اتوپیا(Utopia) یا آرمان شهر به فضای زندگی آرمانی داشتن گفته می شود و دنیای فرضی است که در آن همه چیز در حد اعلی نیکو است و داشتن چنین دنیایی خیال و تصور هر انسانی است . هدف نهایی شهر آرمانی رسیدن به خیر مطلق است .(فارابی)

عدل هم یکی از چهار فضیلت شهر مطلوب افلاطونی است که در سه فضلیت دیگر یعنی حکمت ، شجاعت و خویشتن داری را در خود دارد. در واقع عدل حکم هارمونی در یک ارکستر را دارد (اتوپیای افلاطون)

اما حاشیه نشینی محصول ساز و کار تبعیض آمیز توزیع غیرعادلانه منافع قدرت، ثروت و درآمد است . بی برنامه گی، بی عدالتی و عدم توجه به کرامت انسانی موجب حاشیه نشینی شده است.