به گزارش کردپرس، هوشیار سیویلی، مسئول روابط خارجی حزب دمکرات کردستان، به باس‌نیوز اعلام کرد: ''آمریکا و عراق در سال ٢٠٠٨ دو توافق‌نامه امضا کردند، توافق‌نامه ای درباره جدول زمانی خروج نیروهای آمریکا از عراق و توافق‌نامه دیگری درباره روابط و همکاری‌های راهبردی میان دو کشور که به توافق‌نامه راهبردی موسوم شد و تاکنون در جریان است. توافق‌نامه اول با خروج نیروهای آمریکا از عراق در سال ٢٠١١ میلادی پایان یافت.
او تصریح کرد: ''دو توافق‌نامه قبلی در وضعیت متفاوتی امضا شدند، اکنون عراق در جایگاه ضعیف‌تری قرار دارد، مواضع و دیدگاه نوری مالکی، نخست‌وزیر آن زمان و مصطفی کاظمی، نخست‌وزیر کنونی عراق هم متفاوت است، همچنین تأثیر جمهوری اسلامی ایران نیز در عراق و جریان گفتگوها مانند سابق نیست و تغییر پیدا کرده است.''
سیویلی این نکته را مهم تلقی می‌کند که اقلیم کردستان بتواند در محتوای گفتگوها و نوشتن مفاد توافق‌نامه جدید تأثیرگذار باشد و می‌گوید: ''اگر اشاره به آینده اقلیم کردستان هم دشوار باشد، حداقل از طریق پافشاری بر حقوق ملت کُرد بر اساس قانون اساسی در توافق‌نامه جدید و اهمیت اجرایی بودن این حقوق می‌توان تا حدی جایگاه اقلیم کردستان و پایبندی عراق به اجرای قانون اساسی را افزایش دهد.''
این مقام حزب دمکرات کردستان نقش وزارت خارجی عراق به عنوان سرپرست گفتگوها را بااهمیت تلقی می‌کند، ولی می‌گوید ''بدون فشار سیاسی و رسانه ای از داخل اقلیم کردستان وزیر خارجی عراق که کُرد خواهد بود، نمی‌تواند در مورد اقلیم کردستان پافشاری کند''. لذا وی درخواست می‌کند که یک تیم کارشناسی این پرونده را در دست بگیرند و نمایندگان مٶسسات رسمی حکومت اقلیم کردستان در آن شرکت داشته باشند و افزود: ''برای این مهم لازم است که جریان‌های سیاسی کردستان با هم متحد باشند و اختلافات و منافع حزبی خود را در جهت تقویت مواضع اقلیم کردستان و منافع آینده این اقلیم کنار بگذارند.''