به گزارش خبرنگار کردپرس، سال 98 بعد از عید نوروز، ۴۰ هزار تن سیب تولیدی آذربایجان‌غربی در سردخانه‌های استان با سپری شدن زمان نگهداری آنها از بین رفته و دور ریخته شد و نشان داد نبود برنامه ایی دقیق برای صادرات به موقع سیب، چه میزان آسیب زا است و باعث تلف شدن هزاران تن سیب و خسارت فراوان اقتصادی در بخش کشاورزی می شود.
مابقی سیب ها هم به وسیله دلالان ارزان خرید شده و راهی کارخانه های صنایع تبدیلی شدند. در حالیکه تولید سیب در آذربایجان‌غربی مازاد بر مصرف داخلی بوده و تنها راه نجات این محصول صادرات و توجه به صنایع تبدیلی به روز است. اما صادرات این محصول در استان با مشکلاتی چند روبه رو است و اگر مشکل تعهد ارزی رفع شود، شاید بتوان پیش بینی های موفق صادارات این محصول را هم باور کرد.
علاوه بر مشکل تعهد ارزی، هزینه‌های بالای تولید، عدم وجود صنعت سورت و بسته‌بندی، نبود سرمایه در گردش، ضعف ناوگان حمل و نقل یخچالی و نبود مشوق‌های صادراتی موانع اصلی در سر راه صادرات سیب هستند.
از سوی دیگر ممنوعیت های صادراتی موقت نیز گریبان سیب کاران را گرفته و با هر 15 روز یک بار ممنوعیت صادرات، امنیت سرمایه گذاری بر روی محصولات کشاورزی را از بین برده و تولید کنندگان مجبور می شوند برای نگهداری سیب های تولیدی در سردخانه ها هزینه اضافی هم پرداخت کنند و به امید افزایش قیمت و بازگشایی مسیر صادرات از فروش سیب ها به بازار داخلی خودداری کنند.
بدین منوال سالانه در استانی که قطب تولید محصول سیب درختی در کشور است، یک سوم محصول تولیدی سیب درختی آذربایجان غربی، به دلایل مختلف و عدم ساماندهی بازار و روند دوره ایی توقف صادرات به مصارف کارخانه های صنایع تبدیلی می رود و بخش عظیمی از تولیدات سیب درختی به سیب صنعتی تبدیل می شود.
اما وزیر صنعت معدن تجارت با نادیده گرفتن تمامی این ناکامی ها در پاسخ به سوال نایب رییس کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی درخصوص زمینگیر شدن سیب تولیدی با عملکرد غلط وزارت صمت پاسخ داده است: در کنار شیوع کرونا و اعمال محدودیت های سختگیرانه در زمینه مبادلات تجاری توسط همه کشورها به ویژه همسایگان جمهوری اسلامی ایران، مخالفت مکرر سازمان توسعه تجارت ایران در جلسات فرعی ستاد تنظیم بازار با اخذ عوارض صادراتی یا برقراری ممنوعیت صادراتی برای محصولات کشاورزی بدون بررسی دقیق کارشناسی انجام شد.
علیرضا رزم حسینی افزود: در حال حاضر هیچ گونه محدودیت و ممنوعیتی برای صادرات محصولات میوه و تره بار وجود نداشته و صادرات این نوع محصولات به صورت روان در حال انجام است.
رزم حسینی ادامه داد: بنا به درخواست صادرکنندگان برای کمک به صادرات محصولات سیب درختی در سال ۱۴۰۰ پیشنهادات زیر در دستور کار قرار گرفته که از آن جمله؛ رفع تعهد بازگشت ارز حاصل از صادرات سیب درختی و تهاتر آن با نارنگی پاکستانی به صورت سهمیه واردات فصلی در ایام پایانی سال آینده، پیشنهاد افزایش محصولات آناناس انبه و کمپوت آناناس علاوه بر موز در قبال صادرات سیب درختی در راستای تشویق بیشتر صادر کنندگان این محصول برای سال آینده، حمایت از صادرات محصولات کشاورزی در قالب شیوه نامه های مصوب بسته حمایت از صادرات محصولات غیر نفتی در سال ۱۴۰۰ است.
