به گزارش  کردپرس، در همین یک ماهی که از تابستان گذشته کمتر روزی است که شاهد اتفاقات فاجعه بار آتش سوزی  در استان های زاگرس نشین نباشیم. در این مدت جنگل ها ، طبیعت و محیط زیست استانهای ایلام،کرمانشاه،لرستان،کردستان،کهکیلویه،چهارمحال و مناطق دیگر  به تناوب در تاخت و ساز شعله های آتش و کینه توزی ناکسان بوده است.

شاید به یقین بتوان گفت: در کمتر دوره ای در تاریخ، طبیعت و محیط زیست زاگرس اینچنین مورد تعدی و ظلم واقع شده و شاهد این همه بی رحمی، ویرانگری و حادثه های آتش سوزی ویرانگر بوده است.

فراوانی حادثه های آتش سوزی امسال و زنجیره ای بودن این اتفاقات قطعاً یک موضوع طبیعی و عادی نبوده و نمی توان همه  این حوادث را ناشی از گرمای زمین یا حوادث غیر عمدی دانست و چه بسا در این زمینه دستهای جنایتکارانه ای از متخاصمان و کینه توزان نسبت به طبیعت  و محیط در کار بوده که لازم است مسئولین به راحتی از کنار این قضایا نگذرند و در فرصت ممکن این مسائل را کالبد شکافی و با جنایتکاران عرصه طبیعت و محیط زیست برخوردهای قاطعانه داشته باشند.

با کمال تأسف در حوادث آتش سوزی امسال استان ایلام یکی از استانهای پر حادثه در زمینه  آتش سوزی بوده و میزان جنگل ها و محیط زیست نابود شده  این استان در این آتش سوزی ها فاجعه بار بوده است.

از میان مناطق طبیعی و محیط زیست حادثه دیده استان ایلام در این آتش سوزی ها مناطقی همچون کبیرکوه، قلارنگ و سیوان شاهد بیشترین آتش سوزی ها بوده است. این  در حالی است که کبیرکوه و قلارنگ از مناطق حفاظت شده  استان به حساب می آیند و عقل و منطق حکم می کند که اینگونه مناطق در سالی که از همان روزهای نخست آن افزایش حوادث آتش سوزی در طبیعت استان پیش بینی شده بود باید اقدامات حفاظتی بیشتری در این مناطق به عمل می آمد.

سوالی که این روزها افکار عمومی مردم استان از مسئولان و متولیان استان دارند این است که کدام اقدامات محافظتی و پیشگیرانه را در این تابستان بحرانی و فاجعه بار برای حفاظت از این مناطق حفاظت شده خصوصاً کبیرکوه و قلارنگ به عمل آورده اند و اگر اقدامات حفاظتی به عمل آمده چرا این اقدامات موثر نبوده و چنین سال سیاهی برای جنگل ها و مناطق حفاظت شده این استان رقم زده شده است؟

اگر چه که همگان به کمبود شدید نیروی انسانی و تجهیزات حفاظتی در دستگاه هایی همچون محیط زیست و منابع طبیعی استان واقف هستیم و امیدواریم که دولت جدید برای تأمین اینگونه کاستی ها در این دستگاهها و حفاظت بیشتر از طبیعت و جنگل های زاگرس تدابیر اساسی را در نظر بگیرد اما تجربیات خسارت بار سالهای گذشته این استان نشان می دهد که ستاد بحران استان ایلام و سازمان های متولی طبیعت و محیط زیست استان لازم بود که به حالت آماده باش واقعی در می آمدند و حداقل برای همین سه ماه تابستان اقدامات پیشگیرانه اساسی از جمله بکارگیری نگهبانانی بومی از هر منطقه ای که در معرض آسیب و آتش سوزی است را به عمل می آوردند.

تجربیات تلخ امسال و البته سالهای گذشته حوزه محیط زیست زاگرس نشان می دهد که حاکمیت باید نگاه ویژه ای به مقوله ی محیط زیست، طبیعت و جنگل های این مناطق داشته باشد و در این زمینه چاره اندیشی اساسی کند. همانگونه که شاهد هستیم در چند سال اخیر سالیانه چندین هزار نفر نیروی انسانی برای جبران کادر آموزشی در آموزش و پرورش استانها استخدام شده است که نشان از توجه دولت و نظام به مقوله ی آموزش دارد اما سوال این است که چرا محیط زیست، طبیعت و جنگل ها که میراثی گرانبها از آیندگان بوده و به دست نسل فعلی به تاراج رفته است تا این حد مظلوم واقع شده و دولت و نظام  برای تأمین نیروی انسانی و تأمین تجهیزات حفاظتی مورد نیاز طبیعت و محیط زیست چاره اندیشی اساسی نمی کند؟ به راستی آتش سوزی های زنجیره ای و خاکستر شدن سالیانه صدها هکتار جنگل های حوزه زاگرس و نابودی صدها گونه ی جانوری، گیاهی و درختی تا کی باید ادامه داشته باشد؟