به گزارش کردپرس، به نقل از ایرنا؛ رحیم واحدی، دبیر انجمن دفاع از حقوق مصدومان شیمیایی سردشت، اظهار داشت: بمباران شیمیایی سردشت فاجعه و جنایت بشری بود که تاکنون جامعه جهانی در مورد وضعیت مصدومان شیمیایی سردشت غفلت کرده است.

او افزود: این غفلت جامعه جهانی باعث شد که رژیم بعث عراق پس از بمباران شیمیایی سردشت، در سال‌های بعد به استفاده از سلاح‌های نامتعارف ادامه دهد و جنایت‌های "حلبچه" با قربانی کردن پنج هزار نفر و "انفال" با ۱۸۳ هزار قربانی را در اقلیم کردستان عراق تکرار کند.

واحدی با بیان اینکه جامعه جهانی در خصوص مصدومان شیمایی سردشت به وظیفه خود عمل نکرده است، گفت: تمام هزینه‌های مراقبت و هزینه‌های پزشکی مصدومان شیمیایی سردشت توسط دولت ایران پرداخت می‌شود.

دبیر انجمن دفاع از حقوق مصدومان شیمیایی سردشت اضافه کرد: در طول ۳۳ سال از واقعه بمباران شیمیایی سردشت، هنوز سران سه قوه در روز هفتم تیر به یاد شهدا و جانبازان شیمیایی سردشت به این شهرستان سفر نکرده و از نزدیک با بازماندگان این جنایت ابراز همدردی نکردند، که این امر جای نقد دارد.

او تاکید کرد: لازم است که مساله بمباران شیمیایی سردشت در سطح بین‌الملل مطرح و کشورهایی که در انجام این جنایت دست داشتند، به دادگاه کشیده شوند.

دبیر انجمن دفاع از حقوق مصدومان شیمیایی سردشت با انتقاد از عملکرد کمیسیون‌های پزشکی احراز جانبازی مصدومان گفت: در بمباران شیمیایی این شهر از گاز خردل ارسنیک‌دار استفاده شده و طبق بررسی‌های انجام شده آثار آن تا ۱۰۰ سال در محیط باقی می‌ماند.

واحدی افزود: از طرفی دیگر هنوز علم پزشکی به نتیجه قابل قبولی در خصوص عوارض گاز خردل نرسیده است اما مصدومان شیمیایی سردشت ۳۳ سال از جراحات ناشی از آن رنج می‌برند.

او تصریح کرد: اعضای کمیسیون پزشکی باید سلامت مصدومان شیمیایی سردشت را مورد ارزیابی قرار دهد نه اینکه بررسی کند که بعد از ۳۳ سال آیا عوارض شیمیایی در مصدومان وجود دارد تا به عنوان جانباز شیمیایی شناسایی شود؟

واحدی گفت: لازم است کمیسیونی مشترک با حضور نمایندگانی از وزارت بهداشت، نیروهای مسلح و بنیاد شهید و امور ایثارگران به سردشت اعزام کند تا وضعیت سلامت تمامی مصدومانی که در از عارضه شیمیایی رنج می‌برند، مورد ارزیابی قرار دهد.

وی با اشاره به تصویب قانونی در خصوص الزامی شدن شناسایی جانبازان شیمیایی در سال ۱۳۶۸ در مجلس شورای اسلامی افزود: این قانون تاکنون از سوی دولت اجرایی نشده است و نمایندگان مجلس باید دوباره پیگیر اجرایی شدن این قانون باشند.

به گزارش کردپرس، طرح پایش آب و خاک شهرستان سردشت در سال 96 از سوی انجمن دفاع از حقوق مصدومان شیمیایی سردشت پیگیری شد و هیاتی تحقیقاتی از دانشگاه های دانمارک، تبریز و دانشگاه سلیمانیه در اقلیم کردستان عراق جهت این پایش اقدام کردند اما به دلیل عدم اعطای مجوز به این مراکز تحقیقاتی پایش بر روی سلامت آب و خاک سردشت پس از بمباران شیمیایی تکمیل نشد و ناتمام ماند.