به گزارش کردپرس، چهارمین دوره جشنواره "موسیقی لیلاخ" با تمام فراز و نشیب ها شب گذشته به کار خود پایان داد، و اینک مجالی برای نقد و بررسی نحوه برگزاری و کم و کیف این جشنواره فراهم شده است تا بتوان برای دوره های آتی برنامه ریزی درست تر و منسجم تری ارائه داد.

افت کیفی جشنواره به دلیل بها ندادن به نیروهای بومی

رئیس انجمن موسیقی شهرستان دهگلان گروههای دعوت شده به این جشنواره را 16 گروه و در دوبخش فولکلور و سنتی اعلام کرد که 10 گروه در بخش سنتی و 6 گروه در بخش سنتی و آکادمیک به اجرای هنر خود خواهند پرداخت.

"امید حسین پناهی" معتقد است کیفیت این دوره به نسبت دوره اول و دوم پایین تر بود، چرا که به اعتقاد وی بها ندادن به نیروهای بومی در بخش اجرایی، و کنار گذاشتن انجمن موسیقی دهگلان از بخش انتخاب موسیقی و دعوت از خوانندگان، دلیل حضور گروههایی با کیفیت پایین تر به نسبت دوره های قبل بوده است.

رئیس انجمن موسیقی شهرستان دهگلان یکی دیگر از دلایل افت کمی این دوره را عدم حمایت مالی و همچنین برنامه ریزی برای برگزاری این جشنواره تنها یک ماه مانده به برگزاری آن عنوان کرد.

وی همچنین در نقدی نسبت به مسئولان، عدم بکارگیری نیروهای بومی در اجرای این جشنواره را دلیل کناره گیری سازمان های مردم نهاد از مشارکت در اجرای این مراسم دانست و خواستار میدان دادن مسئولان به نیروهای بومی شد.

وی از افتتاح دبیرخانه دائمی این جشنواره در شب جاری خبر داد و به این جهت که دبیر اصلی آن انجمن موسیقی خواهد بود آن را نوید بخش برنامه ریزی بهتر برای اجرای مطلوبتر و انتخاب موسیقی های بهتر در سال آینده دانست که کارها پس از فراخوان و تایید وارد مرحله اجرا شوند.

اما "عیسی فلاحی"، رئیس اداره ارشاد اسلامی شهرستان دهگلان تعداد گروههای شرکت کننده را 18 گروه اعلام کرد و گروهی متشکل از انجمن موسیقی، فعالان فرهنگی هنری در زمینه موسیقی و هیئت منتخب که ترکیبی از انجمن موسیقی دهگلان و شهرستان بوده مسئولیت انتخاب گروههای شرکت کننده را بر عهده داشته اند.

به گفته فلاحی ملاک برای انتخاب گروههای موسیقی شرکت کننده در این جشنواره بر مبنای میزان مورد پسند بودن مردم بوده است.

وی میزان اعتبار برآورد شده برای این جشنواره را بین 50 تا 70 میلیون تومان اعلام کرد که از اداره کل ارشاد اسلامی استان، نماینده مجلس، شورای شهر و شهرداری دهگلان و همچنین اسپانسرها تامین اعتبار شده است.

تناقض در ارائه آمار

در آماری متفاوت از دو آمار قبلی، "زاهد کریمی" ، دبیر این جشنواره تعداد گروههای شرکت کننده را 21 گروه اعلام کرد.

به گفته وی ملاک انتخاب موسیقی برای ورود به مرحله اجرا، رضمایتنمدی مردم و شناخت از طبع و سلیقه مردم در زمینه موسیقی بوده است.

"کریمی" نیز اذعان به افت کیفیت این دوره از جشنواره به نسبت دوره های اول و دوم دارد و دلیل آن را عدم تمرکز مدیریت و چند مدیریتی بودن معرفی کرد.

وی با استقبال از افتتاح دبیرخانه دائمی این جشنواره گفت: با افتتاح دبیرخانه دائمی، این جشنواره از سال آینده به صورت علمی پیش خواهد رفت.

