به گزارش کردپرس، ترکیه حملات پهپادی خود را در شمال سوریه تشدید کرده است. این حملات مرگبار به جای هدف قرار دادن بقایای دولت اسلامی (داعش) در منطقه، منحصراً بر هدف قرار دادن نیروهای سوریه دموکراتیک به رهبری کردها یا (SDF) متمرکز شده است.

نیروهای دموکراتیک سوریه متحد اصلی ایالات متحده علیه داعش در سوریه است و بیش از هر گروه مسلح دیگری برای مبارزه با این گروه و نابودی شاخه سوری خلافت خودخوانده آن اقدام کرده است.

ائتلاف به رهبری ایالات متحده به طور مرتب از نیروهای دموکراتیک سوریه به خاطر تلاش ها و فداکاری هایش در مبارزه مشترکشان علیه داعش تمجید کرده است.

از سوی دیگر، ترکیه این گروه تحت رهبری کردها را یک سازمان تروریستی با پیوندهای ناگسستنی با حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) می‌داند و بارها متعهد شده است که برای از بین بردن آن، هر گونه اقدامی، از جمله عملیات نظامی را که لازم بداند انجام دهد.

آیا حملات هواپیماهای بدون سرنشین آنکارا جایگزین عملیات نظامی زمینی است؟

رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه از ماه مه گذشته بارها تهدید کرده است که یک حمله فرامرزی دیگر علیه یگان‌های مدافع خلق کرد یا (YPG)، که جزء اصلی نیروهای SDF چند قومیتی است، در شهرهای تل رفعت و منبج در شمال غربی سوریه انجام خواهد داد.

با این حال، آنکارا، احتمالاً به دلیل مخالفت صریح ایالات متحده و روسیه، هنوز عملیات جدید را آغاز نکرده است.

اما ترکیه حملات پهپادی علیه نیروهای SDF را به طور بی سابقه ای افزایش داده است. مرکز اطلاعات روژاوا مستقر در سوریه، در 11 اوت گزارش داد که «حملات هواپیماهای بدون سرنشین ترکیه مرگبارترین حملات در ماه اوت نسبت به هر ماه دیگر در سال 2022 بوده است».

این سازمان رسانه‌ای مستقل همچنین در 9 اوت، گزارش داد که در 8 حمله هواپیماهای بدون سرنشین ترکیه در سه هفته گذشته «بیشتر از بقیه سال » غیرنظامیان و افراد دیگر کشته شدند. تخمین زده می شود که از ابتدای سال جاری تاکنون، دست کم 35 نفر در این حملات کشته و 80 نفر زخمی شده باشند.

حمله پهپادی به شهر کردنشین قامشلی در سوریه در همان روز، چهار تن از نیروهای دموکراتیک سوریه را کشته و سه غیرنظامی را مجروح کرد.

به نظر می رسد آنکارا از طریق حملات مرگبار هواپیماهای بدون سرنشین، راهی برای وارد کردن آسیب جدی به نیروهای SDF/YPG بدون انجام عملیات هوایی و زمینی در مقیاس بزرگ یافته است.

ترکیه در اوایل سال 2018 منطقه عفرین در شمال غربی سوریه را از نیروهای YPG گرفت و در اواخر سال 2019 بخش وسیعی از قلمرو شمال شرقی سوریه را از کنترل نیروهای SDF خارج کرد. این کشور هر دو منطقه را تا امروز توسط نیروهای وابسته به شبه نظامیان سوری در اشغال خود دارد.

رایان بول، تحلیلگر بخش خاورمیانه و شمال آفریقا در موسسه استراتفور به نیو عرب گفت: « همانطور که همه می دانند پهپادهای ترکیه به جنگجویان SDF/YPG و رهبران آنها در سراسر شمال سوریه حمله می‌کنند.

او افزود: «در حال حاضر نمی توان به آسانی مشخص کرد که این حملات تا چه حد به این نیروها ضربه وارد کرده است. هیچ یک از مقامات بلندپایه در این حملات کشته نشده اند. اما واضح است که حملات موجب خشم نیروهای SDF و حامیان آنها شده و آنها را وادار به یافتن راه‌هایی برای مقابله به مثل علیه نیروهای ترکیه کرده است.»

این حملات مانند تمام عملیات‌های هواپیماهای بدون سرنشین، خطر تلفات جانی میان غیرنظامی را به همراه دارد، هرچند میزان خطر به بستگی به این دارد که اهداف کجا هستند. برای مثال، اهداف شهری احتمال قربانی شدن غیرنظامیان را بالا می برد.»

