به گزارش خبرنگار کردپرس، امروزه گرایش به سمت مصرف کالاهای خارجی و نبود نظارت جدی و افزایش قاچاق باعث شده دست دلالان و واسطه ها درازتر شود و در نتیجه تولید کننده داخلی توان رقابت خود را از دست داده و به جای تولید به فکر فروش واحد تولیدی خود باشد.

به عنوان مثال هم اکنون بیش از نیمی از حجم پوشاک فروش رفته در قروه از کشورهای کره و ترکیه وارد بازارهای مصرف این شهر می شود که در سال های اخیر رشد قارچ گونه آن موجبات نگرانی از تب فزاینده برند این کشورها را فراهم کرده است.

علاوه بر این بررسی و تحلیل بازارهای خارجی توسط کارشناسان باعث شده نه تنها پوشاک بلکه محصولات خوراکی، دکوراسیون منزل، نوشت افزار، محصولات تزئینی، لوازم آرایشی و بهداشتی و حتی کالاهایی با رنگ و بوی بومی این منطقه متناسب با نیاز و سلیقه مشتریان تولید و روانه بازار کشور و بالطبع قروه و سایر مناطق شود.

در این بین رواج کالاهای بی کیفیت چینی، هندی و... هم به قوت خود باقی است و در حالی که پول ایرانی صرف خرید کالای چینی با حداقل کیفیت می شود، تولید کننده و صاحبان صنایع از ضعف حمایت ها و نبود تسهیلات کافی برای سرمایه گذاری معترض اند.

بی توجهی به قدرت داخلی

به گفته کارشناسان علت نبود حمایت از تولید کننده بومی به موازات تصرف بازار با اجناس خارجی در این است که افراد بسیاری به مشاغل واسطه گری دامن می زنند و به خاطر اینکه منافع خود را در این مشاغل می بینند اجازه رشد به تولید کننده داخلی نمی دهند.

«فرهاد روشنی» بر این باور است بازار قروه در تب کالاهای خارجی می سوزد در حالی که دستگاه های تولیدی ما ساخت کشورهایی مانند ترکیه، کره، آلمان است و در تولید کیفی محصولات، صنعتگران این شهر توان رقابت با آنان را دارند.

او با اشاره به بی توجهی و باور نداشتن تولید کنندگان بومی، یادآور شد:«به دلیل بینش سنتی و محدود مدیران به نظر می رسد هرگونه تولید داخلی فاقد توجیه اقتصادی بوده و با همین منطق سرمایه گذاری برای آن صورت نمی گیرد.»

«روشنی» معتقد است ضعف نظارتی دستگاه های اجرایی و نهادهای مسئول باعث افزایش قاچاق و گرایش به مصرف تولیدات خارجی و در نهایت رواج کالاهای غیربومی در بازار شده است.

رشد تولید داخلی نیازمند حمایت و سرمایه

اکثر تولید کنندگان قروه ای با انتقاد از پرداخت نکردن وام با سود کم به تولیدکنندگان از سوی بانک ها؛ تأمین سرمایه اولیه و سرمایه در گردش برای اجرایی شدن اهداف تولیدی خود را سخت و با استفاده از سرمایه های شخصی می دانند.

این در حالی است که چه آن زمانی که دولت دهم وعده پرداخت اعتبار 200 میلیون ریالی برای ایجاد هر شغل پایدار داد و چه حالا که دولت فعلی با ارائه طرح های اشتغال بارها از تلاش برای رفع موانع بانکی گفته، هیچکدام نتوانسته اند راه خاکی تولید را آسفالت کنند و گویا همچنان با این وعده ها آبی به چشم نمی خورد.

به گفته تولیدکنندگان در صورتی که سرمایه در گردش برای بخش تولید شهرستان در نظر گرفته شود می توان به احیای تولیدیهایی که در حال خاک خوردن هستند، امیدوار بود.

ضرر تجمل گرایی به تولید کننده

اما در قبضه بازارهای داخلی با محصولات خارجی نه تنها تولید کنندگان بلکه کارشناسان حوزه جامعه شناسی و روان شناسی هم گلایه های شنیدنی بسیاری دارند.

