به گزارش خبرنگار کردپرس، چهار خبرنگار فعال هم در حوزه مطبوعات و هم در بخش خبرگزاری ها در شهرستان قروه یکی از مناسب ترین زیرساخت های رسانه ای را در این شهر فراهم کرده که می تواند به عنوان مهمترین پل ارتباطی دستگاه دولتی و مردم عمل کند.
در این میان علاوه بر خبررسانی یکی از مهمترین وظایف رسانه نگاه نقادانه به موضوعاتی است که در بطن جامعه در جریان است و موضوعیت آن زندگی بخش قابل توجهی از آحاد یک جامعه را در بر گرفته است.
اما در حالی که کارشناسان و اساتید مطبوعاتی بیش از گذشته بر تحلیل اخبار و خروج از بن بست خبررسانی صرف تأکید دارند، بی اعتنایی، بی خبری و در اکثر مواقع جبهه گیری برخی مسئولان در مواجهه با نقد منصفانه موجب شده بسیاری از رسانه ها نقش خود را به خبررسانی محدود کرده و حتی در رعایت مؤلفه های اولیه خبررسانی هم اهتمامی نداشته باشند.
به عقیده کارشناسان، تاریخ مطبوعات نشان داده که در سایه نگاه نقادانه رسانه تأثیرات عمیقی در زندگی اجتماعی جامعه ایجاد شده و زمانی که چشم آحاد مردم به یک حادثه، واقعه و حتی فاجعه عادت کرده، نگاه پرسش گر رسانه خواب غفلت را به بیداری پیوند زده است.
تقویت نگاه منتقدان
به گفته جامعه شناسان در صورتی که جامعه به یک صدای واحد عادت کند پس از مدتی توان ادراک نواقص را نداشته و خوب و بد را از هم تشخیص نخواهد داد.
بر همین اساس به اعتقاد «رؤیا نوری» برای خروج از این شرایط لازم است نگاه منتقدانه در یک جامعه زاییده و تقویت شود تا هر کجا راهی به بیراهه رفته شناسایی و به نهادهای مسئول ارائه شود.
او می گوید نتیجه بخش بودن نقد تنها در سایه میزان همکاری مسئولان با عنصر نقاد است و در صورتی که این تعامل دو سویه باشد، جامعه مسیر پویایی خود را پیش خواهد برد.
این جامعه شناس در پاسخ به مقاومت برخی مسئولان در مقابل نقد از سوی رسانه، گفت: «بی شک مقاومت در مقابل نقد محدود به رسانه نبوده و در سایر روابط اجتماعی این افراد هم دیده می شود، البته در این میان ذهن هوشیار مردم نگاه منصفانه، رسانه منصف و حتی مسئول انتقادپذیر را می شناسد و احترام ویژه ای برای این افراد قائل خواهد بود.»
«نوری» بر این باور است که مسئول انتقاد پذیر نه تنها قدرت و اختیارات خود را تهدید شده نمی بیند بلکه ارج و قرب الگو مانندی بین کارکنان و شهروندان پیدا می کند.
در عین حال بسیاری از جامعه شناسان تأکید دارند که به دلیل روابط خاص اداری در دستگاه های اجرایی و دولتی رفتار کارکنان تابع نگرش مدیران بوده و در صورتی که مدیری با رسانه ارتباط مناسبی نداشته باشد، سایر عوامل هم در تعامل با رسانه مقاومت بیشتری از خود نشان می دهند.
نقد؛ زمینه پویایی جامعه
در واقع باید دانست که نقد زمینه پویایی و بقا جامعه است و در عین حال نقد منصفانه و حتی به چالش کشیدن یک موضوع توسط رسانه ضرورت تحرک جامعه است.
مطابق اظهارات کارشناسان فرهنگی هر قدر تعداد قلم و رسانه در یک جامعه افزایش یابد پویایی در آن جامعه توسعه خواهد یافت.
