به گزارش خبرگزاری کُردپرس، کمتر جایی در کشور وجود دارد که نام توت فرنگی کردستان به گوشش نخورده باشد. طلای سرخی که در استانی مانند کردستان واقع شده اما به دلیل خام فروشی نتوانسته مردم این منطقه را از بیکاری نجات دهد و هر سال به طور معمول در صدر آمار بیکاری کشور قرار می گیرد.

عضو هیئت علمی دانشگاه کردستان و مدیر گروه کشاورزی در این باره به خبرنگار کُردپرس می گوید: محصول توت فرنگی به عنوان یکی از منابع تامین درآمد و اشتغال بخش قابل توجهی ازکشاورزان شهرستان های سنندج، کامیاران و مریوان و هم چنین برخی دیگر از مناطق استان که به طور محدود فعالیت دارند، بوده و به دلیل برتری زمانی تولید این محصول در استان کردستان و ب اساس قانون مشابهت و مجاورت در ذهن مصرف کنندگان هر جایی از کشور که اقدام به تولید این محصول می کنند هنگام فروش از نام کردستان استفاده می کنند این در حالی است که طی یک دهه اخیر هم سهم تولید و هم سهم بازار این محصول از کل تقاضای بازار کشور برای استان کردستان روندی کاهشی را تجربه می کند به ویژه که برخی استان ها مانند گلستان و البرز به تولید گلخانه ای این محصول روی آوردند.

حامد قادرزاده ادامه می دهد: از طرفی محصول توت فرنگی علیرغم داشتن پتانسیل بالایی که برای توسعه بازار فروش به شیوه های مختلف در صنایع مختلف به صورت عرضه کالاهای مختلف از قبیل مربا، مارمالاد، پودر، شربت، چیپس و غیره دارد و امکان افزایش ارزش افزوده آن را در استان دارد و در صورت طراحی استراتژی مناسب امکان از بین بردن تهدید کاهش شدید سطح زیرکشت و تولید را میسر خواهد بود، شاهد برنامه ای جامع و بلندمدت از سوی سیاستگذاران بخش دولتی نیستیم و بیشتر از آن چه که باید به این محصول به عنوان محصولی استراتژیک توجه شود بیشتر حالت شعاری پیدا کرده است.

او با بیان اینکه اگر چه تولید توت فرنگی بازار بیشتر به صورت باز و در مدت زمانی محدود ، حداکثر ۴۵ تا ۵۰ روزه صورت میگیرد اما در همین حالت هم با برنامه ریزی مناسب امکان ایجاد واحدهای تبدیل محصولات باغی با طول عمر و خاصیت نگهداری بیشتر و در کنار آن محصول توت فرنگی ممکن است، می افزاید: از طرف دیگر به دلیل کوچک بودن قطعات سطح زیر کشت و تعداد بالای تولیدکنندگان و همچنین پراکنش جغرافیایی واحدهای تولیدی و مشکلات حمل و نقل و بسته بندی و هم چنین افزایش قیمت بسته ها روندی نامناسب بر عرضه این محصول حاکم شده و بیم آن می‌رود که تلاشهای گذشته برای بازاریابی بهتر آن را بیش از پیش بی نتیجه کند.

دکتر قادرزاده معتقد است، لازم است بخش دولتی با تعریف طرحی مطالعاتی و تکیه بر دانش اقتصاد کشاورزی و بازاریابی محصولات کشاورزی تهدیدهای مقابل این محصول را شناسایی و با یافتن راه حل های مناسب موجبات حفظ این محصول و تبدیل آن به یک برند دائمی را فراهم کند.

او تصریح می کند: روند فعلی عرضه بازار به شدت آسیب رسان و امکان وارد نمودن زیان شدیدی به واحدهای کوچک خواهد شد و این نه فقط پیامدی اقتصادی بلکه مشکلات جدی جابجایی جمعیتی،رهاکردن مناطق تولید را به همراه دارد. در نهایت پیشنهاد می شود با بهره گیری از پتانسیل همه رسانه ها ، از طریق اختصاص بودجه های حمایتی، امکان ارائه راه حل های اقتصادی کردن تولید را به کشاورزان و علاقمندان به فرآوری این محصول را قبل از وارد شدن زیان بیشتر کمک می کند. همچنین تعریف حداقل دو برنامه نیم ساعتی سیما برای هدایت اقتصادی کشاورزان پیشنهاد می شود.

این استاد دانشگاه خاطرنشان می کند: توسعه تولید گلخانه ای با برنامه و شناسایی بازارهای مختلف داخل و خارج و همچنین بهره گیری از پتانسیل استاندارد و صدور پروانه بهداشتی تولید کمک شایانی به جلوگیری از سو استفاده سایرین از نام توت فرنگی کردستان می کند.