حیدری دانش آموخته‌ی مقطع دکترای جغرافیای سیاسی است. او با 24 سال سابقه کار در وزارت کشور تا کنون مسئولیت فرمانداری ایوان ایلام، فرمانداری قصرشیرین، مدیریت امنیت انتظامی استانداری کرمانشاه و سرپرستی اداره اتباع کرمانشاه را بر عهده داشته است. دکتر شهریار حیدری هم اکنون مدیر کل امور مرزی وزارت کشور است و همین مسئولیت وی ما را بر آن داشت که در خصوص موضوع مرزها و موضوعات مرتبط دیگری با او به گفتگو بنشینیم.

-لطفاً در خصوص تاریخچه و چگونگی ایجاد مرزها صحبت کنید .

بحث مرزها در جهان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تا قبل از سال 1648 میلادی بحث مرز به صورت امروزی مطرح نبود و به نوعی قلمروگستری وجود داشت و حکومت ها بر سر گسترش محدوده قلمرو خود با یکدیگر به جنگ و درگیری می پرداختند تا اینکه در معاهده «وستفالیا» حکومت ها بر سر تعیین یک مرز مشخص و پایان دادن به قلمروگستری به توافق رسیدند. به همین دلیل تعیین مرز اهمیت ویژه ای در برقراری امنیت در دنیای امروزی دارد.

اما پس از آن عبارتی تحت عنوان «ژئوپولیتیک» در ادبیات سیاسی کشورها مطرح شد. تعبیر «ژئوپولیتیک» یا «سیاست زمین» این بود که هر کشوری قدرت بیشتری داشت می توانست در نقطه ای از زمین که از لحاظ معادن، منابع و موقعیت جغرافیایی دارای اهمیت بیشتری بود، قلمرو داشته باشد. این عبارت در واقع ریشه اصلی جنگ های جهانی اول و دوم بود.

به خاطر تعبیر مخربی که از این عبارت شده بود، عده ای از دانشمندان پیشنهاد کردند که عبارت «ژئوپولیتیک» از ادبیات سیاسی کشورها برداشته شود. اما بسیاری از اندیشمندان از جمله دو دکتر کرد زبان کرمانشاهی که هر دو چهره ماندگار در علم جغرافیای سیاسی ایران هستند، عنوان کردند که این عبارت به خودی خود مفهوم مناسبی است و فقط بحث مرز مطرح نیست و لازم نیست این عبارت برداشته شود.

موقعیت ایران و به خصوص استان های کردنشین از نظر داشتن مرزهای مشترک چگونه است؟

در ابتدا در مورد اهمیت جغرافیای ایران باید بگویم که در قرن گذشته ایده هایی تحت عنوان «هارت لند» یا قلب زمین و ریم لند یا حاشیه زمین مطرح و بیان شد که اگر کشوری به این دو منطقه دسترسی داشته باشد مانند این است که کل کره خاکی را در اختیار دارد و ایران هم در قلب زمین و هم در حاشیه زمین قرار گرفته بود. ایران از نظر موقعیت جغرافیایی، منابع و دسترسی به آبهای آزاد از اهمیت زیادی برخوردار است.

کشور ایران از نظر تعداد همسایگان بعد از روسیه و چین سومین کشور دنیا است. کل مرزهای ایران 8574 کیلومتر است و 16 استان با کشورهای همجوار همسایه هستند. طولانی ترین مرز ایران با کشور عراق است و استان های خوزستان، ایلام، کرمانشاه و بخش عمده ای از آذربایجان غربی با این کشور همسایه هستند. از بین آنها استان های ایلام، کردستان، کرمانشاه و بخش عمده ای از آذربایجان غربی کرد زبان بوده و دارای اشتراکات فرهنگی زیادی با کشور عراق هستند و این موضوع ظرفیت خوبی را برای کشور ما ایجاد کرده است.

- تا به حال از این ظرفیت ها به چه صورت استفاده شده است؟

در کل مرزهای کشور در حدود 40 بازارچه ایجاد شده که 28 بازارچه فعال و در حال انجام کارهای تجاری هستند و موجب اشتغال افراد محلی شده است. ما در کل کشور 27 مرز مجاز زمینی، 27 مرز مجاز دریایی و کمی بیشتر مرز مجاز هوایی داریم.

اداره‌ی کل امور مرزی چه مسئولیت هایی بر عهده دارد؟

تمام امورات مرزها اعم از امنیت مرزها، عمران مرزها، باز کردن و بستن بازارچه ها و مرزهای مجاز اعم از زمینی، دریایی و هوایی، تبدیل و ارتقا بازارچه ها و ... در اختیار اداره کل امور مرزی در وزارت کشور ذیل معاونت امنیتی و نظامی است.

-مرزها چه کارکردی برای کشورها دارند؟

مرزها را می توان هم فرصت و هم تهدید برای یک کشور دانست. عده ای اعتقاد دارند مرزها باید امنیت محور بوده و بیشتر به بحث امنیت آنها پرداخته شود و عده ای معتقدند مرزها باید اقتصاد محور باشند. مرزها در هر کشوری ظرفیت های مختلفی ایجاد می کنند. اگر عقل و منطق حاکم بوده و به مرزها به دید فرصت نگاه شود می تواند تأثیر زیادی در بالا بردن سطح معیشت و اقتصاد مرزنشینان و بالطبع جامعه داشته باشد.

-نظر شما در این خصوص چیست؟

نگاه من و همکارانم با مسئولیتی که در این حوزه دارم تجمیع این دو موضوع است. به این معنی که با حفظ امنیت، بیشتر بر بحث اقتصاد و معیشت مرزنشینان تأکید دارم و مرز را بیشتر به صورت یک فرصت نگاه می کنم. امنیت بدون مردم معنی ندارد و امور اقتصادی مردم نیز بدون امنیت بی معنا می شود. اگر مردم از لحاظ اقتصادی سطح رفاه بالایی داشته و معیشت مناسبی داشته باشند امنیت پایدار معنا و مفهوم پیدا می کند. امروزه بیشتر بر امنیت پایدار تأکید می شود و امنیت مقطعی و غیر پایدار در شأن مملکت ما نیست.

-امنیت پایدار را چه عواملی ایجاد و چه اقداماتی آن را تضمین می کند؟

امنیت پایدار را ایجاد بازارچه های مرزی، مرزهای مجاز و نگاه مردم به مرز ایجاد می کند. دو بحث مطرح می شود یک بحث مالکیت است و دیگری بحث حاکمیت. در حال حاضر تأکید بیشتر بر بحث حاکمیت است. هر جایی از مملکت که از جمعیت تهی شود خللی در بحث حاکمیت به وجود می آید. بنابراین باید سعی شود با بالا بردن سطح رفاه و معیشت مرزنشینان مانع خروج آنها از مناطق مرزی شد. ماندن مردم نیازمند دسترسی به امکانات مختلف، امتیازات ویژه و اقتصاد پویا است. در کشورهای توسعه یافته دنیا کسانی که در سواحل و مرزها زندگی می کنند برخوردارتر از کسانی هستند که در عمق زندگی می کنند. این موضوع در مورد کشور ما متأسفانه برعکس است و مرزنشینان از امتیازات مرکز برخوردار نیستند و تمام سعی ما این است که این فاصله کم شود.

-چگونه و با چه سیاست هایی سعی در کاهش این فاصله و بالا بردن سطح رفاه مرزنشینان دارید؟

با سه کارکرد می توان این فاصله را کم کرد. اولین مورد ایجاد بازارچه های مرزی است. این بازارچه ها علی رغم اینکه کارکرد ملی دارند اما تأثیرات منطقه ای آنها بیشتر است و مردم در قالب کارهای پیله وری و تجارت های کوچک می توانند از این مرزها استفاده کنند. دومین مورد مرزهای مجاز است. این مرزها اگرچه کارکرد ملی دارند اما تأثیرات منطقه ای آنها مشهود است. سومین مورد بحث ایجاد مناطق ویژه اقتصادی و مناطق آزاد در مرزهای کشور است. اما ضعفی که در کشور ما وجود دارد این است که وقتی بحثی مطرح می شود، با کمال تأسف دیر به بهره برداری می رسد که باعث ایجاد یک آسیب جدی به مملکت و بخصوص بر مناطق مرزی می شود.

-ایجاد منطقه آزاد در مناطق کردنشین که مدتی در مورد آن بحث های زیادی مطرح شده بود به کجا رسیده است؟

ایجاد منطقه آزاد برای مناطق کردنشین شامل مهران در ایلام، قصرشیرین در کرمانشاه، مریوان در کردستان و ماکو در آذربایجان در قالب لایحه ای از طرف دولت به مجلس رفت تا توسط نمایندگان تصویب شود اما علی رغم اینکه تبلیغات گسترده ای در سطح منطقه ما بر روی آن انجام شد هنوز بلاتکلیف مانده است. دولت در دو سال گذشته 8 منطقه آزاد پیشنهاد کرده است و این موضوع یک بار در صحن مجلس مطرح شد اما برای بررسی بیشتر معطل ماند و این وضعیت کماکان ادامه دارد. ما همواره تأکید کرده ایم که این امتیازات حتماً باید به مناطق مرزی داده شود که نتیجه آن امنیت پایدار خواهد بود. حتی من به شخصه با حدود 50 نماینده مناطق مرزی صحبت کردم و راهکار ارائه دادم و از آنها خواستم این موضوع را برای رفع اندکی از محرومیت و مظلومیت مناطق مرزی پیگیری کرده و با نمایندگانی که در عمق هستند درباره آن صحبت کنند، حتی نمایندگان این 8 منطقه مرزی بالغ بر 100 نفر می شدند، اما متأسفانه نتوانستند رأیی که لازم است را کسب کنند و انتظار داریم انشااله در سال 98 این موضوع در صحن مجلس مطرح شده و برای بهره مندی و رفع چهره فقر از مناطق مرزی تصویب شود.

-منطقه آزاد چه نفع و مزیتی برای ساکنان آن دارد؟

منطقه آزاد تعریف خاص خودش را دارد. اولین پیامد آن بحث اشتغال زایی است. در مناطق آزاد ارتباط با کشورهای دیگر بدون محدودیت امکان پذیر است. مزیت دیگر ارزان شدن کالاها در این مناطق و افزایش گردشگری است. شما ملاحظه می کنید که سالانه چند میلیون نفر برای تجارت به شهرهای کیش و قشم مسافرت می کنند. در سطح کلان تر بحث رونق صادرات و تولید در این مناطق مطرح می شود. همگی از تبعات منطقه آزاد است. منطقه ویژه نیز با درجه ای پایین تر مشابه همین کارکردها را دارد. دولت به این مناطق برای ایجاد کارگاه های تولیدی و صادرات از همان جا امتیاز می دهد و تأمین مواد اولیه در این مناطق بسیار راحت تر صورت می گیرد. این صحبت ها و تعاریف اگر به موقع به عمل تبدیل می شد الان وضعیت خیلی بهتری داشتیم.

ایجاد منطقه آزاد باعث می شود هر کشوری که با ما تعاملات سیاسی دارد آزادانه وارد شده و سرمایه گذاری کند، اشتغال ایجاد کند و باعث رونق اقتصادی شود. در حال حاضر بازارهای هدف ما کشورهای پاکستان، افغانستان، عراق و در آینده سوریه هستند. بعضی از این بازارها را از دست داده و تعداد کمی از آنها باقی مانده اند. بحث من این است که فرصت های باقیمانده را از دست ندهیم. اگر از همین فرصت های باقیمانده به خوبی استفاده کنیم می تواند کمک زیادی به بحث اشتغال ما کند. همه دیدند که سفر اخیر رئیس جمهور به کشور عراق چقدر از طرف این کشور مورد استقبال قرار گرفت. در حالیکه رئیس جمهور آمریکا شبانه و در بایکوت خبری وارد عراق شد و خبر حضور او در عراق پس از خروجش رسانه ای شد. حیف است این فرصت ها از دست برود و سرمایه گذاری روی آن انجام نشود.

-لطفاً از فعالیت هایتان در یک سال اخیر بگویید.

کارهای بسیار خوبی انجام شده است. در یک سال گذشته حدود 12 مرز در حوزه خلیج فارس ایجاد کرده ایم. مرز سومار در استان کرمانشاه در حال انجام رایزنی های نهایی است. برای مرز خسروی از شورای عالی مجوز گرفته ایم و قرار است زائران از طریق این مرز تردد کنند. همچنین اتفاقات خوبی برای مرز چیلات در استان ایلام و بازارچه مرزی چنگوله شهابی در این استان در راه است. مرز شوشمی و سیران بند به یک مرز مجاز و رسمی تبدیل خواهند شد. با طرف های عراقی توافق کرده ایم که مجدداً بازارچه تعطیل شده مرزی تیله کوه در سرپل ذهاب که یک ظرفیت جدید برای مرزهای کرمانشاه و کشور است فعال شود. من فکر می کنم ایجاد این مرزها و افزایش ارتباطات فرهنگی با کشورها بر رونق اقتصاد و فرهنگ تأثیر زیادی دارد. هرچه دو کشور ارتباطات بیشتری داشته باشند سعی بیشتری در امن تر کردن مرزها خواهند داشت.

-فعالیت ها در حوزه‌ی امنیت و عمران در مرزها را چگونه ارزیابی می کنید؟

در بحث امنیت و عمران مرز، در قالب ایجاد پاسگاه ها، ایجاد برجک ها، اتصال جاده هایی که به صورت طولی است و نه آنتنی، برق، تلفن و آب رسانی به آنها و امکاناتی که باید در اختیار سربازان و کادر و نیروهای مرزبانی قرار گیرد، کارهای خوبی انجام شده است. هر جا که بحث امنیت بیشتر مرزها مطرح بوده از نیروهای نظامی بیشتری کمک گرفته شده است و در حال حاضر مرزهای ما از امنیت بالایی برخوردار هستند. متاسفانه سرویس های عربی غربی همواره سعی در ایجاد ناامنی و اغتشاش در کشورهای خاورمیانه داشته اند و این امر به دلیل همان موقعیت خاص خاورمیانه است که از نظر اروپایی ها قلب زمین به شمار می آید. بنابراین هم سعی می کنیم به مرزها توجه امنیتی داشته باشیم و هم با ایجاد امتیازات و ارتباطات بیشتر با کشورهای منطقه امنیت پایدار را برقرار کنیم.

-میزان حجم صادرات از مرز پرویز خان چقدر است ؟

از آنجا که مرز پرویزخان هم به کردستان و هم بخش عربی عراق دسترسی دارد، میزان حجم صادرات از مرز پرویز خان تقریباً 52درصد کل صادرات ما از مرزهایی است که با عراق داریم. البته این امر فقط در مورد صادرات درست است و شامل تردد نمی شود.

-به اعتقاد شما سهم کشور ایران از بازار عراق قابل قبول است؟

اگر ده یازده سال پیش به کردستان عراق مسافرت می کردید متوجه می شدید که حجم بالایی از محصولات موجود در این اقلیم از مواد غذایی تا مصالح ساختمانی و مبلمان همه ایرانی هستند. اما در حال حاضر بازار عراق در اختیار ترکیه است و متاسفانه ما به خاطر بی تدبیری، هدف گذاری نادرست و عدم دلسوزی برخی دست اندرکاران در حال از دست دادن این بازار بزرگ که تا 50 سال دیگر هم کشش صادرات دارد، هستیم.

در گذشته عراقی ها و بخصوص اقلیم کردستان به خاطر پیشینه فرهنگی و تاریخی و ارتباط دیرینه ای که با ایران داشتند و خود را بیشتر ایرانی می دانستند، بسیار مایل به ایجاد روابط تجاری با ایران بودند و حتی مسئولان اقلیم به خود من گفتند ما در بحث سرمایه گذاری اولویت را به ایرانی ها می دهیم. عراق در تمام زمینه ها به کشورهای دیگر نیازمند است و انتخاب اول آنها همیشه ایران بوده است. مشخص است که بازاری بهتر از این برای هیچ کشوری تا به حال وجود نداشته است. اما به خاطر بی تدبیری، عدم درک صحیح و عدم فضای ذهنی مناسب در برخی مسئولان ما، این موقعیت عالی از دست رفته است. عدم نظارت بر عملکرد تجار، سرمایه گذاران ایرانی و کسانی که در عراق پروژه گرفته اند و سوء استفاده های بی منطق باعث شده است عراقی ها تمایلی به واگذاری پروژه به ایرانی ها نداشته باشند. این در حالی است که ترکیه، چین و کشورهای اروپایی به شدت بر روی این موضوع کار کرده و تسهیلات و امتیازات ویژه ای برای سرمایه گذاری در عراق قرار داده اند. امروزه کشورهای توسعه یافته به سرمایه گذار یارانه می دهند تا بازار کشورهای دیگر را در اختیار بگیرد زیرا در آن صورت چرخه اقتصاد کشور نیز به خوبی می چرخد. این در حالی است که ارزان ترین بازار دسترسی به ایران، بازار کشورهای همسایه است. تجار ایرانی نسبت به اروپایی ها و چین حداقل ده روز جلوتر هستند.

مرز خسروی نزدیکترین مرز به سوریه است و کردستان عراق نیز آمادگی لازم برای تامین امنیت تردد به سوریه را دارد. امیدواریم فرصت اقتصادی که در عراق از دست دادیم را بتوانیم در سوریه جبران کنیم.

این یک نقد جدی است و کسانی که این فرصت عالی را از دست داده اند باید پاسخگو باشند. خوشبختانه آقای دکتر روحانی 5 سند امضا کردند که چند تا از آنها از جمله بحث لغو روادید، توسعه مرزی و قراردادهای مرزی در حوزه کاری ما قرار می گرفت که پیشنهاد آنها از طرف ما داده شده بود و مورد قبول نیز قرار گرفت.

-برای تسهیل تردد زئران عتبات عالیات چه تمهیداتی در نظر گرفته شده است؟

در بحث زائران عتبات عالیات و کلاً تردد از مرزهای ایران و عراق نیازمند لغو روادید با عراق بودیم. تا اواخر سال 97 و بدون لغو روادید سالانه 6 میلیون و 500 هزار تردد در مرزهای زمینی ایران و عراق انجام می شود که از این میان 65 درصد مربوط به ایرانیان و 35 درصد مربوط به عراقی ها است. هر نفر برای روادید باید 50 دلار هزینه می کرد. با حذف این هزینه میزان تردد بسیار بیشتر می شود که خود باعث ایجاد اشتغال پایدار می گردد.

-برای تردد زائران عتبات عالیات از مرز خسروی چه راهکاری اندیشیده شده است و آیا این مرز برای زائران باز خواهد شد؟

چند ماه پیش ما به عنوان وزارت کشور یک درخواست در مورد تردد زائرین از مرز خسروی به سازمان حج و زیارت دادیم. در نهایت نامه ای به شورای عالی امنیت ملی دادیم و با تمام ملاحظاتی که از لحاظ امنیتی، سیاسی، فرهنگی و غیره هست مجوز این کار را برای سازمان حج و زیارت گرفتیم که ابلاغیه آن در اختیار استانداری و نهادهای درگیر در مرز مانند گمرک، گذرنامه و ... قرار دارد. در حال حاضر سازمان حج و زیارت ایران در حال مذاکره با سازمان حج و زیارت عراق برای عبور و مرور کاروان های زیارتی از مرز خسروی است با این تفاوت که هر زائری از این مرز در قالب کاروان عبور کند 150 هزار تومان ارزان تر از مرزهای دیگر است.

-در مورد گذرنامه تا به حال چه کارهایی انجام گرفته است؟

در ستاد گذرنامه کارهای خوبی انجام گرفته است. قبلاً کسانی که گذرنامه خود را گم می کردند باید 6 ماه صبر کرده و بعد از آن اقدام به گرفتن گذرنامه جدید می کردند اما در حال حاضر با رایزنی های انجام شده این مدت زمان به بیست روز تقلیل پیدا کرده است و این خبر مهمترین خبر در بهمن ماه از نظر وزارت کشور بود.

در مورد اعتبار گذرنامه قرار است این اعتبار از 5 سال به 10 سال افزایش یابد. البته برای افراد زیر 15 سال که چهره آنها در این مدت تغییرات زیادی می کند از اثر انگشت استفاده می کنیم. بنابراین اگر اثر انگشت ملاک قرار گیرد اعتبار گذرنامه برای همه افراد 10 ساله است و در غیر این صورت برای افراد زیر 15 سال 5 ساله و برای افراد بالای 15 سال 10 ساله خواهد بود.

از دیگر کارهای ستاد گذرنامه، ایجاد گذرنامه الکترونیکی است که به صورت آزمایشی بین ایران و عراق و چند کشور دیگر انجام شده است.

-در مورد بحث توریست درمانی چه راهکارهایی برای رونق آن پیشنهاد می دهید؟ به اعتقاد شما چرا با وجود پتانسیل بالا، در این زمینه موفقیتی نداشته ایم؟

من طرح ایجاد شهرک های توریستی در مرزها را با چند هدف عنوان کردم. یک هدف توریست درمانی بود که خود یک صنعت بسیار پر رونق است. پیشنهاد من ایجاد این شهرک های توریست درمانی در مناطق مرزی مانند قصر شیرین و پاوه بود که بیماران عراقی در ابتدا به این مناطق مراجعه کرده و در صورت لزوم به کرمانشاه یا تهران ارجاع داده شوند. اجرای این طرح در قصر شیرین یا پاوه کاملاً قابل تحقق است و جزء ادبیات کاری وزارت بهداشت نیز هست اما اینکه تحقق پیدا نمی کند احتمالاً به دلیل وجود یک عده دلال فرصت طلب سودجو است که اجازه این کار را نمی دهند.

قبلاً نیز یک تفاهم نامه بین دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه با دانشگاه علوم پزشکی کردستان عراق امضا شده بود که اجازه دهند به مدت دو روز پزشکان ما برای طبابت به آن مناطق مراجعه کرده و بیمارانی که قابل درمان هستند را در همان جا درمان کنند و در صورت نیاز به جراحی یا بستری کردن به نزدیک ترین شهر مجهز مانند قصر شیرین یا کرمانشاه ارجاع داده شوند. دولت موظف است با امکاناتی که در اختیار دارد اشتغال ایجاد کند و این امر نیز خود ایجاد یک اشتغال پایدار است. اما این طرح در حد یک رویا باقی مانده است.

من از همین تریبون اعلام می کنم که سفر مسافرین و توریست ها به ایران به منظور درمان و بستری شدن مقطعی است و تا چند سال آینده از بین خواهد رفت. تا دو سال پیش عراقی ها به شدت به سیمان ایران نیازمند بودند اما الان هزارن شرکت ترکیه ای، عربی، اروپایی و ... در عراق کارخانه سیمان ایجاد کرده اند. همین موضوع در مورد ایجاد بیمارستان و مراکز درمانی نیز صدق خواهد کرد و آن موقع ما باید برای درمان به کردستان عراق برویم. وقتی من طرح شهرک توریست درمانی را بیان می کنم برای این است که این طرح وابستگی ایجاد می کند و ماندگار می شود.