«صادق حسینی» بر ضرورت افزایش ظرفیت نقدپذیری مدیران در قروه تأکید دارد.«در صورتی که مدیران گام های نقدپذیری را به سوی رسانه منتقد بردارند بی شک می توانند نقد را از تهدید به فرصت تبدیل کنند.»
همچنین به گفته او به دلیل بی تفاوتی مسئولان به نقد و مقاومت های جدی صورت گرفته در این راستا، بسیاری از نشریات مبتلا به روزمرگی و کپی اخبار شده اند.
این کارشناس فرهنگی و ادبی می گوید گرچه نشریات نیت حمایتی دارند، اما ضروری است با آموزش مداوم و ارتقای کیفی تولیدات خود، مسئولان را ملزم به پذیرش تحلیل اخبار و وقایع کنند و در این صورت نشریات به عنوان مشاوران فرهنگی مدیران ادارات بوده و در ادامه این تعامل دوسویه خواهد شد.
ارسال جوابیه غیرمنطقی
در عین حال ارسال جوابیه و یا توضیح که در بیشتر مواقع مطابق با موازین و بندهای قانونی نبوده و متناسب با سلایق مدیران به دفاتر رسانه ها می رسد، موجب شده دو سوی نهاد اجرایی و رسانه به جای تعامل در تقابل مداوم با هم باشند.
خبرنگاران شهرستان معتقدند در بیشتر موارد مسئولان ظرفیت نقدپذیری ندارند و جوابیه هایی که برای کوچکترین انتقاد ارسال می شود گواه این موضوع است که مدیران این منطقه نقد را به سختی قبول می کنند.
آنان دلیل این ادعای خود را تذکرات مداوم مدیران به نشریات می دانند.«صاحب یک پست دولتی باید بداند که در یک اتاق شیشه ای نشسته است و تمامی اعمال و کردار وی توسط مردم و رسانه ها رصد می شود.»
بی شک نگاه رسانه ها با این اتاق شیشه ای به معنی تسویه حساب شخصی، توهین و یا تخریب یک فرد نیست بلکه به دلیل حساسیت پستی است که به آن تکیه زده می شود.
همچنین باید دانست که قوانین نمی توانند مدیران را انتقاد پذیر کنند. در قانون مطبوعات هیچ بند و تبصره ای برای الزام مدیر یا دستگاه اجرایی برای انتقادپذیری وجود ندارد و این مهم یک تربیت فرهنگی؛ فردی و اجتماعی است.
در واقع نبود نقدپذیری در مسئولان و ثبات وضعی آنان در نهایت به زیان همان دستگاه اجرایی است. اینکه مسئولی برای هر انتقاد کوچک مقاومت نشان بدهد و حتی رسانه منتقد را تحریم کند، گرهی از دستگاه اجرایی اش نخواهد گشود.
کمبود رسانه متخصص
در این طرف قضیه به دلیل نبود آموزش و تخصص، رسانه منتقد متخصص نادر بوده و به صراحت می توان گفت رسانه ای که نقد تخصصی کند، شاید یک مورد بیشتر وجود نداشته باشد.
این موضوع در مطبوعات مکتوب استان به شدت مشاهده می شود و در واقع با تورق آنان خواننده تفاوتی در تنظیم اخبار و رویکرد رسانه مشاهده نمی کند.
در عین حال باید نشریاتی وجود داشته باشند که نقد منصفانه و تحلیل اخبار آنان مسئولان را ملزم به تغییر رویه و تدبیر اندیشی کند.
باید اذعان داشت در حالی که در کشورهای پیشرفته رسانه به عنوان یکی از ابزارهای مهم در تحقق جامعه مدنی، حقوق شهروندی، زندگی اجتماعی مدرن و رفاه عمومی قلمداد می شود، مقاومت مدیران قروه به نگاه عاری از مدیحه سرای رسانه موجب شده این ابزار توانمند، برخوردار از خاصیتی مزاحم و خالق جنجال های کذب در این شهرستان توصیف شود./
* گزارش: زیبا امیدی فر
نظر شما