به گزارش کردپرس؛ برخی از صاحب نظران ، توسعه شبکه های حمل و نقل را مهمترین گام در توسعه زیرساخت ها تلقی می کنند. با این وجود تعدادی از استان های کشور بعد از سال های طولانی از افتتاح اولین خطوط راه آهن در کشور از این نعمت محروم هستند. استان کردستان یکی از این دسته از استان هایی است که نه خطوط جاده ای مناسبی دارد و نه توانسته است به شبکه راه آهن کشوری متصل شود.

موقعیت استان کردستان به عنوان یک استان هم مرز با کشور عراق و به ویژه منطقه شمالی این کشور (اقلیم کردستان عراق) و البته ویژگی بازار مصرف مناسب بخش شمال عراق برای بازار تولید داخلی کشور، بهره وری اقتصادی خاصی برای طرح های تولیدی، تبدیلی، بازرگانی در استان کردستان به وجود آورده است. با وجود اینکه اغلب مدیران و مسئولین کشور بر این ظرفیت بالقوه اقتصادی آشنایی دارند در عمل شاهدیم که هنوز راهی بسیار طولانی برای فعلیت بخشی به این توان اقتصادی در پیش است. یکی از این گام ها پروژه احداث راه آهن کردستان و اتصال کردستان به شبکه ریلی کشور است که هنوز نتوانسته است جامه عمل برتن کند.

اهمیت راه آهن کردستان آنچنان بوده است که سیاسی کاران استان کردستان و بازیگران عرصه انتخابات در استان در هر برهه ای از زمان از این مطالبه به بهترین شکل به نفع خود بهره برداری کرده اند و در هر دوره ای با شعارهای جدیدتری این موضوع را به نفع خود مصادره مطلوب نموده اند بی آنکه بعد از اتمام انتخابات شعارها و مطالبات مردمی را پیگیری کنند.

دقیقا 10 روز پیش از آنکه انتخابات ریاست جمهوری سال 1396 برگزار شود وزیر راه و شهرسازی سابق به همراه استانداری پیشین کردستان در یک بازدید کاملا نمایشی (البته از نوع علی برکت اللهی) از پروژه ریل گذاری قطار کردستان، خبر از اغاز ریل گذاری قطار کردستان و اتمام آن تا دو سال آینده دادند. حال با اتمام موعد دو ساله باید این سوال را پرسید که قطار کردستان به کجا رسید و چه خبر از آن؟

دو سال گذشت وزیر مربوطه برکنار شد، استاندار مربوطه به استانی دیگر رفتند، و سایر مسئولانی که هنوز بر مسند قدرت هستند در آینده ای نزدیک از قدرت کنار خواهند رفت و تنها چیزی که همچنان بر جای خود پابرجا خواهد بود چهره فقر و عدم توسعه است که بی تردید یکی از علل آن را باید در استان و در منش بازیگران انتخاباتی جستجو کرد. بازیگرانی که خود را عصاره ملت و نماینده مطالبات مردمی می دانند.

قطار کردستان تنها یکی از ده ها کلان پروژه هایی بود که در ایام انتخابات مورد بهره برداری سیاسی قرار گرفت و هنوز هم بعد از گذشت شش سال از عمر دولت، هنوز هم هیچ خبری از آن نیست. بی تردید لازم است منتظر انتخابات آتی باشیم که عده ای دیگر بیایند و همین بازیگران انتخاباتی شناخته شده کردستان با آنان همراه شوند و لعابی جدید به مطالبات کردستان و از جمله قطار کردستان بدهند تا بلکه بعد از انتخابات مطالبات را به نانی و نوایی و جایی برای خود و اطرافیانشان به حراج بگذارند.