به گزارش کردپرس، نشست سران ناتو در مادرید در 28 ژوئن، پیشرفت سریعی را به همراه داشت. تنها چند ساعت پس از شروع جلسه، ترکیه اعتراض خود را به درخواست فنلاند و سوئد برای پیوستن به این ائتلاف لغو کرد. در مقابل، دو عضو ناتو تحریم تسلیحاتی علیه ترکیه را لغو کردند و قول دادند که با تامین مالی و عضوگیری توسط حزب کارگران کردستان ترکیه یا (pkk) مقابله کنند. رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، پیشتر تهدید کرده بود که مراسم استقبال از عضویت دو کشور شمال اروپا در سازمان ناتو را خراب خواهد کرد. او آنها را به پناه دادن به «تروریست‌ها» متهم کرد. او در 15 ژوئن گفت: آیا در حالی که سازمان های تروریستی در خیابان های سوئد و فنلاند پرسه می زنند ما باید درهای خود را به روی آنها باز می کنیم؟. اظهارات اردوغان خطاب به چه سازمان هایی است؟

حزب کارگران کردستان ترکیه که به pkk نیز معروف است، از سال 1984 و زمانی که این گروه شورش نظامی را آغاز کرد، به معظلی برای ترکیه تبدیل شده است. درگیری‌های متعاقب آن، شامل حملات پ.ک.ک به پاسگاه‌های ارتش ترکیه، بمب‌گذاری‌های انتحاری و ترورها توسط این حزب کمونیستی ترکیه از یک طرف، و اجرای کمپین‌ زمین سوخته، ناپدید شدن‌های افراد و نقض گسترده حقوق بشر توسط دولت ترکیه از سوی دیگر، جان حدود 40000 نفر را گرفته است. پ.ک.ک در ابتدا برای ایجاد کیانی مستقل برای کردها می جنگید اما رهبران این گروه اکنون می گویند که فقط طرفدار خودمختاری گسترده برای کردها هستند.

جنگ میان پ.ک.ک و دولت ترکیه بیشتر در جنوب شرقی ترکیه که اکثریت مردم آن کرد هستند و نیز در کوهستان های شمال عراق شدت گرفته است. این جنگ اخیراً به سوریه نیز سرایت کرده است. نیروهای کرد سوریه موسوم به یگان های مدافع خلق که شاخه سوری پ.ک.ک خوانده می شود، در سال 2015 به نیروی پیاده در جنگ آمریکا علیه داعش تبدیل شد که در نهایت به سرنگونی خلافت داعش منجر شد. کردها در نهایت کنترل بخش‌های وسیعی از خاک سوریه در مرز با ترکیه را در اختیار گرفتند. اردوغان با متهم کردن کردهای سوریه به طراحی برای حمله در داخل ترکیه، دستور اجرای سه حمله جداگانه علیه چریک های کرد سوریه را صادر کرده است. او اخیراً به فکر اجرای چهارمین عملیات نظامی علیه کردهای سوریه افتاده است.

آمریکا و اتحادیه اروپا، از جمله فنلاند و سوئد،pkk را به عنوان یک سازمان تروریستی طبقه بندی می کنند. اما کشورهای غربی این گروه را تهدیدی برای امنیت خود نمی دانند. برای بسیاری از اروپایی‌ها، تداوم جذابیتpkk در میان کردهای ترکیه نشان‌دهنده کاستی‌های پروسه دموکراسی در داخل خود ترکیه است. درخواست کردهای این کشور برای کسب خودمختاری در حوزه فرهنگی برای چندین دهه بی پاسخ مانده است. تقریباً تمام احزاب سیاسی اصلی کرد که از دهه 1990 در ترکیه ظاهر شده اند، توسط دادگاه های ترکیه تعطیل شده اند. آخرین حزب متعلق به کردها یعنی حزب دموکراتیک خلق ها نیز ممکن است اواخر امسال به همراه 451 عضوش از حضور در عرصه سیاست ترکیه منع شود.

بیش از یک میلیون شهروند کرد- که بسیاری از آنها پناهنده هستند- در کشورهای اروپایی ساکن شده اند. فنلاند خانه 18000 نفر شهروند کرد است. حدود 100000 نفر از کردها نیز در سوئد زندگی می کنند. کشورهای اروپایی نیز به مقصد جذابی برای وفاداران pkk تبدیل شده‌ و این کشورها کانون جمع‌آوری کمک مالی و عضوگیری برای این گروه هستند. مقامات ترکیه و همچنین بسیاری از شهروندان ترک، در واکنش به نقش بستن تصاویری از پرچم pkk و عبدالله اوجالان، رهبر زندانی این گروه روی ساختمان‌های عمومی در استکهلم در 16 ژوئن ، پایتخت سوئد مناقشه ای بر پا کردند.

جدلها بیشتر بر سر معنای تروریسم است. معمولا سیاستمداران و فعالان کرد در ترکیه در کنار ستیزه جویان به زندان انداخته می شوند. 16 روزنامه نگار کرد در روز 16 ژوئن، در دیاربکر، شهری در جنوب شرقی ترکیه، به اتهامات مبهم تروریستی دستگیر شدند. فهرست افرادی که ترکیه خواهان استرداد آنها از سوئد است شامل نویسندگان و ناشران نیز هست. یکی از آنها سالهاست که فوت کرده است.

رهبران ناتو در مادرید آقای اردوغان را متقاعد کردند که در ازای گرفتن چند امتیاز؛ برخی ملموس و برخی عمدا مبهم، وتوی خود را کنار بگذارد. اما سال‌های بیشتری طول می‌کشد تا ترکیه و متحدانش در ناتو بتوانند در مورد معنای تروریسم، و بویژه در مورد pkk و کردها به توافق برسند.

منبع: اکونومیست

سرویس جهان- خبرگزاری کردپرس