یکی از دلایل مهم تداوم توسعه نیافتگی این شهر، گرفتارشدن در دام طرح ها و رویکردهای پوپولیستی است. طی این سال ها هر بار پروژه ای در ابعاد بزرگ به عنوان یک طرح توسعه آفرین توسط مدیران در بوق و کرنا شده ولی در نهایت نه تنها توسعه ای را رقم نزده بلکه میلیاردها تومان اعتبار را برباد داده و در جاهایی نیز به هویت تاریخی، فرهنگی و پتانسیل های زیست محیطی و طبیعی شهر نیز لطمه های جبران ناپذیری وارد کرده است.

یکی از معروف ترین پروژه های پوپولیستی، طرح تعریض خیابان مدرس است که در مقطعی با ترفندهای مدیران رند و کاسبکار تبدیل به یک مطالبه فراگیر شهروندی گردید. اجرای این طرح غیرکارشناسی تاوانی به سنگینی نابودی یک خیابان قدیمی و تاریخی و از میان رفتن هویت شهر کرمانشاه را در پی داشت.

نمونه غم انگیز دیگر پروژه ساماندهی آبشوران است. این رودخانه شهری - که هویت و تاریخ کرمانشاه محسوب می شود- طی این دهه ها با ندانم کاری های مدیران عملاً تبدیل به یک کانال فاضلاب متعفن گردید. مدیران به جای پیداکردن راه چاره ای برای نجات رودخانه، آن را در یک تابوت بتنی زنده زنده دفن کردند و با تبلیغات فراوان و هزاران خروار منت، آن را گامی در جهت توسعه کرمانشاه قلمداد نمودند!

یکی دیگر از پروژه های از این دست، مونوریل بود که دلالان آن را به عنوان یک طرح تحول آفرین به کرمانشاه تحمیل کردند و با برپاکردن ستون های متعدد سیمانی، بخش مهمی از منظر زیبای بلوار تاق بستان - از میدان آزادی تا محوطه تاریخی تاق_ را عملا نابود کردند.

این پروژه های ورشکسته با حیله ی پوپولیسم بر پیکره ی نحیف و تشنه ی توسعه کرمانشاه تحمیل شدند و هر چه جلوتر رفتند آسیب های بیشتری زدند.

یکی از دلایل تداوم توسعه نیافتگی شهر کرمانشاه گرفتار ماندن در سیطره ی پوپولیسم است. پوپولیسمی که طرح های ورشکسته را به عنوان‌ پروژه های توسعه آفرین به شهروندان کرمانشاهی قالب می کند و عاقبت کار هم چیزی جز از دست رفتن هویت تاریخی، فرهنگی و پتانسیل های زیست محیطی نیست.

در این میان کار شهردار جدید بسیار دشوار است. باید منتظر ماند و دید طلوعی به رویه های پوپولیستی سلف های خویش وفادار می ماند و حتی شاخ و برگ های بیشتری به آن می افزاید و یا اینکه با جسارت راه خود را جدا کرده و با تدوین یک برنامه مدون توسعه پایدار شهری برای کرمانشاه، بر مبنای آن عمل خواهد کرد‌.

به نقل از میلکان- بهزاد خالوندی