به گزارش خبرنگار کردپرس، «ساویا خزایی»؛ استاد دانشگاه و فعال مدنی در قروه در یادداشتی به انتقاد از رد یک فوریت طرح شفافیت آرای نمایندگان مجلس پرداخته و معتقد است این طرح فرصتی برای رصد کردن عملکرد نمایندگان و مطالبه از آنان خواهد بود.

در این یاددداشت آمده است: این طرح که بیشتر به خاطر تفاوت ديدگاه و نگرش سياسي نمايندگان مجلس مطرح شد و با بیش از ۱۶۰ امضا به جلسه علنی رفته بود، یک فوریت آن تنها ۶۰ رأی کسب کرد. دلیل اصلی مطرح شدن این طرح هم مشخص شدن موضع نمایندگانی است که مدام در حال «دبه» هستند.

مثلاً در همین جلسه طرح سوال از رئیس جمهوری؛ يكي دولت و وزرا را بي‌تقصير در اوضاع کنونی جامعه مي‌داند و از همان تريبون، از همان رئيس‌جمهوری و از همان وزرا دفاع مي‌كند. اما وقتی نوبت به رأی‌گیری می‌رسد به پاسخ های رئيس جمهوری نمره منفی می‌دهد.

در همین حال وقتی هیئت رئیسه مجلس می‌خواهد رأی شفاف گرفته شود تا مشخص شود چه افرادی به واقع موافق، مخالف و ممتنع هستند، همین افراد داد و بیداد که نباید شفاف باشد و طبق قانون رأی نمایندگان باید مخفی باشد!!! حال تصور کنید در انواع و اقسام طرح ها و لوایح و حتی برجام و غیربرجام که همواره مسائلش علنی در رسانه‌ها پخش می‌شود این روند وجود دارد و به واسطه همان ضرب‌المثل که «چون از دبه کسی ضرر ندیده» معلوم نمی‌شود که واقعاً چه کسی موافق، مخالف و یا ممتنع موضوعی است.

خود این ابهام در جمع‌آوری امضاها که چه کسی موافق یا مخالف استیضاح‌ها و طرح‌سؤال هاست و بعد از آن لابی و پس گرفتن آن امضاها؛ تنها وقت مجلس را بیهوده تلف می‌کند که باعث تمسخر می‌شود و به نوعی جایگاه خانه ملت است که از اهمیت می‌افتد. یکی از موافقین این طرح بیان داشته:«اين طرح از معدود طرح‌هاي مجلس است كه هر ٣ جريان سياسي مجلس آن را امضا كردند» و بعد با کنایه به مخالفین ابراز کرده:« برخي با ما عكس سلفي مي‌گيرند اما زنبيل‌شان را جاي ديگري مي‌گذارند. چرا مردم را گول مي‌زنيد. هرجا عكس مي‌گيريد، همانجا بايستيد و هرجا نظري مي‌دهيد پاي آن بايستيد.»

آنچه بعد از این مباحث مطرح می‌شود، این سؤال است که دلیل فرار نمایندگان از شفافیت آراء چیست؟

در واقع مهمترین و اصلی‌ترین دلیل این نمایندگان ترس‌شان از شورای نگهبان است که مبادا شفاف شدن آرا زمینه مشکلاتی برای نمایندگان درخصوص بررسی صلاحیت‌ها را ایجاد کند. مجلسی که برای احقاق حق مردم وارد خانه ملت شده خود از علنی شدن حق قانونی خود به خاطر ابزار و سازوکار سلیقه‌ای بررسی صلاحیت‌ها ارعاب دارد؟! ابزاری که در همین دست موضوعات خیلی بهتر مشخص می‌کند که تا چه اندازه بر «حقوق قانونی نمایندگان» و «دایره انتخاب مردم» تأثیر می‌گذارد.

دلیل دوم نمایندگان برای مخالفت، بازی در جهت منافع شخصی است. در انتخابات مجلس دهم دیدیم که در لیست امید نام افرادی بود که تنها سنخیتی با جناح بندی لیست نداشتند که جزء اعتدالیون هم محسوب نمی‌شدند و حتی در جناح رقیب اگر به مفاهمه می‌رسیدند از نفرات اول بودند.

منفعت شخصی باعث می‌شود نمایندگان برای رسیدن به امر مطلوب رأی مثبت خود را منفی و منفی خود را مثبت و در حالت خوشبینانه ممتنع کنند. آنچه منفعت این دست نمایندگان را به‌ خطر می‌اندازد، شفافیت آراء‌ست.
دلیل آخر مردم هستند. توجه کنید که اولویت سوم به مردم باز می‌گردد. بماند زمانی که تا مردم دچار بحران نشوند از شرایط آنان بی‌اطلاعند؛ چون شرایط زندگی آنان در کل با مردم متفاوت است؛ ولی به ‌محض اینکه اعتراضی می‌شود نیم ‌نگاهی به مردم و مشکلاتشان می‌اندازند. در اینجا هم آنان از این واهمه دارند که با شفاف شدن و علنی شدن آراء، نمایندگان در مواردی به خاطر رأی خود در مقابل افکار عمومی قرار بگیرند و آنچه بعد از شورای نگهبان آنان را می‌ترساند کم شدن اقبالشان نزد مردم است که هر دو تأثیرگذار بر منفعت شخصی‌شان خواهد بود.

در هرصورت رأی نمایندگان به طرح شفافیت آراء در مجلس «خجالت آور» بود. مجلسی که باید نهادهای نظارتی را وادار کند اتاق شیشه‌ای برای دستگاه ها تنظیم کند، خود اتاقی سیمانی ایجاد کرده است. از خجالت فراتر «مضحک» بودن کار آن بیش از صد نفر امضاء کننده طرح است که به آنچه خود مهر کرده بودند پشت کردند. خنده‌دار است که مهر دبه امضا و رد طرح شفافیت هنوز خشک نشده که دبه جدید در این چند روز مطرح می‌شود. بسیاری از نمایندگان مجلس در مصاحبه‌هایشان با روزنامه ‌ها و خبرگزاری ‌ها اکثرا از کار همکارانشان در رد این طرح انتقاد کرده‌اند؟! بهترین فرصت است که به نمایندگان بگوییم؛ دستمریزاد به این تدبیر، آینده نگری و ...

البته رد فوریت طرح به معنای رد کلیت آن نیست و این طرح سال آینده در قالب طرح های عادی و در صحن علنی مجلس مطرح خواهد شد و آن زمان است که با نزدیک شدن به انتخابات مجلس یازدهم چهره این افراد هم عیان می‌‌شود./