به گزارش خبرنگار کردپرس، مدتی است تغییرات مدیریتی در قروه تبدیل به چالش شده؛ این چالش گرچه با روی کار آمدن هر دولت و هر مجلسی به نوعی رقم می خورد اما از زمان روی کار آمدن مجلس یازدهم وضعیت تغییرات مدیریتی این شهرستان در هاله ای از ابهام قرار گرفته و گرچه روند کندی دارد اما با هر تغییری چالش هایی ایجاد می شود که تبعات اجتماعی فراوانی را در پی داشته و دارد.

گرچه افکارعمومی بخشی از این چالش ها را به صورت کاملاً مستقیم به نماینده مجلس و حامیان او وصل می کنند اما خود نماینده منکر این دخالت ها بوده و هرگونه دخالتی را رد می کند؛ درست همانند انتصاب سرپرست بهزیستی که همزمان با انتخابات شوراها و ریاست جمهوری رقم خورد و با اعتراضات گسترده همراه شد و در نهایت هم به برکناری اش رسید؛ علیرغم اعلام صریح فرماندار وقت مبنی بر پافشاری نماینده مجلس اما نماینده حاضر به پذیرش این موضوع نشد و گفته فرماندار را رد کرد.

این این مسئله زمانی آشکارتر می شود که به انتصاب برای رئیس تعاون روستایی گره خورد و افرادی نزدیک به نماینده در این سمت قرار گرفت! از آن طرف هم وقتی تغییر مدیر جهاد کشاورزی صورت گرفت کمتر کسی فکرش را می کرد که این تغییر موقتی باشد و بار دیگر دست های پشت پرده جابجایی دیگری را در این نهاد ایجاد کنند!

سیاسی تغییرات مدیریتی تا جایی پیش رفت که حتی به بحران آب هم رسید به طوری که بعد از تلاش برای جلوگیری از تخلفات حوزه آب و برداشت های غیرمجاز و بی رویه توسط عده ای از کشاورزان، به طور ناگهانی رئیس منابع آب شهرستان حکم تودیع گرفت؛ حکمی که کاملاً نقش افراد مدنظر را به وضوح نمایان ساخت. (بازی سیاسی با «بحران آب» در قروه)

تمامی این تغییرات که هر چه جلوتر می رود بیشتر به دخالت ها و فشارهای سیاسی ارتباط پیدا می کند با انتصاب مدیران کل جهاد کشاورزی و منابع طبیعی شدت گرفت.

اما ماجرای این تغییرات سؤال برانگیز به اینجا ختم نمی شود و گرچه انتظار می رفت حداقل برای کاهش انتقادات و توجه به سخنان اخیر رهبری در دیداری که با نمایندگان مجلس مبنی بر دخالت نداشتن در عزل و نصب مدیران داشتند، کمرنگ شود؛ ناگهان شدت گرفت و با تغییر مجدد مدیر جهاد کشاورزی صدای افکارعمومی و رسانه های شهرستان درآمد.

تغییر مجدد مدیر جهاد کشاورزی و انتصاب فردی که قبل تر رئیس تعاون روستایی شده بود، نشان داد دیگر نمی توان انکار فشارها و دخالت ها را باور کرد، چرا که بعد از بازی سیاسی با بحران آب و حمایت از متخلفان بخش کشاورزی و آب، این جابجایی نگرانی درباره وضعیت موجود شهرستان را بیشتر کرد.

در این میان نمی توان از تفسیرهای مختلف درباره انتقاد فرماندار نسبت به روند تغییر مدیرجهاد کشاورزی هم به سادگی گذشت؛ تفسیرهایی که یک طرف به فشارها ربط پیدا می کند و یک طرف دیگر به نادیده گرفتن جایگاه فرماندار و احتمال اینکه باز هم این روال تکرار شود وجود دارد!

از آن طرف گرچه بعضی از این تغییرات با سر و صدا و چالش همراه بودند اما یکسری انتصابات دیگری هم بوده که نباید به سادگی از آن ها گذشت. از انتصاب رئیس راه و شهرسازی گرفته تا ورزش و جوانان که هر دو بدون هیچ توضیح روشنی نسبت به این انتخاب ها روی کار آمدند و یا انتصابات غیرمدیریتی در ادارت شهرستان همانند مسئول امور مالی بخشداری مرکزی که قرار بود موقتی و فقط برای بررسی یک پرونده خاص باشد، اما خلاف آن دیده می شود!

تمامی این مسایل در حالی است که چند ماهی می شود معاون عمرانی و برنامه ریزی فرماندار قروه بازنشست شده اما هنوز گزینه ای برای این پست منصوب نشده و براساس اطلاعات به دست آمده هر فردی که معرفی می شود گویا باب میل عده ای نبوده و مانع تراشی صورت می گیرد!

همین طور واماندگی در انتخاب فردی برای بخشداری سریش آباد هم معضلی شده که در حال حاضر بخشدار دلبران همزمان بخشدار سریش آباد هم بوده و معلوم نیست این دو بحش جدا از هم چگونه توسط یک نفر می تواند مدیریت شود؟! این روند در حالی است که هم توسط مردم سریش آباد و هم مردم دلبران مورد انتقاد قرار گرفته است.

جدای از این پست حساسی چون حراست فرمانداری هم مدت هاست با مشکل مواجه شده؛ چه آن زمانی که مسئول حراست با حفظ سمت به بخشداری سریش آباد رسید و چه حالا که بعد از منصوب شدن این فرد به عنوان فرماندار دهگلان، خالی مانده و کسی هنوز معرفی نشده است!

باتوجه به آنچه گفته شد انتقاد و اعتراض به تغییر مدیریت ها نیست بلکه به نحوه انتخاب و ملاک های انتخاب است؛ تا زمانی که پایه تغییرات روی نگاه های سیاسی باشد و تخصص و توانمندی ها معیار قرار نمی گیرد و همه چیز زیر سایه حصار قدرت پیش می رود، این انتقادات و اعتراضات ادامه دارد.

در هر صورت این شیوه تغییرات مدیریتی در قروه که هر چند وقت یک بار با حواشی و اعتراض و انتقاد همراه می شود چنان در هاله ای از ابهام و بازی انکار و تکذیب دخالت ها مانده که نه تنها بر توسعه شهرستان اثرگذار نبوده بلکه روند برنامه ریزی و تصمیم گیریها را هم با مشکل مواجه کرده، لذا می طلبد صاحبان قدرت و سایه نشینان در حصار قدرت گستردگی انتقادات و واکنش های افکارعمومی را جدی گرفته و «توسعه را در ساخت جست و جو کنند نه در انهدام»./