطلق می باشد. در اینجا خدمت جنابعالی اعلام می گردد که میزان تخریب بستر شیبدار و صخره های داخل بافت روستای پالنگان در طول سال گذشته بیشتر از تخریبات تمام عمر این روستای تاریخی بوده است.

نکته دوم: فرصت سوزی برای ظرفیت یابی و افزایش روستاهای دارای برند معروفیت جهانی در استان

ادعای ثبت جهانی روستای پالنگان در حالی که این روستا به همراه زنجیره عظیمی از روستاهای دیگر هورامان در فهرست جهانی یونسکو در سال ۱۴۰۰ ثبت شده اند، ترجیح دادن جزو بر کل می باشد. این معرفی می توانست برای دیگر روستاهای استان که هنوز از سلامت ساختاری برخوردار می باشند و قابلیت بالای گردشگری با برنامه دارند و بسیاری از آنها با اطمینان بخش عمده ای از شاخصه های لازم را دارا می باشند، انجام گیرد تا از لحاظ کمی و کیفی «جهش تولید برند فرهنگی»، در استان ایجاد گردد.

در این زمینه جناب آقای استاندار از فرمانداران خویش و نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی سوال بفرمایید که مدیرکل جنابعالی در میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان، کدام کوچکترین تلاش را برای حداقل پر کردن فرم شاخص های روستاهای دارای ارزش شبکه جهانی روستاهای گردشگری را انجام داده است. روستاهایی مانند صلوات آباد و خسروآباد گروس، بابا گرگر و قصلان قروه، روستاهای منطقه سارال و پنجه دیواندره، هفتاش و بیان دره بانه، روستاهای منطقه سرشیو سقز و مریوان و بسیاری روستاهای باارزش استان. جناب آقای استاندار با توجه به این که روستای پالنگان در بالاترین برند جهانی در سال ۱۴۰۰ به عنوان بیست و ششمین اثر جهانی جمهوری اسلامی ثبت یونسکو شده است، حتی در صورت گرفتن دیپلم و یا پلاک امضا شده توسط دبیرکل سازمان جهانی گردشگری برای عضویت در شبکه جهانی روستاهای جهانی گردشگری، برند جدیدی به گردشگری استان اضافه نخواهد شد، ولی اگر امسال نیز با معرفی پالنگان فرصت سوزی دوباره شود، جنابعالی خواهید بود که باید جوابگوی مردم دیگر شهرها و روستاهای محروم شده از ظرفیت های متنوع گردشگری استان باشید، چون تجربه نشان داده است که مدیرکل محترم میراث فرهنگی جنابعالی بیشتر از تلاش برای وظایف محوله ی خویش خصوصا در حوزه گردشگری که می تواند یکی از مهمترین  محرکه های  جهش تولید با مشارکت حداکثری مردم باشد، دنبال محکوم کردن و شکایت و فرافکنی است.