به گزارش خبرگزاری کردپرس، دکتر نصرت‌اله حیدری استاد علوم سیاسی و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی در یادداشت خود می‌نویسد:

این روزها اخبار ناگواری از مفاسد مالی وسیاسی به گوش می رسد؛ وقایعی که به اعتماد عمومی ایرانیان آسیب رسانده است. به راستی منشاء و ریشه این فسادها در کجاست؟ و برای مقابله با این مفاسد که چون خوره به جان نظام افتاده است چه باید کرد؟

نگارنده ریشه این مفاسد را به نفت و دولت نفتی در ایران مربوط می داند زیرا از همان آغاز و با شکل گیری دولت رانتیر، رانتیریسم به یک پدیده عادی در ایران تبدیل شد. این بلیه از کشف نفت در سال ۱۹۰۸ میلادی در مسجد سلیمان کلید خورد و رانت سیاسی و رانت اقتصادی به پدیده ملموس در اقتصاد سیاسی ایران تبدیل شد.

در این فضا دیگر شایسته سالاری، کارایی، توانمندی و زحمت معنا نداشت. افراد سعی می کردند خود را به مرکز رانت وصل کنند و همین کانال یک شبه آنان را به مقامات بالا و ثروت افسانه ای می رساند. برون داد این رویکرد عدم شفافیت، کارآمدی و عزلت نخبگان و دلسوزان و میدان دادن به چابلوسان و متملقان بود. دولت از دولت کارآمد و ناظر به دولت توزیع تغییر مسیر داد. ذهن مردم هم به مصرف گرایی و کالای یارانه ای تغییر داده شد. دولت‌ها روز به روز از مردم فاصله گرفتند، احزاب و نهادهای مدنی فرصت ظهور و بروز پیدا نکردند و در نتیجه عدم شفافیت و پاسخگویی به عادت حاکمان تبدیل شد.

اثر نفت در اقتصاد سیاسی ایران آن چنان منفی است که باید از آن تحت عنوان بلای توسعه یاد کرد. نفرین منابع موجب عدم توسعه نیافتگی در ایران شد و امروز که بحث تحریم ها مطرح است اثر این سوء عملکرد بیش از گذشته مشهود شده است.

اما چه باید کرد؟

بی شک کاهش وابستگی به نفت در همه ابعاد راه برون رفت از این بحران است. مقام معظم رهبری رویکرد اقتصاد مقاومتی را تجویز کردند که بی شک دوای این روزهای اقتصاد ایران است. کاهش وابستگی به نفت و توجه به مقوله مالیات به عنوان یک منبع پایدار موجب شفافیت، کارآمدی و پاسخگویی حکومت و حذف منافذ رانت و فساد در ابعاد مختلف خواهد شد.

همه باید برای تحقق این مهم به عنوان مطالبه عمومی تلاش کنیم.