به گزارش کردپرس، در آستانه روز کارگر، 28 کارگر کُرد اهل آگری که خانه هایشان به وسیله نیرو های ضابط شهرداری خراب شده بود با یاری حزب دموکراتیک خلق ها (HDP) به دیار خودشان بازگشتند.

آژانس خبری بین النهرین، گازته قارینچا، و گازته دیوار این هفته چند گزارش درباره این کارگران کرد منتشر کردند. این کارگران که به دلیل فقر منطقه ناچار به سفر به شهرهای بزرگتر برای یافتن لقمه ای نان هستند با مشکلات متعددی دست و پنجه گرم می کنند. این کارگرها نزدیک به 15 سال است که در خانه های قدیمی یک منطقه در شیشلی استانبول اجاره نشین بوده اند.

ارول ییلماز یکی از این کارگران به خبرنگارها می گوید: «صبح روز دوشنبه ما در خانه خواب بودیم. صبح زود در خانه را زدند و دیدیم پلیس و ضابطین شهرداری برای تخریب خانه آمده اند. به آنها گفتیم که به ما اخطار داده نشده و آنها گفتند ما از یک شخص خاص برای تخریب خانه دستور داریم. (در گزارش گازته دیوار نوشته از شخص سلیمان سویلو وزیر کشور دستور دارند.) ما خواهش کردیم که به ما 15 روز زمان بدهند تا خانه را تخلیه کنیم اما آنها اجازه ندادند.»

او ادامه می دهد: «وقتی ما مقاومت کردیم و گفتیم باید وسیله هایمان را تخلیه کنیم بخشدار منطقه آمد و گفت ما خسارت شما را جبران می کنیم نگران نباشید. اما بعد از تخریب خانه هیچ کس به ما کمک نکرد.برای ما 1500 لیر ریخته اند که با آن نه می توانیم خانه بگیریم نه وسیله. اگر کاری که می کنند اسمش تبعیض نیست پس اسم این کار چیست؟
الان مقررات منع عبور و مرور آغاز شده. ما در این وضعیت به کجا برویم؟ هیچ کس به ما گوش نمی دهد. کسی توجه نمی کند. ما احساس بدبختی داریم. تازه الان آمده اند می گویند شما را به روستایتان بفرستیم. من گفتم ما را می خواهی کجا بفرستی؟ ما برای یک لقمه نان به اینجا آمده ایم.»

این 28 نفر کارگر که حتی نتوانسته اند وسیله های خود را از ساختمان خارج کنند نزدیک به چهار روز در حیاط مدرسه ای در آن منطقه خوابیده اند؛ در شرایطی که دسترسی به مواد غذایی، توالت، آب و حمام نداشته اند. به گفته یاووز آنها برای درخواست جبران خسارتشان به اداره بخشداری منطقه و فرمانداری رفته اند. اما نه در شهرداری کسی به آنها کمکی کرده است و نه حتی اجازه ورود به داخل فرمانداری را یافته اند.

منطقه ای که این کارگران کرد در آن زندگی می کرده اند منطقه ای است با تعدادی از خانه ها و آلونک های قدیمی. ضابطین به بهانه این که اهالی از وجود این خانه ها شکایت کرده اند بدون اخطار قبلی این خانه ها را تخریب کرده اند. در بررسی های خبرنگاران مشخص شده که خانه هایی که اهالی از آنها شکایت کرده اند خراب نشده اند بلکه تنها 11 خانه این کارگرها خراب شده است.

"باران" کارگر دیگر می گوید: «ما آزاری برای کسی نداریم. کاری با مواد نداریم. اینجا کار می کنیم تا لقمه ای نان برای خانواده هایمان بفرستیم. اگر در روستاهای ما امکان کار وجود داشت به اینجا نمی آمدیم. آخر دردمان را به که بگوییم؟ کسی به درد ما گوش نمی دهد. 4 روز است که در خیابان زندگی می کنیم و همه درها را به روی ما بسته اند.»

او می گوید: «ما به فرمانداری رفتیم از در راهمان ندادند. صد نفر پلیس فرستاده اند تا خانه ما را خراب کنند. انگار ما شهروندان یک کشور دیگر هستیم. انگار ما برای جنگ به اینجا آمده ایم.»

بخشداری به آنها قول داده بود که اجاره یک ساله و هزینه حمل و نقلشان را تامین خواهد کرد در حالی که بر طبق گزارش آژانس خبری بین النهرین، شب 29 آوریل به حساب این کارگرها تنها 1500 لیر پول برای جبران خسارت واریز شده است که با توجه به خسارتی که متحمل شده اند خیلی کم است. کارگرها با دلشکستگی می گویند آنها به ما صدقه داده اند.

وقتی که وعده های داده شده توسط بخشداری عملی نشدند، شعبه استانی HDP وارد عمل شده و از کارگران حمایت کرد. 15 کارگر به آگری بازگردانده شدند و بقیه به خانه اقوامشان در استانبول رفتند.