در دومین و آخرین شب از چهارمین دوره جشنواره موسیقی لیلاخ، "جلال داودی"، "محمدحسین بهمنی"، "همایون سیجانی"، "یدالله پروا"، "گروه لیلاخ"، "داریوش گودرزی"، "سعدالله نصیری" و "کمال گلچین" به اجرا پرداختند.

اما در تحلیلی کوتاه از تجربه چهار دوره برگزاری این جشنواره، ارائه آمارهای متناقض از گروههای شرکت کننده در این جشنواره برهانی آشکار از چندگانگی در میان هیئت های اجرایی این مراسم بود و همین چندگانگی و عدم تمرکز مدیریت واحد، بانی بسیاری از مشکلات و گله مندی هاست.

مسئولینی که همچنان رابطه را بر ضابطه ترجیح می دهند

باید اذعان کرد که در این دوره، برخی از کاستی ها همچنان به قوت خود باقی بود از جمله عدم وجود روشنایی مطلوب در پارک و مختص کردن روشنایی به سن و اطراف آن با وجود تذکرات قبلی، بی نظمی های بسیار در آمد و شد افرادی که فاقد صلاحیت اجرایی بودند و آوردن فامیل ها و آشنایان به صورت دسته جمعی توسط برخی مسئولین که خود عامل اصلی بی نظمی بود، از جمله مشکلات قدیمی و تکراری این جشنواره بود.

اما در مشاهده ای جالب، صندلی برای نشستن هنرمند قدیمی معروف به "حبیب الله مله ای" موجود نبود چرا که همه صندلی ها توسط اقوام و آشنایان برخی اشغال شده بود و این عدم بها دادن به هنرمند عرصه فولکلور در جشنواره ای به نام "موسیقی لیلاخ" مقداری نامانوس می نمود.

در حاشیه قرار دادن خبرنگاران بومی

هرچند خبرنگاران، فعالان بی ادعا در تمامی عرصه های اجتماع هستند و همیشه به نوعی مظلوم واقع شده اند اما در این جشنواره نهایت بی مهری با اصحاب رسانه این شهرستان صورت گرفت به گونه ای که بارها با نام بردن از شخصی به نام خبرنگار از تریبون این جشنواره و تقدیر از حضور دو ساعته خبرنگاران مرکز استان و عدم توجه به خبرنگاران بومی شهرستان که تمام وقت و از یک ماه قبل به صورت مرتب در حال انعکاس این رویداد بودند، خستگی را در تن این خبرنگاران ماندگار کرده و قلم هایشان را کم جان کردند.

شور مردم، هنر هنرمندان را جاودانه کرد

با تمام این تفاسیر، فارغ از کیفیت و تناسب موسیقی های اجرا شده با نفس جشنواره موسیقی لیلاخ، به جرئت می توان گفت که هنر مردمداری را از خود هنرمند باید فرا گرفت، هنر هنرمندان در کنار شعور احترام آنها به مردم مشتاق، سبب شد که تا ساعاتی گذشته از نیمه شب نیز این جشنواره با وجود خستگی هنرمندان و تنها به احترام اشتیاق مردم، تداوم داشته باشد به گونه ای که دیدن رقص پسران و دخترکان نوجوان و پایکوبی سالخوردگان در پایان شب؛ تمام کاستی ها و نقایص را از دل ها زدود.

جشنواره ای به دور از شان مردم

چهارمین دوره جشنواره موسیقی لیلاخ نیز به ایستگاه پایانی خود رسید اما ضروری است که مسئولین به عدم تکروی و ایجاد همبستگی در جهت ارتقای کیفیت این جشنواره تلاش مضاعفی داشته باشند، آنها باید بدانند که این نحوه برگزاری جشنواره در شان این مردم نیست اما ماسفانه در طول این 4 سال هیچ پیشرفتی در جهت اعتلای این جشنواره صورت نگرفته است، امید که در آینده شاهد اتفاقات زیباتری در این عرصه باشیم.

گزارش/ ظریفه احمدی