به گزارش کردپرس، سلما آلتان، سخنگوی گروه همبستگی با زندانیان شاخه ازمیر، با اعلام موارد مختلف نقض حقوق بشر در زندان های ترکیه گفت که زبان کُردی بار دیگر به عنوان یک «زبان ناشناخته» تعریف می شود. سخن گفتن، گوش دادن به موسیقی کردی و آواز خواندن به این زبان ممنوع است.
به نوشته مزوپوتامیا، آلتان در سخنانی گفت: «از زمان اعلام شرایط فوق العاده در ترکیه پس از کودتای 15 جولای 2016 نقض حقوق بشر در زندان های ترکیه دو چندان شده است. همچنین حقوق بشر در زندان ها پس از همه پرسی مشکوک قانون اساسی که در زمان اعلام شرایط فوق العاده برگزار شد، وضع سخت تری پیدا کرد. از همان زمان وزارت دادگستری نیز ساخت زندان های جدیدی را آغاز کرد.»
آلتان با بیان اینکه شکنجه در همه زندان ها رواج یافته است، گفت: «بازرسی بدنی برهنه به یک امر عادی تبدیل شده است. گارد زندان به بهانه جست و جو شبانه به بندها یورش می برند و با فحاشی و توهین زندانیان را مورد ضرب و شتم قرار می دهند. در حالی که به صورت 24 ساعته با دوربین های قرار داده شده در بند همه چیز مورد نظارت قرار می‌گیرد، در برخی از زندان ها مانند زندان تیپ T مانیسا حتی در اتاق وکلا نیز دوربین نصب شده است. (وجود دوربین در اتاق ملاقات با وکلا ممنوع است).»
آلتان با بیان اینکه زندانیان در زندان های منطقه اژه با سرعت و پی در پی جا به جا می شوند، اظهار داشت: «ظرفیت بندها با افزایش تعداد زندانیان بیش از دو برابر شده است و زندانیان روی زمین می خوابند.»
این فعال حقوق بشر با بیان اینکه رویه اعمال «انزوای اجباری» علیه زندانیان در زندان ها به شدت در حال اجرا است، گفت: «نه تنها زندانیان در زندان های ترکیه مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار می گیرند بلکه انزوای اجباری علیه آنها تا حدی پیش رفته که از دیدار زندانیان بندهای مختلف با هم جلوگیری می شود. استفاده از فضاهای اجتماعی و کتابخانه های داخل زندان به شدت محدود شده، و محدودیت‌هایی برای استفاده و دریافت کتاب، روزنامه و مجله اعمال شده و حق آموزش دادن به نهاد زندان سپرده شده است.»
آلتان افزود: «در زندان ها پوشیدن لباس متحدالشکل به زندانیان تحمیل می شود. همچنین نقض فزاینده حقوق بشر با اعمال ممنوعیت سخن گفتن به زبان کردی ادامه دارد. نامه هایی که به زبان کردی نوشته شده باشند، ضبط می شوند، گوش دادن به موسیقی کردی و آواز خواندن به زبان کردی ممنوع است و برای هر یک از این ها مجازاتی در نظر گرفته می شود. درست مانند دهه های پیش از این باز هم زبان کردی در زندان‌های ترکیه به عنوان «زبان ناشناخته» در حال تعریف شدن است.»
او با اشاره به اینکه تعداد محکومان بیماری که نمی توانند در زندان بمانند، در زندان های ترکیه به 125 نفر رسیده است، گفت: «ارگین آکتاش یکی از زندانیان سیاسی با وجود اینکه دو دست خود را از دست داده است، همچنان در بند است. به همین ترتیب احمد حامی زندانی دیگر نیز 3 ماه است که روی ویلچر نشسته و در انتظار معرفی به بخش فیزیوتراپی است. ده‌ها زندانی بیمار از ابتدایی‌ترین حقوق خود محروم هستند و حتی نمی‌توانند از بهداری زندان بهره‌مند شوند.»
آلتان با بیان اینکه زندانیان در حال مبارزه با همه این فشارها هستند و از جان خود مایه می گذارند، گفت: «با حساسیت مردم می توان به این اقدامات غیر قانونی پایان داد.»
نظر شما