به گزارش خبرگزاری کردپرس، غلامرضا محمدمرادی، روزنامهنگار ایلامی در یادداشتی که آن را در اختیار کردپرس گذاشته به رویکرد مدیریت استان در قبال توسعه ایلام پرداخته و انتقاداتی وارد کرده است.
این روزنامهنگار و خبرنگار ایلامی در یادداشت خود مینویسد:
ایجاد توسعه، پیشرفت و زیرساخت، یکی از فرآیندهای ضروری در هر محیط، مکان و منطقه ای است و مجموعه ای از عوامل مادی، معنوی و انسانی در ایجاد و تعالی آن نقش دارند.
در هر جایی که صداقت، وحدت، پاکدستی، خرد جمعی و کار جهادی حاکم شده است، هر روزشان بهتر از دیروز بوده و به درستی در ریل توسعه قرار گرفته و به خوبی پیشرفت کرده اند.
یکی از استان هایی که نقش بسزایی در همه عرصه های انقلاب اسلامی داشته و امتحانات گوناگون خود را یکی پس از دیگری و با سربلندی پس داده، استان ایلام است.
هر چند که پس از پیروزی انقلاب اسلامی تلاش های زیادی برای پیشرفت این دیار به کار گرفته شده است اما همچنان" لَنگ لَنگان" و با فاصله ای زیاد، به دنبال قافله توسعه در حرکت است.
یکی از آفت های حاکم بر این استان که بویژه در یکسال اخیر بسیار خیره کننده، دردآور و نگران کننده شده، آمار سازی، ادعای جذب اعتبارات نجومی بصورت تلفنی، جلسه زدگی، توپ و تَشَرهای شاهانه و پُزهای عالی است!
هر از گاهی از طریق برخی رسانه های همسو با آمارسازان و جلسه گردانان، چنان خبرهای دهن پُرکُن و تعجب آوری در این استان منتشر می شود که فرشیان و عرشیان را به تعجب وا می دارد اما در عمل و بر روی زمین، کار شاق و خارق العاده ای قابل مشاهده نیست و مردم عادی آن را لمس نمی کنند و اوضاع بیکاری و دغدغه خانواده ها هر روز بدتر و بیشتر از دیروز است.!
آنچه استنباط می شود این است که گویا این همه توسعه پرطمطراق در ایلام به سبک حروف"و.ا.ل.ی"اند و همانطور که آن ها نوشته می شوند و خوانده نمی شوند، توسعه ایلام هم صورت گرفته است اما دیده نمی شود و تنها کسانی می توانند این همه گل و بلبل را ببینند و داستان سرایی کنند و چهچهه بسرایند که چشم بصیرت داشته باشند!
از قدیم و ندیم به درستی گفته اند که "سنگ بزرگ برداشتن نشانه نزدن است" بدون شک دریافت بودجه های هنگفت با یک تماس تلفنی و با چرخش صندلی گران و گردان، مصداق بارز همین ضرب المثل و نشانه ندادن و نبودن است. چرا که بودجه ریزی و بودجه گیری ساز و کار خاص خودش را دارد و گوشت نذری نیست و اگر این گونه بود، بسیاری از مجموعه های بودجه ای کشور تعطیل و بلاتکلیف می شدند و اگر هم شاهکاری شده است چرا برای عوام ملموس و قابل رؤیت نیست و تنها خواص و بادمجان دور قاب چین ها می بینند و شیپورها می نوازند و به ریش همگان می خندند!
ای کاش به جای این همه آمارسازی، قانون گریزی، توپ و تَشَر، مدیر تَرسانی، جلسه گردانی، پُز دادن، فخر فروشی، تیم چینی، منتقد زدایی، در دسترس نبودن، دشمن سازی، مبارزه طلبی، انشقاق آفرینی و... صداقت، شفافیت، قانونمداری، تواضع، مردمداری، اخلاق حسنه و روراست بودن با مردم نمایان می گردید تا "آنچه از دل بر آید بر دل نشیند" و نام و یاد نیک شان در استان به یادگار بماند!
نظر شما