خبرگزاری کردپرس _ آنچه که امروز در مرزها شاهد هستیم و آن را در مناطق کردنشین کولبری می خوانیم و در سایر نقاط با عناوین دیگر، نتیجه یک بام دو هوایی است که همه مقامات کشوری به نوعی مهر تایید بر آن نهاده اند. هیچ کس تکلیف خود را دقیق نمی داند. نه کول بری که از سر ناچاری دست به حمل باری از میان کوه و سنگلاخ می زند مطمئن است که این نان حلال و جانش در امان است و نه مرزبانی که وظیفه دارد که از مرز و امنیت و ثبات اقتصادی کشورش دفاع کند تکلیفش را می داند.

نمی دانم اگر کالا وارداتی قاچاق نیست این مسیر چرا و اگر قاچاق است چشم بستن و بعضاً مجوز دادن چرا؟! این پدیده از نگاه من زشت، که در عصر حمل و نقل دامن‌گیر فرزندان این سرزمین شده است بسوی ناکجا آباد می رود. باور بفرمایید حتی مقامات مسئول نمی دانند جان باخته را تسلیت دهند یا سرباز و نیروی حافظ مرز را محاکمه و ... کنند.

این برزخی که می رود هم جان فرزندان می گیرد و هم جایگاه شخصیت ها و ذینفوذان را تخریب و هم اقتدار نیروهای امنیتی و نظامی را تضعیف می کند، باید ریشه کن نمود. قید اقتصادی که از طریق این مسیر فاجعه بار رفع مشکل شود را بزنید. این راه جز مایه آبروریزی برای کشور و ملت نیست.

اگر قبلا افرادی برای امرار معاش خود به آن سوی مرز رفته و با اندک سرمایه خود اندکی مایحتاج به این سوی آورده و عرضه می نمودند، امروز این مسیر به سمت یک قاچاق سازماندهی شده فرامنطقه‌ای تغییر مسیر داده است. شاید ین مسیر به تصرف مافیای قاچاق در آمده است! و مافیا نه جان کول بر برایش ارزش دارد و نه امنیت و اقتدار مملکت و نه آبرو و حیثیت ذینفوذان .... .

بنابراین لازم است بجای به رسمیت شناختن آن و درانداختن طرح و برنامه به دنبال ارائه راهکارهایی رفت که این راه پر خطر و بی ثمر قطع گردد. چنانچه قبلا هم نوشته ام «« شأن مردم من کول بری نیست».

تشویق و تحسین این نوع فعالیت ناهنجار و مجوز دادن به آن و عدم ایجاد بازار کار در شأن این مردم، ناپسند است. مبادا کول بری را در پرونده ثبت جهانی بعنوان میراث مردم این دیار ثبت گردد.

اگر دروازه ای در مرز برای تردد وجود دارد عبور از سنگلاخ و میدان مین و سیم خاردار و رگبار گلوله را درک نمی کنم. اگر کالا مجوز دارد از دروازه وارد شود و اگر مجوز ندارد قاچاقچی را معرفی و محاکمه کنید.

به هرحال با تصمیم قاطع و شفاف به این وضعیت رقت بار و فاجعه آفرین خاتمه دهید. باید پرسید، کول بری را در کجای قانون کار و کارگری و بهداشت کار جای دهیم!؟ و باید پرسید تکلیف حافظ امنیت مرزها در این فضای غبار آلود چیست؟

و مقامات مسئول و ذینفوذان چگونه با حوادث ناشی از این وضعیت روبرو شوند؟ کول بری هم جان گیرد، هم سلامتی، هم امنیت گیرد هم اقتدار و هم موجب دو دستگی و مشکلات اقتصادی و اجتماعی.... گردد. آیا تدوام این رویه پسندیده است؟ اگر واقعا هم بعنوان شغل به رسمیت شناخته شده است وزارت کار دست بکار شود و ساماندهی فرماید و حق بیمه و سایر حقوق هم لحاظ گردد ... .