همچنین وزیر صمت بیان کرد: با هدف حضور بیشتر تولیدکنندگان داخلی سیب در بازارهای جهانی و بر اساس تصمیم صد و بیست و سومین جلسه کارگروه تنظیم بازار ابلاغی ۱۱ بهمن سال ۹۹ صادرات یک و نیم کیلوگرم سیب درختی در ازای واردات یک کیلوگرم موز مورد تایید قرار گرفت و موضوع به دفتر مقررات صادرات و واردات هم اعلام شد تا مراتب جهت اجرا به گمرک جمهوری اسلامی ایران ابلاغ شود.
رزم حسینی تاکید کرد: ضمناً صادرات محصول سیب در ۱۱ ماه (فروردین تا بهمن ماه) سال ٩٩، حدود ۷۲۲ هزار تن بوده که نسبت به مدت مشابه سال قبل ۱۹ درصد رشد داشته است.
هر چند این نامه اواخر اسفند ماه در جواب نایب رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس در خصوص ممنوعیت‌های صادراتی سیب پاسخ داده شده است اما هم اکنون نیز با گذشته یک ماه و نیم از سال جدید، حدود ۷۵ هزار تن سیب در سردخانه‌های استان آذربایجان غربی تلمبار شده و بازاری برای صادرات این محصولات وجود ندارد و یا روند صادرات بسیار کند است.
گرم شدن هوا، نبود یخچال های کامیون دار، افزایش هزینه های حمل و نقل، افت کیفیت سیب درجه یک در سردخانه ها بعد از ٩ ماه سبب شده تا دیگر رغبتی برای صادرکننده ها باقی نماند.
آخرین مهلت برای صادرات تا پایان اردیبهشت ماه است که در حال حاضر ۲۰ روز باقی مانده و در این وضعیت باید شاهد ارسال سیب های درجه یک صادراتی آذربایجان غربی برای خوراک دام و یا کارخانه های کنسانتره در استان باشیم. این وضعیت خسارت مادی فراوانی را متوجه باغداران و کشاورزان آذربایجان غربی خواهد کرد. سیبی که می‌توانست منبع درآمدزایی برای استان باشد در حال حاضر به تهدید اقتصادی در بخش کشاورزی تبدیل شده است.
از سویی دیگر مسئله تهاتر موز و سیب که مورد اشاره وزیر صمت بود هم چندان کار آسانی نیست و مشکلات دیگری به همراه دارد، گفته می شود صادرکننده سیب باید وارد کننده موز هم از آن کشور باشد، تا تهاتر انجام گیرد. از سویی دیگر وعده های رفع تعلیق کارت های بازرگانی صادرکنندگان سیب هم تا کنون به تعداد بسیار اندکی محدود بوده است.
همچنین شیوع کرونا بهانه خوبی به وزارت صمت داده تا محدودیت های صادراتی را به گردن اعمال محدودیت های سختگیرانه در زمینه مبادلات تجاری توسط همه کشورها به ویژه همسایگان جمهوری اسلامی ایران بیاندازد. اما انگار جناب وزیر فراموش کرده اند که در سال 98 خبری از کرونا نبود پس چرا سیاست های صمت و اعمال توقف های گاه و بی گاه صادرات محصولات کشاورزی از سوی این وزارت خانه، باعث اتلاف ٤٠ هزار تن سیب در آذربایجان غربی شد؟!
در کنار همه این موارد؛ خط سبزی گمرکی هم که اسفند ماه پارسال برای تسریع در صادرات از سوی ریاست جمهوری در پاسخ به نامه استاندار آذربایجان غربی مطرح شده بود، چندان به داد سیب صادراتی دپو شده نرسید تا سرنوشتش همچنان تلخ باشد/.
گزارش/ تانیا شعفی
نظر شما