یکی از جامعه شناسان فعال در حوزه آسیب شناسی تجمل گرایی با اشاره به کاتالوگ های خارجی در فروشگاههای قروه، نبود حمایت از تولیدات داخلی را باعث ورود فرهنگ های بیگانه در کنار محصولات خارجی می داند.

به گفته «سعید محمدی» به دلیل گسست تولید کننده با مصرف کننده، تولیدکننده خارجی مجال یافته سلایق مردم را رقم بزند و در حال حاضر دیده می شود که کالاهای خارجی بیانگر شأن و منزلت اجتماعی و مایه مباهات افراد است.

این استاد دانشگاه با اشاره به رواج تجمل گرایی و فرهنگ مصرف گرایی در قروه، افزایش چشم و هم چشمی را نگران کننده و نیازمند مهار و کنترل دانست.

مصرف کننده ایرانی الگو ندارد

در واقع بنا به گفته روانشناسان فرهنگ سازی باید از کودکی و از مهد کودک ها آغاز شود. «مهدیه شیرزاد» معتقد است در صورت نهادینه شدن فرهنگ درست، فرد در سنین جوانی و بلوغ می تواند با درایت و آگاهی کالای مصرفی خود را انتخاب کند و در نتیجه جامعه در مقابل عوامل مخربی همانند تجمل گرایی مقاوم می شود.

به گفته او خلاء الگوی های مناسب در فرهنگ ما در حوزه های مختلف به شدت احساس می شود و این در حالی است که اگر نهادهای آموزشی مانند رسانه ها و آموزش و پرورش بتوانند تعریف درستی از الگوی زندگی سالم ارائه کنند، نتایج قابل توجه خواهد بود.

تولید کننده ها جلب اعتماد کنند

تقلب؛ دیگر گزینه ای است که بسیاری از فروشندگان مخصوصاً در صنف پوشاک به آن اشاره دارند. در همین زمینه یکی از فروشندگان لباس با اشاره به فروش قابل توجه محصول خارجی در مقایسه نمونه ایرانی در جامعه آماری قروه یادآور شد:«بسیاری از محصولات به ظاهر خارجی دوخت ایران اما با مارک خارجی است که به دلیل علاقه مشتری تولید کننده مجبور به نصب مارک خارجی می شود.»

«محمد عزتی» با بیان اینکه تغییر سلیقه مردم زمان بر بوده و لازمه آن جلب اعتماد عموم مردم به تولیدات داخلی است، افزود:«فروشنده مجبور است متناسب با سلیقه مشتری کالای خود را بفروشد و متأسفانه دیده می شود که کالاهای خارجی اقبال عمومی بیشتری دارند.»

او معتقد است کیفیت محصولات خارجی مهمترین منطق خرید آنان و بی توجهی به محصول داخلی است در حالی که اگر محصول ایرانی حمایت شود می تواند کیفی تر و ارزان تر از نوع خارجی خود در اختیار مصرف کننده قرار گیرد.

کیفیت بالا رود

با توجه به آنچه گفته شد این مشکلات در حالی است که تولید کنندگان داخلی به دلیل نبود سرمایه در گردش، ضعف های عمده مدیریتی و گسست نهادهای مسئول این حوزه با یکدیگر، نه تنها توان مداوای تب برندهای خارجی را ندارند بلکه مشتریان خود را به کشورهای بیگانه واگذار کرده اند.

البته ناگفته نماند کارشناسان اقتصادی تأکید دارند که برای توسعه تولید ملی و جایگزینی تولیدات داخلی به جای کالاهای خارجی مهمترین راهکار نظارت و کنترل جدی بر بازار، جلوگیری از قاچاق کالا، افزایش توان رقابتی تولیدکنندگان بومی، بازار سنجی، فرهنگ سازی مصرف و... است که به نظر تا کنون حرکت جدی در برخی از این بخش ها صورت نگرفته است./

^* گزارش: زیبا امیدی فر