نیکلاس هراس، معاون مدیر واحد امنیت انسانی در مؤسسه استراتژی و سیاست نیولاینز، خاطرنشان کرد که ترکیه از سال 2019 از یک استراتژی واضح «استفاده از حملات هواپیماهای بدون سرنشین برای از بین بردن رهبران مرتبط با پ ک ک در شمال شرق سوریه» پیروی کرده است.

او افزود: « این رویکرد ترکیه بر این اساس طراحی شده که مانع از ایجاد پایگاه عملیاتی برگ و طولانی مدت از سوی پ.ک.ک در شمال شرق سوریه شود.» راهبرد ترکیه توسط آمریکا و روسیه نیز قابل تحمل است زیرا این مسئله نیاز ترکیه به انجام عملیات بزرگ زمینی و بزرگتر به شمال شرق سوریه علیه پ‌ک‌ک را بر طرف می کند.

هراس گفت: «رهبران SDF نمی توانند بدون فشار آمریکا و روسیه در مورد متوقف کردن این حملات پهپادی کاری انجام دهند. نه واشنگتن و نه مسکو تمایلی به مداخله در حملات پهپادی ترکیه علیه نیروهای دموکراتیک سوریه در شمال شرق سوریه ندارند زیرا این نوعی کاهش فشار برای آنکارا است.»

بول خاطرنشان کرد که حملات هواپیماهای بدون سرنشین « باعث ایجاد خشم بین المللی علیه ترکیه مشابه حمله 2019 این کشور علیه کردهای سوریه نمی شود. زیرا عملا این نوع عملیات از دیدگاه رسانه ای و دیپلماتیک پنهان است.»

او گفت: «احتمالاً روس‌ها نیز، با توجه به کنترل بیشتر حریم هوایی سوریه، به عنوان تلاشی برای جلوگیری از انجام تهاجم جدید ترکیه در دیگر مناطق سوریه، به این عملیات چراغ سبز نشان داده اند».

بول گفت: «اما ترکیه همچنان بر انجام عملیات نظامی جدید در شمال سوریه برای پاکسازی این قلمرو از نیروهای SDF/YPG تاکید می کند. بنابراین، من فکر می‌کنم آنکارا به حملات پهپادی به عنوان بهترین گزینه، تا زمانی که بتواند روسیه را برای انجام تهاجم بزرگ راضی کند، ادامه خواهد داد.»

در عین حال، به نظر می رسد که ایالات متحده، با توجه به اهمیت بیش از پیش ترکیه برای ناتو در برهه جنگ روسیه و اوکراین، قصد نداشته باشد موضعی شدید در قبال این حملات اتخاذ کند.

با این وجود، بول پیش‌بینی می‌کند که اگر ترکیه یکی از رهبران برجسته نیروهای دموکراتیک سوریه را ترور کند یا یکی از حملات پهپادی آن به نیروهای آمریکایی آسیب برساند، این موقعیت می‌تواند تغییر کند. او افزود: اگرچه این فرضیه با توجه به حضور تعداد معدودی از نیروهای آمریکایی باقی‌مانده در شمال سوریه بعید به نظر می رسد اما با توجه به عملیات مشترک و همکاری نزدیک نیروهای SDF و ایالات متحده، احتمال اتفاق افتادن آن وجود دارد.

عدم تغییر عمده در روند جنگ

با این که همان طور که در بالا ذکر شد، حملات هواپیماهای بدون سرنشین ترکیه ابزاری برای حفظ فشار بر SDF/YPG است اما به هیچ وجه باعث ایجاد تغییر در استراتژی بازی آنکارا علیه کردها در سوریه نمی شود.

بول در این باره گفت: «از نظر تاکتیکی، این پهپادها به ترکیه اجازه می‌دهد حملات مخاطره آمیزی را بدون تشدید تنش نظامی یا ایجاد بحران بین‌المللی انجام دهد؛ این حملات اعمال جنگ پوششی را بسیار آسان‌تر می‌کنند».

با این حال، حملات هواپیماهای بدون سرنشین، همانطور که حملات آمریکا در افغانستان، عراق و سوریه، اسرائیل در غزه و سوریه، و عربستان سعودی و امارات در یمن نشان داد، باعث ایجاد تغییر عمده ای نمی شود.

از نظر این تحلیلگر، این نوع حملات فقط می تواند به تحقیر و بازدارندگی تحرک رقبا کمک کند اما آنها را شکست نمی دهد و تا زمانی که محرک های ایدئولوژیک برای حملات فرامرزی کردها به ترکیه همچنان وجود داشته باشد، پهپادهای ترکیه تنها می تواند بخشی از کارزار کاهش چنین حملاتی باشد نه این که به طور کامل آنها را از بین ببرد.

منبع: نیوعرب