واقعیت این است که این مسئله تبدیل به یک بازی سیاسی شده و آنچه در این میانه فراموش شده، مردم، سلامت شان و دغدغه هایشان است. مسئله آب در کردستان به طور کلی مسئله ای دامنه دار است، همین قدر در مورد این دامنه دار بودن بدانیم که «یکی پر بارش ترین استان های کشور میزان زمین های آبی اش حدود 12 درصد و میانگین کشوری این عدد 48 تا 50 درصد است کافی است.» اما این فقط زمین های خشکیده و لب های کشاورزان رنج دیده نیست که تشنه اند. این روزها تامین آب شرب استاندارد در یکی از پر بارش ترین و پرآب ترین استان های کشور هم به آرزویی انگار دست نیافتنی تبدیل شده است.

مردم سنندج دبه به دست به دامنه های آبیدر و سایر قنات ها و چشمه های قدیمی شهر سنندج پناه برده اند، بوی آبی که قرار است شهروندان مرکز استان بنوشند قابل تحمل نیست و حالا هم که قضیه اساسا بسیار جدی تر شده است. مرکز بهداشت سنندج در نامه ای رسمی به شرکت آب و فاضلاب سنندج اعلام کرده است: «در اکثر روزها میزان کلر آزاد باقی‌مانده در شبکه توزیع بسیار بالاتر از حد مجاز می‌باشد همانگونه که مستحضر هستید مقدار بیشتر از حد مجاز کلر در آب باعث ایجاد تری هالومتان‌های سرطان‌زا، حساسیت‌های پوستی و ریزش مو و بسیاری از بیماری‌های دیگر می‌شود.»

نامه ای که رسانه ای شد و بعد از چندین روز سکوت، شرکت آب و فاضلاب کردستان در اطلاعیه ای که در اقدامی عجیب به آرم «دانشگاه علوم پزشکی کردستان» هم منقش شده بود، توضیحاتی ارایه داد که بیشتر بازی با روان مردم می شود نام داد. مضمون کلی این اطلاعیه عجیب این بود که {این نامه نگاری ها یک سری توصیه کارشناسی معمول بین ادارات است و چندان مهم نیست} این در حالی است که در نامه مرکز بهداشت سنندج به صراحت و به صورت خیلی جدی نوعی هشدار دیده می شود.

البته واکنش شرکت آب و فاضلاب کردستان چندان هم دور از انتظار نبود، چرا که در سال های اخیر همواره در مورد بوی نامطبوع آب شرب سنندج هم همین رویه را در پیش گرفته بود و آن را به تغییر فصل و ... ربط داده و به مردم گفته بود { یک مقدار بوی آب بد است ولی شما با خیال راحت مصرف کنید چون استاندارد است}.

مسئله مهم در این مورد که باید از سوی دستگاه های نظارتی مورد توجه قرار بگیرد این است که اولا شرکت آب و فاضلاب بیشتر با یک رویکرد سیاسی به مسائل نگاه می کند و بر خود واجب نمی داند که توضیحی دقیق در این باره ارایه دهد. دانشگاه علوم پزشکی هم متاسفانه به همین دلایل سیاسی به جز این نامه که قابل تحسین بود حاضر نبوده موضع واقعی بگیرد یا موضع واقعی اش را رسانه ای کند. از دستگاه های دولتی بالادستی از جمله استانداری هم نمی توان انتظار برخورد فنی داشت چرا که اینجا هم مسئله به سیاست گره خورده است. از وزارت نیرو هم با روحیه ای که از وزیر محترم سراغ داریم و دل مشغولی هایشان؛ نمی شود انتظار داشت چندان جدی به مسئله آب شرب کردستان ورود کنند. نماینده های مجلس هم ظاهرا در این مدت نتوانسته یا نخواسته اند اقدامی اساسی انجام دهند. بنابراین پناهی جز دستگاه های نظارتی برای مردم باقی نمانده است.

در این میان نکته بسیار مهمی که نباید از نظر دور داشت این است که مشکل آب شرب استان تنها مربوط به شهر سنندج نیست و مشکلات عدیده ای در مورد آب شرب و کیفیت آن در سایر شهرهای استان هم وجود دارد.