به گزارش خبرگزاری کردپرس، دکتر کرم‌اله پالیزبان، زبان شناس، پژوهشگر و استاد دانشگاه های استان ایلام در میزگردی تخصصی پیرامون زبان مادری از آسیب‌هایی که ممکن است به خاطر فارسی حرف زدن با فرزندان در کودکی به زبان فارسی و کُردی وارد شود گفت.

این پژوهشگر عنوان کرد: وقتی در یک جامعه بین نسل ها شکاف زبانی و تکلمی ایجاد شود، ارتباط این دو طیف با هم مشکل می شود و بچه ها نمی توانند ارتباط درست و صحیحی با اطرافیان و بزرگ‌ترها ایجاد کنند و به اعتقاد روانشناسان، کودکان دچار سرخوردگی و نوعی دوگانگی می شوند.

کرم اله پالیزبان افزود: گویش کُردی ایلام دارای ساختار دستوری خاص، و واژگان منحصر به فرد، نظام آوایی مستقل و حوزه معنایی انحصاری است که با زبان معیار فارسی متفاوت است به همین جهت بچه های فارس زبان و اطرافیان کرد زبان در خانواده و اجتماع برای رساندن مفهوم به یکدیگر دست به ساختار شکنی زبان و ایجاد ساختارهای جدید تکلمی می‌شوند که می تواند در زایاترین بخش زبان یعنی نحو، باعث آسیب به هر دو زبان شود.

وی یادآور شد: جامعه کُرد زبان ما با ادامه این روند غلط دچار انقطاع زبانی و زوال اصالت گویش کردی می شود و در آینده تبعات اجتماعی، فرهنگی و زبانی متعددی را برای افراد، خانواده و جامعه ایجاد می کند.

پالیزبان گفت: منکر این نکته که زبان فارسی به عنوان زبان رسمی و معیار وجهه (پرستیژ) بالاتری نسبت به گویش ها و زبان های دیگر اقوام کشور دارد نیسیتم اما باید در نظر گرفت که وقتی اقوام مختلف زبان فارسی را برای تکلم با فرزندان جایگزین گویش خود کنند ورود اصلاحات و تغییرات مختلف به زبان فارسی باعث آسیب دیدن این زبان معیار نیز می شود.

وی در خصوص علل گرایش خانواده ها به تکلم زبان فارسی با فرزندان خود نیز افزود: با وجود برخورداری گویش کُردی ایلام از شاعران و نویسندگان چیره دست و موفق، و نیز تلاش هایی که دو دهه‌ اخیر برای حفظ و معرفی این گویش از سوی جامعه علمی و به ویژه زبان‌شناسان صورت گرفته، نسل کودک و نوجوان آشنایی اندکی با رسم الخط زبان کُردی دارند که مهم‌ترین دلیل آن عدم تلاش برای ترویج و آموزش شیوه نگارش معیار زبان کردی است.

این پژوهشگر یادآور شد: وقتی خانواده ها می بینند که زبان کُردی ایلامی با وجود داشتن آثار منظوم قابل توجه، دارای منابع مکتوب کمی در حوزه نثر است، تمایلی برای تکلم با این گویش برای نسل بعدی ندارند و به تدریج زبان فارسی ناخالص از نسلی به نسل دیگر منتقل خواهد شد.

وی اظهار داشت: البته برخلاف استان ایلام در برخی اقوام مثل آذری زبانان یا حتی کُردهای استان کردستان منابع متنوع منثور با رسم الخط آذری و کُردی وجود دارد و این نشان دهنده اهمیت و تعصب مردم این مناطق به زبان مادریشان است در حالی که در استان ایلام این علاقه نسبت به گویش کُردی خاص این منطقه کمتر است.

پالیزبان به برنامه های صدا و سیمای مرکز ایلام نیز گریزی زد و یادآور شد: این مرکز در بخش سیما، برخلاف رادیو، در بخش خبر محلی، تلفیقی از فارسی و کُردی یا فارسی-کُردی شده است و این خود می تواند برای گویش کردی آسیب زا باشد.

وی افزود: امروزه بسیاری از واژگان اصیل کُردی یا فراموش شده اند یا کمتر از آنها استفاده می شود و کاربرد این کلمات که بخشی از غنای گویش کُردی ایلامی را تشکیل می داده اند توسط افراد سالمند و کهن سال بیان می شود و بیشتر نسل های کنونی با این اصطلاحات بیگانه هستند.

به گفته وی ضروری است نهادهای فرهنگی از قبیل ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی، صدا و سیما، بنیاد ایلام شناسی، میراث فرهنگی و گردشگری، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و نیز مراکز آموزشی چون آموزش و پرورش و دانشگاه ها در این حوزه وارد عمل شوند.