به گزارش خبرنگار کرد پرس، به نام دروازه ورودی کردستان شناخته می شود اما این دروازه ورودی با مشکلات متعددی مواجه است. مشکلاتی که شاید مسئولان نبینند اما از دید مسافران نوروزی پنهان نمی ماند. از همان وضعیت نابسامان ورودی شهر گرفته تا بلاتکلیفی اماکن تفریحی و تاریخی که هیچ گونه خدمات رفاهی برای مسافران فراهم نبود.  مسافرانی که در گفت و گو با خبرنگار کرد پرس هرکدام نسبت به ضعف گردشگری در قروه انتقاد داشتند.

آلودگی و نبود خدمات رفاهی

یکی از اصلی ترین مشکلاتی که شاید سراسری هم باشد به محیط زیست مرتبط است. محیط زیستی که باید پاک و سالم بماند اما بر اثر ضعف فرهنگ و بی مبالاتی عده ای اعم از افراد بومی و غیربومی آلوده شده و یک نمای بسیار زشتی را به هر شهر و دیاری بخشیده است. قروه هم از این تصویر زشت بی بهره نمانده به طوری که بیشتر مسافران یکی از اصلی ترین مشکلات این شهرستان را در آلوده بودن محیط زیست و طبیعت دانستند به ویژه در ورودی شهر.

«خب ورودی هر شهری برای جذب مسافر باید یک نمای زیبا و تمیزی داشته باشد اما ورودی شهر قروه با زباله های پلاستیکی که باد به سمت ماشین ما می آورد تزیین شده که با دیدن زندان، این آلودگی تکمیل تر می شود. واقعاً جالب است هیچ کجا زندان در ورودی یا خروجی شهر نیست اما در قروه آنچه ما دیدیم واقعاً جالب بود و تأسف آور». این را خانواده ای اهل تهران که قروه را در مسیر به سنندج برای بازدید در نظر گرفته بودند بیان کردند.

آنان جدای از این وضعیت مناطق گردشگری و تفریحی قروه را هم نامناسب دانستند. «ببینید به نظر ما مسئولان این شهر هنوز موفق نشده اند نسبت به صنعت گردشگری احساس مسئولیت کنند و وظایف خود را درست نشناخته اند. شما هرجای کشور برای مسافرت که بروید خدمات رفاهی و تفریحی را کنار هم می بینید اما در قروه در اماکن تاریخی و تفریحی هیچ خدماتی که مسافر بتواند از آن بهره ببرد وجود ندارد. ما در سراب به دنبال یک اقامتگاه بودیم که بتوانیم آنجا استراحت کرده و ناهارمان را هم بخوریم و از زیبایی دریاچه لذت ببریم اما نه مکانی برای اقامت بود، نه رستوران یا کافه مناسب که حداقل ساعتی را آنجا بنشینیم و چیزی بخوریم! و این واقعاً ما را شگفت زده کرد که با وجود تبلیغات فراوان اما هیچ خدماتی برای مسافر و گردشگر تعبیه نشده است!».

دریغ از یک راهنمای گردشگری

مسافر دیگری که از خوزستان آمده بود هم از نبود امکانات رفاهی و همچنین غرفه صنایع دستی و راهنمای گردشگری به شدت معترض بود. «من قصدم رفتن به هورامان است و در مسیر تصمیم داشتم در قروه هم بمانم اما وقتی به روستای تاریخی باباگرگر رفتم و وضعیت آنجا را دیدم از تصمیمی که گرفته بودم پشیمان شدم».

او از اینکه مکان تاریخی و شگفت انگیزی همانند باباگرگر به حال خود رها شده بسیار ابراز تأسف کرد. «اگر در باباگرگر یک رستوران یا کافه ای می بود و یا اقامتگاهی مرتب و مناسب (نه مانند کابین های فعلی) می بود قطعاً ترجیح می دادم یکی دو شب را در این مکان بمانم اما به دلیل نبود این امکانات رفتن را بر ماندن ترجیح دادم و البته در فرهادآباد هم همین طور».

این مسافر خوزستانی همچنین گفت که «در تمامی شهرها در اماکن گردشگری غرفه های صنایع دستی دارند اما در قروه این گونه نبود و ما خسته از راه می رسیدیم و نه صنایع دستی دیدیم و نه کافه رستورانی... این چه وضع مدیریت گردشگری است!؟».

ضعف اطلاع رسانی درباره اماکن گردشگری

«معمولاً هر شهری برای اماکن گردشگری خود به خصوص اماکن تاریخی اش یک تابلو معرفی دارد اما در شهر قروه هیچ تابلویی نبود. ما می خواستیم درباره باباگرگر یا پل فرهادآباد بیشتر بدانیم و بفهمیم آنچه در اینترنت هست صحت دارد یا نه!؟ اما نه تابلویی بود و نه فردی که معرف در این کار باشد». خانواده مسافری از تبریز این را گفتند و تأکید کردند که حیف این همه جاذبه و زیبایی که مدیریت نمی شوند.

این مسافران از میراث فرهنگی و گردشگری بابت چنین بی توجهی ها گله مند بودند. «معمولاً میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی متولی این کارهاست اما گویا در این شهر چنین متولی وجود ندارد و یا وجود دارد و اهمیتی به مقوله گردشگری نمی دهند. مگر می شود عید نوروز باشد و میراث فرهنگی برنامه ای برای هدایت مسافران و معرفی مراکز قابل بازدید نداشته باشد!؟ این اگر بی توجهی نیست پس چیست!؟».

آنان معتقد بودند که اداره میراث فرهنگی باید کسانی را برای راهنمایی مسافران در مکان های گردشگری به کار می گرفتند و همین طور برای بازدید از طبیعت و مراکز صعب العبور خودشان وسایل نقلیه مناسب را فراهم و مسافران را همراهی می کردند. «ما شنیده بودیم این شهرستان طبیعت و کوه های بسیار زیبایی دارد اما دسترسی این زیبایی ها برایمان سخت بود و کسی هم نبود که راهنمای ما باشد و به همین دلیل از دیدن چنین مناظری چشم پوشی کردیم».

شرایط پذیرش مسافر مهیا نیست

بررسیهای میدانی خبرنگار کردپرس نشان می دهد که بیشتر مسافران از فراهم نبودن شرایط پذیرش گردشگر شاکی بودند. شرایط استانداردی که هر شهری در تعطیلات نوروز برای مسافران در نظر می گیرند اما در شهر قروه چنین شرایطی لحاظ نشده و همین باعث ناراحتی مسافران نوروزی شده بود.

مسافرانی که بیشتر از مردم بومی منطقه به دنبال مراکز گردشگری و اطلاع گرفتن بودند و در اینجا به خوبی غیبت متولیان میراث فرهنگی و گردشگری حس می شد.

به نظر می رسد مسئولان شهرستان هنوز به اهمیت صنعت گردشگری پی نبرده اند و همین طور هنوز آن طور که باید نمی دانند چگونه باید یک شهر گردشگرپذیر را ساخت.

شهری با این همه جاذبه های تاریخی و طبیعی چرا باید در لیست ندانم کاری مسئولان سرگردان بماند! اینکه شرایط پذیرش مسافر در قروه مهیا نیست را چه کسی باید پاسخ دهد!؟

* گزارش و عکس: زیبا امیدی فر