کردپرس: "شرط بندی ها بر سر عدم برگزاری کنگره چهارم حزب اتحادیه میهنی کردستان (یکیتی) پایان یافته است. اگرچه اعمال فشارها برای برگزاری کنگره پیش از پایان سال جاری میلادی باعث شده که سطح و شکوه کنگره چهارم از نظر حضور میهمانان داخلی و خارجی به پای کنگره های پیشین نرسد، اما این کنگره چالشی بزرگ و مشروعیت بخشی به تبدیل این حزب به حزبی خانوادگی و عشیره ای به مانند دیگر احزاب است.

در میان سه جناح اصلی حزب اتحادیه میهنی یعنی جناح لاهور شیخ جنگی، جناح کوسرت رسول و کرکوکی های حزب و جناح خانواده ابراهیم احمد و طالبانی ها توافقی ابتدایی و نیم بند بر سر اینکه کنگره بر اساس توافقات میان این سه جناح آغاز شده و با توافق نیز پایان پذیرد، صورت گرفته است. اما واقعیت این است که لاهور شیخ جنگی در انتخابات داخلی حزب برای انتخاب افراد حاضر در کنگره، بدون استفاده از نام طالبانی توانسته بیشترین تعداد افراد نزدیک به خود را در تشکیلات و شاخه های حزب ( پیشتر بسیاری از مسئولین تشکیلات و شاخه های حزب در مناطق مختلف را خود وی منصوب کرده است) وارد کنگره نماید. به همین دلیل این موفقیت لاهور شیخ جنگی را بر آن داشته برای کسب مناصب عالی تر در حزب و حتی تصدی منصب دبیر کلی اتحادیه میهنی خیز بردارد. اما به نظر نمی رسد که لاهور در این مقطع تسلیم طمع و شتاب زدگی برای رسیدن به این منصب شود؛ چرا که به خوبی می داند دو جناح دیگر به آسانی اجازه رسیدن وی به عالی ترین مقام یکیتی را نمی دهند و خود وی نیز خواهان منصبی مشروط و نیمه تشریفاتی نیست.

سه جناح مذکور یکیتی، همراه با برهم صالح معاون دوم دبیر کل حزب (رئیس جمهور کنونی عراق) بیشترین مناصب اجرایی و مهم حزب را در اختیار خود می گیرند واقعیتی که عملا در یکیتی پس از فقدان سیاسی و درگذشت جلال طالبانی از نظر قدرت و اختیارات به وجود آمده، از طریق کنگره مشروعیت می یابد، اما مهم این است که لاهور در هر پست و منصبی که باشد، باز هم سیاست و دورنمای استراتژی یکیتی را تعیین می کند. افراد نزدیک به وی در خارج از حزب نیز به جایگاه و قدرت نفوذ وی در اتحادیه میهنی واقف شده و مدتی است بر روی لاهور شیخ جنگی سرمایه گذاری می کنند.

اتحادیه میهنی در دوران قدرت لاهور، در جهت تضعیف هرچه بیشتر جنبش تغییر ( به صورت روزافزون ضعیف تر می شود) عمل کرده و تبدیل به تهدید و چالشی جدی برای حزب دمکرات کردستان (پارتی) به رهبری مسعود بارزانی نیز می شود و سیاست و موضع گیری منفعلانه و محتاطانه گذشته را کنار گذاشته و بیشتر از اینکه خود را شریک و همپیمان پارتی در قدرت و حاکمیت نشان دهد، تبدیل به حزبی اپوزیسیون می شود، زیرا منبع قدرت گرفتن لاهور در حزب، دشمنی و مخالفتی است که با حزب دمکرات نشان می دهد.

برهم صالح شخصیت ضعیف کنگره

هنوز کاملا مشخص نشده که آیا برهم صالح به عنوان معاون دوم دبیر کل اتحادیه میهنی در کنگره حضور می یابد یا خیر؟ گفته می شود که احتمال دارد وی به دلیل وضعیت بحرانی موجود در بغداد نتواند در کنگره حضور پیدا کند، اما واقعیت این است که جایگاه برهم صالح در حزب به حمایت دیگر جناح ها از وی بستگی دارد، بدین معنی که این جناح ها در مورد سرنوشت وی تصمیم گیری می کنند، از سوی دیگر هیچ فردی در انتخابات داخلی اتحادیه میهنی موفق به کسب بیشترین رای و جایگاهی قوی نشده و جناح های حزب هم به شخصیتی که همگی بر سر آن توافق داشته باشند و نه اینکه با کسب رای انتخاب شده باشد، نیاز دارند؛ چرا که اگر شخصیتی با توافق این جناح ها بر سر کار آید، برکنای وی نیز برای جناح ها امری آسان خواهد بود.

ممکن است بازگشت دوباره به اتحادیه میهنی* بدون در اختیار داشتن حزب و افراد وابسته به خود، بزرگ ترین اشتباه سیاسی برهم صالح بوده باشد، زیرا کنون بیش از آنکه یکیتی به وی احتیاج داشته باشد، اوست که به یکیتی نیاز دارد و در این شرایط سرنوشت سیاسی برهم صالح به توافقات و کشمکش های میان جناح های حزب بستگی دارد و خود وی کاراکتری تاثیرگذار و تعیین کننده محسوب نمی شود.

بنا به توافقی اعلام نشده میان رهبران و جناح های اصلی یکیتی( اگر در زمان برگزاری کنگره دچار احساسات هیجانی نشده و آن را برهم نزنند) قرار بر این است که تکلیف مناصب اصلی و تصمیمات تعیین کننده در یکیتی در همان روز اول کنگره نهایی شود و اتمام یابد، گرچه هنوز مشخص نیست که آیا آنچه در کنگره دوم و سوم حزب گذشت و صندوق های رای به مدت دو هفته به منزل شخصی جلال طالبانی برده شده و آرای موجود در آن ها در مکانی امن و امین! شمارش شد، بار دیگر در کنگره چهارم نیز تکرار شود یا نه، اما در هر حال کوسرت رسول از طریق انتخابات به عنوان رئیس شورایی که اختیار وتوی تصمیمات حزب را دارد، تعیین می شود و برهم صالح نیز پس از انتخاب اعضا شورای رهبری به عنوان رئیس این شورا انتخاب شده و چند مشاور نیز برای وی تعیین می شود که در حقیقت آنان امور یکیتی را اداره می کنند.

برهم صالح در بغداد نیز به عنوان نماینده یکیتی عمل کرده و حمایت های لازم از وی برای اینکه بار دیگر منصب ریاست جمهوری عراق را در دومین دوره به دست آورد صورت می گیرد و در کشمکش و فراز و نشیب های رابطه پارتی و یکیتی، نقش پیشین ملا بختیار را ایفا خواهد کرد.

البته باید به این نکته هم اشاره کرد که برهم صالح تنها شخصیت ضعیف در اتحادیه میهنی کردستان نیست و افرادی که در خارج از چارچوب معادلات خاندان، پول، سلاح و توانایی قرار می گیرند، یا کاملا از دایره قدرت خارج شده و یا به منصبی که از سوی دیگران برای آنان در نظر گرفته می شود، قناعت می کنند.

لازم به ذکر است که اتحادیه میهنی قرار است کنگره چهارم خود را در تاریخ شنبه 21 دسامبر (30 آذر) برگزار کند و اعضای ارشد حزب اعلام کرده اند که طی کنگره تغییرات اساسی در ساختار حزب ایجاد می شود.

*برهم صالح در سال 1396 اقدام به خروج رسمی از اتحادیه میهنی و تاسیس حزبی به نام هم پیمانی برای دمکراسی و عدالت در اقلیم کردستان کرده و این حزب موفق به کسب دو کرسی در مجلس عراق شد، اما وی پس از توافق با رهبران یکیتی برای کسب منصب ریاست جمهوری عراق بار دیگر از حزب تازه تاسیس خود جدا شده و به اتحادیه میهنی بازگشت.