سرویس ایران- ماراتن تکراری و ملال آور «تعیین حداقل مزد کارگران برای سال آینده» به راند آخر رسیده است. بحث ها و نظرات و محتوای جلسات هم همان «تکراری های» همیشه. دوباره مواضع نمایندگان کارگران بر اساس سبد معیشت و دوباره مواضع کارفرمایان در مورد تبعات تورمی و اثراث بر ریزش اشتغال موجود و همچنان نظاره گر بودن نماینده دولت – که البته خود هم کارفرمایی بزرگ به شمار می آید.
