دم خروس تورم ایلام و پروپاگاندای تبلیغاتی  مدیران  استان

سرویس ایلام - امروز آماری از تورم استان ایلام از سوی مرکز آمار ایران منتشر شد که باز هم حکایت صدرنشینی این استان محروم را در تورم نشان می‌داد؛ دم خروسی که در مقابل پروپاگاندای رسانه ای مدیران استان ایلام مبنی بر وفق مراد بودن اوضاع هر از گاهی بیرون می زند.

به گزارش خبرگزاری کردپرس، در آمار شاخص قیمت مصرف کننده در مرداد 1399 که توسط مرکز آمار ایران منتشر شده است، استان ایلام در تورم 12 ماهه خانوارهای کشور، بعد از هرمزگان و تهران شاهد بیشترین تورم با 28.5 درصد و بالاتر از میانگین کشوری است.

در تورم 12 ماهه خانوارهای شهری وضع بدتر است و ایلام بعد از هرمزگان با 28.7 درصد مقام دوم تورم کشور را از آن خود کرده و در تورم 12 ماهه خانوارهای روستایی، کمی وضع از اسف بار بودن دور شده و ایلام با 27.8 درصد مقام هفتم را به خود اختصاص داده است.

ایلام محروم که علاوه بر بی کفایتی مسئولان باید با پیامدهای بیماری کرونا نیز دست و پنجه نرم کنند و بسیاری از مشاغل از دست رفته است، چرا باید چنین جایگاهی در تورم داشته باشد؟ این معضل تاریخی که هر کالایی در ایلام گران تر از استانهای همجوار و بلکه گران تر از این خیابان با آن خیابان است، چرا یک بار برای همیشه حل نمی شود.

استاندار محترم ایلام که منتقدان آمارها را همواره به باد انتقاد می گیرند و معتقدند که اگر آمار خوبی منتشر شد باید آن را قبول داشته باشیم، در خصوص این آمار چه توضیحی خواهند داد؟

مردم ایلام درآمد سرانه ای کمتر از میانگین کشوری دارند و روا نیست که این تورم اضافه که محصول بی نظارتی و بی تدبیری است، از سفره کوچک شده مردم به یغما برود. مسئولین نظارتی در اصناف و صنعت معدن تجارت نیز که بارها وعده برخورد (در صورت داشتن شاکی خصوصی!) را می دهند، همواره مصاحبه می کنند که در این گرانی ایلام صاحبان صنوف هیچ تقصیری ندارند و چون مراکز پخش گران شده اینان نیز گران کرده اند! خوب آقایان این صدرنشینی تورم که اعدادش مورد وثوقتان است از کجا بر اقتصاد خانوارهای محروم ایلام تحمیل می شود؟

نظارت بر کالاهایی که دارای قیمت درج شده بر روی بسته بندی هستند، کار راحتی است و می توان گفت که کارخانه آن را با اجازه یا بی اجازه گران کرده و اصناف ایلام تقصیری در گرانی آن ندارند؛ مگر مخدوش کردن قیمت و دریافت بهای اضافه تر از آن که در بازرسی های رسانه ای اهالی نظارت استان به این موارد رسیدگی می شود. اما در موارد دیگر که درج قیمتی وجود ندارد، تکلیف مردم چیست؟ در خوراکی ها و آشامیدنی ها، در مسکن، در مبلمان و لوازم خانگی، در پوشاک و کفش، در تفریح و فرهنگ، در هتل و رستوران، در ارتباطات، در بهداشت و درمان و در سایر کالاها و خدمات مردم ایلام باید قیمتی بیشتر از شاخص کل کشور بپردازند. البته این هم تقصیر خود مردم است که به گفته یک مقام نظارتی ایلامی، خودشان گران می خرند!

اگر آن همدلی و همگرایی که بارها عنوان شده در ایلام بین مسئولین وجود دارد، یک بار برای همیشه به شکل ساختاری ورود به این قضیه کرده و آن را که خطرناک تر از کرونا در حال از بین بردن سرمایه اجتماعی اعتماد مردم است، حل کنند تا مردم محروم ایلام دعاگویشان باشند.

لینک پی.دی.اف آمار ارائه شده:

https://www.amar.org.ir/Portals/0/News/1399/%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4%20%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%DB%8C9905-%D8%AF%D8%B1%DA%AF%D8%A7%D9%87.pdf

کد خبر 318092

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha