امروز که سالگرد وفات جانگذار مهندس ادب نماینده شجاع و فرهیخته مردم کردستان است، همه و به ویژه بنده كه از شروع مجلس ششم تا زمان درگذشت در معيت ايشان بودم، وظیفه داریم نقش، راه و تلاش های اين نماينده واقعي مردم را همچنان یادآور شویم که مبادا نسل جدید از عملکرد و کارنامه درخشان ایشان اطلاع نداشته باشد.

بنده حسب وظیفه به شمه ای از نقش درخشان مهندس ادب به ویژه در دوره وکالت مردم در مجلس شورای اسلامی اشاره می کنم. مستحضر هستید مهندس ادب در دو دوره پنجم و ششم نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی بودند. اوج فعالیت های ایشان به ویژه در فاز سیاسی، فرهنگی و در دفاع از اجرای عدالت و دفاع قاطع از مطالبات به حق و مشروع مردم در مجلس ششم بود كه با تشکیل فراکسیون نمایندگان کُرد شروع شد.

در اغاز مجلس ششم به عنوان کسی که از ابتدای انقلاب شم اصلاح طلبی داشتم البته نه به معنای اصلاح طلب دولتی که من با عرض پوزش از بسیاری از دوستان اصلاح طلب واقعی این اصطلاح را به کار می برم، چندان از مرحوم مهندس ادب شناختی نداشتم اما همان روزهای اول وقتی مشاهده کردم با قاطعیت و شجاعت آمادگی دارند از مردم دفاع کنند و برای فراکسیون پیشگام هستند، از ایشان استقبال کردم و به عنوان رئیس فراکسیون پذیرفتیم و زیر چتر وی قرار گرفتیم.

اگرچه در فاز سیاسی به دلایل رقابت و حسادت، خیلی ها همدیگر را تحمل نمی کنند اما خوشبختانه ما به عنوان نمایندگان کُرد مجلس ششم در آن برهه با آغوش باز و با آمادگی کامل آقای مهندس ادب را علیرغم اینکه قبلا مواضع سیاسی ما مقداری متفاوت بود، پذیرفتیم و ایشان به نقش تاريخي خود عمل کردند و این نقطه عطفی در مجلس شورای اسلامی بود. در واقع ما باید زندگی سیاسی و به طور کلی عمر پربرکت مرحوم مهندس ادب را به دو بخش تقسیم کنیم: قبل از مجلس ششم، بعد از مجلس ششم. به قبل از مجلس ششم ورود نمی کنم چون ارتباط هم نداشتم قضاوت هم نمی کنم البته اطلاع دارم ایشان فوق العاده پیمانکار موفق در ساخت و ساز و مهندسي خبره و جایگاه والایی در نظام مهندسی داشتند و مسئولیت هایی مانند رئیس فدراسیون بسکتبال و ... عهده دار بودند اما بحث من از اغاز مجلس ششم ودر قالب فراکسیون نمایندگان کُرد است

مهندس ادب به حقیقت یک چهره چند وجهی بود یعنی هم جسارت نمایندگی هم بیان گویا هم قلم فصیح و رواني داشت وهم مهندسي متخصص و كارشناس زبده اي بود ایشان صرفا نماينده حوزه انتخابیه سنندج، دیواندره و کامیاران نبودند بلكه كل ملت ايران و كردستان را نمايندگي مي كردند. در فاز فراکسیون هم دیگر مبنای كار یک نماینده یک حوزه در عین حالی که نماینده یک حوزه است و البته متعهد به آن حوزه نیز هست، نیست لذا ایشان نه تنها نماینده کل ایران و كردستان هم بود بلكه می توان گفت که نماینده کل جامعه جهانی بودند چون ما در تفکر سیستمی هریک جزئی از سیستم کلان هستیم. گرچه متاسفانه برخی نماینده های مجلس، دریچه دیدشان به اندازه ای تنگ و کوچک است که وسعت ان در حد یک روستا و يك محفل خصوصي و زد و بند و بده و بستان شخصي است اما مهندس ادب شخصیت فراملی داشت.

او تا آخرین روز عمرش (25مرداد 1386)مصمم و پر تلاش و با اراده بود و با وجود بیماری بدخيم همواره با روحيه در عرصه حاضر بودند و جبهه متحد کُرد را رهبری می کردند. به طور مرتب در آن زمان به خصوص تا زمانی که هنوز دولت اصلاحات سركار بود یعنی تا هفتم خرداد 1384، با ابتكارعمل ايشان ملاقات و مذاكرات با مسئولان ارشد نظام براي رفع تبعيض و احقاق حقوق مردم كردستان ادامه داشت.

شايد تنها جلسه اختصاصي فراكسيون هاي مجلس ششم با مقام رهبري جلسه فراكسيون نمايندگان کُرد بود كه مرحوم مهندس ادب با شفافيت و صراحت تبعيض ها و مطالبات مشروع و قانوني مردم كردستان بيان و مورد تاكيد قرار دادند

اصلاح نظام گزينش و طرح توازن منطقه اي از جمله ابتكارات ارزشمند ايشان بود که با اتمام مجلس ششم و رد صلاحيت اكثريت نمايندگان عضو فراكسيون نمايندگان كرد، بنده و اقاي مهندس داسه نماينده سردشت و پيرانشهر را به دفترش دعوت كردند و ضرورت تاسيس تشكلي براي تداوم فعاليت هاي فراكسيون را مطرح كردند كه با ابتكارعمل و محوريت ايشان منجر به ایجاد جبهه متحد كرد شد كه با اساسنامه و با هدف تلاش براي دمكراسي و عدالت اجتماعي و توسعه همه جانبه به خصوص در مناطق كرد نشين و از ايلام تا ماكو اغاز به كار کرد.

ويژگي بارز مهندس ادب این بود که همزمان با تحمل بيماري سرطان و اطلاع از مرگ زود هنگام، تا اخرين نفس به فعاليت هاي سياسي- مدني قانونمند ادامه داد.

٢٥ مرداد ١٣٩٩