به گزارش کردپرس؛ در این نامه که خطاب به رهبر انقلاب، رئیس جمهور و وزیر اطلاعات و امنیت ایران نوشته شده و نسخه ای از آن برای انتشار به کردپرس ارسال شده، گفته شده، اینجانبان قصد ایجاد اشتغال برای 400 نفر بصورت مستقیم و غیرمشتقیم، کمک به توسعه گردشگری و ... را داشتیم که با اعمال نفوذ، اتهام زنی و سنگ اندازی نماینده سقز و بانه در مجلس امیدمان به یاس تبدیل شده است.
ریسک بزرگی کردیم اما بخاطر توسعه منطقه
ابراهیم قادری یکی از این سرمایه گذاران در گفتگو با خبرنگار ما، می‌داند کاری که کرده، ریسک بزرگی بوده؛ آدم آسایش و درآمدِ مطمئن را ببوسد و بگذارد کنار و بزند به قلب خطر؛ می‌گوید «احساس وظیفه می‌کردم....»
اما اوضاع برای قادری اصلا خوب پیش نمی‌رود: «سال ۱۳۸۸ شروع به کار کردیم؛ زمین را خریدیم و تصمیم گرفتیم یک کسب و کار خانوادگی به راه بیاندازیم؛ زمین بزرگی در ۵ کیلومتری جاده سقز به سنندج، خریداری شده بود و برنامه‌مان، تاسیس یک مجتمع خدمات رفاهیِ بینِ راهی بود؛ پروژه بزرگی را کلنگ زده بودیم؛ پمپ بنزین، تالار و رستوران و حتی زمینِ بازی برایش در نظر گرفته بودیم؛ خیلی راحت برای صد نفر، اشتغال ایجاد می‌شد. کار خاک برداری و تسطیح تا سال ۹۰ طول کشید؛ خیلی ذوق و شوق داشتیم؛ مدیر پروژه همسرم هست؛ همه خانواده تمام وقت مشغول کار بودیم اما هیچ حمایتی نکردند و مجبور شدیم تعطیل کنیم؛ الان بیشتر از دو ماه است که کار متوقف شده؛ جای بسی افسوس است....»
قادری از سال ۹۰ تا ماه‌های پایانی ۹۶، با بودجه شخصی و بدون هیچگونه تسهیلات، روی پروژه کار می‌کند؛ گویا ۷ میلیارد تومان سرمایه شخصی و دار و ندار خانوادگی‌اش را روی این کار می‌گذارد؛ تا اینکه کیسه نه چندان خالی‌اش، به انتها می‌رسد و خالی می‌شود و از آنجا که دولت هم به وعده‌های خودش عمل نمی‌کند و آن تسهیلاتی که قرار بوده پرداخت شود، نمی‌شود، همه چیز زمین می‌خورد: «اواخر دوران احمدی نژاد به ما وعده پرداخت تسهیلات ۱۲ میلیاردی دادند؛ همه نامه‌نگاری‌ها و کارهای اداری هم انجام شد؛ در دولت اول روحانی نیز بازهم وعده پرداخت تسهیلات تایید شد اما هرگز یک ریال به ما نپرداختند؛ اگر بپرسید چرا و چطور شد، جواب دقیق و مشخصی ندارم؛ آقایان باید جواب بدهند که چرا منصرف شدند؛ ما را همان سال‌ها به یکی از بانک‌های معتبر دولتی ارجاع دادند؛ مدارک را تکمیل کردیم و همه چیز طبق روال خودش پیش می‌رفت که ناگاه متوقف شد؛ نامه‌نگاری هم خیلی کردم؛ شاید سی بار برای پیگیری کارم به پایتخت آمدم؛ اما دریغ از یک پاسخِ روشن...»
کل پروژه دارد خاک می‌خورد اما نمی‌دانم چرا.....
قادری احساس می‌کند همه زندگی‌اش را سر این پروژه قمار کرده و باخته؛ حالا فاز اول پروژه که پمپ بنزین و جایگاه سوخت است، ۹۰ درصد پیشرفت کرده ولی فاز دوم که مغازه و تالار و رستوران است، فقط ۱۰ درصد جلو رفته اما کل پروژه در پنج کیلومتری جاده سقز-سنندج دارد خاک می‌خورد.
او خطاب به مسئولان نوشته و در آن شرح آنچه بر سرش رفته را با هزار آه و افسوس بیان کرده و ابتدای این رنجنامه آورده‌است: این نامه حدیث رنج مجموعه‌ای است که با امید به توسعه سرزمین رنج کشیده کردستان و اعتماد به وعده‌های دولت در حمایت از بخش خصوصی، همه سرمایه مادی و معنوی خود را در طبق اخلاص گذاشت تا بلکه برای ایجاد اشتغال و بهبود هرچند اندک زندگی مردم قدمی بردارد اما پس از ۸ سال تلاش صادقانه دچار بن‌بست شده و با ممانعت از ادامه کار امیدمان را تبدیل به یاس کردند.
در ادامه وضعیت دردناک خود را برای مسئولان تشریح کرده: اکنون ما مانده‌ایم و یک طرح نیمه‌تمام و کوهی از هزینه و بدهکاری که البته در برابر هشت سال عمر تلف شده و زیان‌های روحی و روانی وارد شده به خانواده‌هایمان بسیار ناچیز است. به راستی چرا باید یک طرح کاملاٌ اقتصادی، زیربنایی و اشتغالزا که می‌توانست به بستری برای توسعه و منبعی برای معیشت صدها خانواده در این منطقه محروم تبدیل شود ناکام بماند؟
اما در پایان نامه، یک نتیجه‌گیریِ اندوهبار کرده است؛ نتیجه‌گیری‌ای که بدون اینکه بخواهیم درمورد آن قضاوت کنیم، باید آن را حاصل تجربه عینی و ملموس قادری در این سال‌ها بدانیم: براساس تجربه هشت سال گذشته و با آگاهی کامل از تبعات این موضوع اعلام می‌کنیم که هیچ مدیریت و اراده‌ای برای توسعه این منطقه محروم وجود ندارد و آنچه که در تبلیغات حجیم و روزانه نهادهای اجرایی و نمایندگان مجلس می‌بینیم که به عنوان تلاش برای توسعه و بهبود زندگی مردم خوانده می‌شود صرفاً یک بروکراسی، یک مانور تبلیغاتی و کوشش برای تثبیت پست‌ها و جایگاه‌های مدیریتی است.
مسئولیت برعهده کارشکنان است
سرمایه گذاران در این نامه اعلام نموده اند: مسئولیت مستقیم شکست چنین پروژه های بزرگ و اشتغال زا برعهده کارشکنانان یعنی نماینده مجلس و بانک ها بوده، بانک هایی که با سرمایه مردم اداره می شوند اما به مرکزی برای اعمال نفوذ و به شکست کشاندن پروژه های اقتصادی تبدیل شده اند.
همچنین از استانداری کردستان بدلیل ناتوانی از طرح های اقتصادی و جلوگیری از کارشکنی ها بشدت انتقاد شده است.
نظر شما