-زیرساخت های استان را مانند راه ها برای رونق گردشگری و مبادلات اقتصادی چگونه می بینید؟

من همیشه به دنبال تریبونی مانند این رسانه بودم که بتوانم این مسأله را بیان کنم. مدتی مسئولیت مدیریت امنیت انتظامی استان را داشتم و نقاط حادثه خیز راه های کرمانشاه را احصاء کرده و در قالب یک طرح به استانداری و دیگر ارگان های مرتبط مخصوصاً وزارت راه و شهرسازی دادم. متاسفانه برخی مسیرها که مسیر تردد احشام بوده به همان صورت قبلی آسفالت شده و به عنوان محل تردد خودرو مورد استفاده قرار می گیرد. اما بسیار جای تأسف و تعجب است که در چند سال گذشته پیچی که باعث واژگونی صدها ماشین شده به همان صورت مورد استفاده قرار می گیرد و هیچ تلاشی برای اصلاح آن انجام نشده است. علت این امر عدم وجود نظارت و باز هم می گویم عدم وجود نظارت است. جاده عامل توسعه است. برای ارتباط با دنیا نیاز به راه سازی درست و اصولی است. تولیدات صادراتی ما باید از یک جاده ایمن عبور کرده و به مقصد برسد. تقویت راه های زمینی، دریایی و هوایی راه ارتباط با دنیا است. تا ما زیرساخت های درست و اصولی در حمل و نقل زمینی، دریایی و هوایی نداشته باشیم، قراردادها و تفاهم نامه های موفقی نخواهیم داشت.

سال 1384 وقتی فرماندار قصر شیرین بودم در ملاقاتی که با وزیر حمل و نقل عراق داشتم ایشان بیان کرد که اگر راه آهن ایران را به مرز خسروی برسانید، ما از خانقین به خسروی راه آهن را وصل می کنیم و از این طریق به تمام نقاطی از عراق که ریل دارند وصل می شوید. سال 1392 قرار شد راه آهن ایران به مرز خسروی برسد و الان که سال 1398 است این امر هنوز محقق نشده و تازه تا کرمانشاه رسیده است. همین کارها باعث عقب ماندگی و عدم اشتغال و روی هم انباشتگی مشکلات بیشتر شده است.

-به عنوان بحث پایانی، اگر مایل به ذکر موضوعی هستید لطفاً آن را مطرح کنید.

به عنوان سخن آخر باید بگویم اگر دور تا دور استان کرمانشاه با وسعت 25000 کلیومتر مربع یک دیوار مرتفع و محکم بکشیم و استان کرمانشاه را کاملاً محصور کنیم و تنها به زمین و جغرافیایی که در مرز دارد بسنده کنیم، منابع خود کرمانشاه برای تأمین معیشت 5 میلیون نفر و ایجاد یک زندگی با سطح کیفی عالی برای آنها کافی است.

اما با کمال تأسف از سال ها پیش نه به منابع، نه به جغرافیا و نه شرایط خاص و پتانسیل های استان کرمانشاه توجهی به صورت کارآمد، علمی و تخصصی نشده است.

ما 371 کیلومتر مرز با عراق داریم و تا به حال 6 ایستگاه مرزی ایجاد کرده ایم. این مرزها هر کدام می توانند یک استان را بهره مند کنند اما استان کرمانشاه طی ده سال گذشته همواره رتبه اول بیکاری را در کشور دارد. این امر مایه تأسف است و من واقعاً نمیدانم کسانی که مسئول ایجاد این وضعیت هستند چه جوابی می توانند به مردم بدهند. بیکاری در استان کرمانشاه به هیچ عنوان دلیل منطقی ندارد و این خلاء و عقب ماندگی در اثر بی تدبیری بوده است.

-حال که بحث به اینجا رسید، نظرتان درباره‌ي عملکرد تيم کنونی مدیریت ارشد استان کرمانشاه چیست؟

آقای بازوند، استاندار با تجربه ای است که شبانه روز امور استان را در سطح منطقه ای و ملی پیگیری می کند. امیدوارم در آینده شاهد به ثمر نشستن تلاش های ایشان و برون رفت استان کرمانشاه از مشکلات موجود باشیم.

گفتگو: بنفشه رضایی