«بلبل کردستان»؛ نوایی با نیم قرن ماندگاری

صدایش، صدای طبیعت بود؛ صدای چشمه ساران، بلبلان خوش خوان، نم نم باران و شرشر جویباران. با صدایش دشت و دمن سبز می شد، شکوفه ها زاده می شدند و طبیعت جانی دیگر می گرفت. کسی که بعد از سال ها، نوایش در هر کوی و برزن شنیده می شود و مردم از او با نام «بلبل کردستان»، یاد می کنند.