به گزارش کردپرس؛ با فرا رسیدن اعیاد و مناسبت های ملی و مذهبی عده ای از مدیران با نگاهی متمایز از عامه مردم درصدد بهره برداری از این بر می آیند و با شریک کردن خود در شادی های دیگران یاد و نام خود را در اذهان شهروندان ماندگار می نمایند. شب یلدای امسال نیز همانند سایر مناسبت ها آکنده از تبریکات و تهنیات نخ نما شده ی عده ای خاص از مدیران و مسئولان بود که حتی جوانان شهر نیز به بی عیاری این سیاه بازی ها نائل شده اند.
چنین نمایش مضحکی غالباً از سوی عده ای خاص از مدیران بروز می یابد، عده ای که در حال حاضر و یا در دوران آتی خود را محتاج به کسب رای مستقیم یا غیر مستقیم از مردم می بینند. در نتیجه با نگاهی به پایگاه های اطلاع رسانی، کانال ها و صفحات مجازی مدیران فعلی و حتی آن دسته از افرادی که در دوره های آتی خود را حاضر تصدی این جایگاه ها می ببینند، شاهد سیل خروشانی از شادباش های هستیم. البته سکوت و بیصدایی عده ای دیگر از مدیران که نه احتیاجی به رای مردم و نه رضایت شهروندی در گفتمان مدیریتیشان محلی از اعراب دارد نیز جای بحث مفصلی دارد.
این عده خاص که غالباً در جاده حل مشکلات شهروندان جنشبی از خود ندارند و هیچ دستاورد مدیریتی ارزشمندی برای نقل در درگاه های اطلاع رسانی ندارند و تنها افتخار آنان شرکت در مراسمات و مناسبات است و اغلب فرش خود را فراتر از اکتفا به این مراسبات ها و اعیاد پهن کرده و خود را به شخصیت های همیشه حاضر مراسمات غم و اندوه و تعزیه شهروندان نیز بدل کرده اند و علاوه بر این با ارسال پیام های چاپ و غیر چاپی به نوعی درصدند خود را در دل داغدارن جای دهند.
واقعا جای سوال است، چرا همین افراد برای زنده های شهر حاضر به برداشتن یک قدم مثبت نیستند، در بعضی مواقع دیده شده با آنچنان تکبری با شهروندان سخن می گویند که گویا شهروندان خدمتگزاران درگاهشان هستند، به سختی جواب تماس های حاوی بیان مشکلات شهروندان را می دهند؛ حال خود را شریک غم و شادی مردم می بینند.
در پایان جای دارد که یادی شود از آن دسته از مدیرانی که با تلاش ها و دلسوزی هایشان خود را در دل مردم جای می دهند و رفتارهای پوپولیستی در مسیر آنان جایی ندارد و در عوض این شهروندان هستند که به پاس تشکر همیشه در غم و شادی آنان با تمام و جود سنگ تمام می گذارند.
نظر شما