به گزارش کردپرس، ویروس کرونا با مختل کردن بخش عمده فعالیت های اقتصادی کشور، به قشر عظیمی از مردم که به لحاظ معیشتی در سطح آسیب پذیری قرار دارند، لطمه های جدی اقتصادی وارد کرده است. تدوام این وضعیت در صورت عدم اتخاذ راهکاری های علمی می تواند در دوران پسا کرونا جبران ناپذیر باشد.

دکتر «یونس برومند» اقتصاددان و مدرس دانشگاه ارومیه در این خصوص به سوالات خبرنگار کردپرس در خصوص اقتصاد دوران کرونا و پسا کرونا پاسخ می دهد؛

با توجه به شیوع ویروس کرونا، افراد روزمزد و فاقد حقوق ثابت مشکلات اقتصادی زیادی را متحمل شده‌اند. چه راهکاری در درازمدت برای تأمین معاش این قشر توصیه می‌شود؟

شیوع ویروس کرونا و مختل شدن بخشی از فعالیت‌های اقتصادی باعث شده است که افراد روزمزد و فاقد حقوق ثابت، بویژه آنهایی که در بخش خدمات فعالیت می‌کنند، آسیب‌پذیری بیشتری از لحاظ معیشتی نسبت به بقیه افراد داشته باشند. از اینرو، اتخاذ سیاست‌های معیشتی هدفمند در راستای حمایت از این قشر، بسیار حائز اهمیت است. در واقع، این گروه از جامعه با توجه به تنگناهای مالی برای تأمین نیازهای ضروری باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند.

در شرایط فعلی لازم است حمایت مالی در قالب کمک‌های غیرنقدی از این قشر صورت پذیرد. این کمک‌ها می‌تواند شامل مواد غذایی، اقلام بهداشتی و سایر احتیاجات ضروری زندگی باشد. همچنین دولت می‌تواند افرادی را که به دلیل شیوع ویروس کرونا شغل خود را از دست داده‌اند، از طریق استفاده از مشاغل جدید و مرتبط با کنترل بیماری بکار گیرد و از این طریق، درآمد کاهش یافته آنان را تا حدودی جبران نماید. مثلاً اعطای کمک‌های غیرنقدی به خانوارها می‌تواند از طریق توزیع کالاهای اساسی به درب منازل صورت پذیرد که چنین اقدامی نیازمند نیروی کار فراوان بوده و این نیروی کار از همان قشری تأمین می‌شود که در دوران کرونا شغل خود را از دست داده‌اند.

برخی از خانوارهای نیازمند و افراد روزمزد شامل بیمه بیکاری نمی‌شوند. زیرساخت‌هایی که جامعه در چنین مواقعی باید از لحاظ اقتصادی نسبت به تأمین معاش همه آحاد جامعه لحاظ کند، کدام‌ها هستند؟

اقشار محروم جامعه را می‌توان به دو گروه اصلی تقسیم‌بندی کرد. گروه اول آنهایی هستند که تحت حمایت سازمان‌های حمایتی مانند کمیته امداد یا سازمان بهزیستی هستند و یارانه نقدی و کمک معیشتی نیز دریافت می‌کنند. گروه دوم، شامل افرادی می‌شوند که هیچگونه پوشش بیمه‌ای و منبع درآمدی نداشته و مستمری بگیر نهادهای حمایتی نیز نیستند. طبیعی است که در سیاست‌های حمایتی دولت، گروه دوم در اولویت قرار دارند و لازم است حمایت‌های بهداشتی و کالاهای اساسی بیشتری دریافت کنند. در کنار حمایت‌های دولتی، همچنین لازم است مردم نیز به یاری یکدیگر بشتابند و از اقشار کم درآمد و بی بضاعتی که می‌شناسند و بویژه در دوره شیوع کرونا آسیب‌پذیرتر شده‌اند، تا آنجا که می‌توانند و توانایی دارند، حمایت مالی نمایند.

چه راهکاری پیش روی جامعه آسیب‌دیده اقتصادی بعد از کرونا برای اقشار کم درآمد و شغل‌های آسیب‌دیده مطرح می‌کنید؟

شوک کرونا بر اقتصاد، آثار زیانباری بر جا می‌گذارد که می‌توان آنرا به دوران کرونا و دوران پساکرونا تقسیم کرد. مهمترین آثار دوران کرونا (یعنی در دوره‌ای که هنوز با کرونا مواجه هستیم) شامل کاهش تقاضا و مختل شدن برخی کسب و کارها می‌باشد. همچنین، برخی اقدامات دولت مانند پرداخت وام یک میلیونی بصورت نقدی باعث ایجاد تورم بیشتر در جامعه خواهد شد. بویژه اگر منبع تأمین این وام، استقراض از بانک مرکزی و بصورت چاپ پول باشد، تورم شدت بیشتری نسبت به قبل خواهد گرفت.

در دوران پساکرونا بازارها با افزایش تقاضا (که در دوران کرونا کاهش یافته بود) مواجه می‌شوند. این موضوع در کنار رکود ایجاد شده در کسب و کار و بویژه در زنجیره تأمین، باعث ایجاد و تشدید رکود تورمی می‌گردد. همچنین بدلیل رکود بازار سرمایه در دوران کرونا، این احتمال وجود دارد که پس از کرونا، بخشی از نقدینگی در قالب سرمایه‌های مردم از بازار بورس خارج شده و تورم را تشدید بخشند.

با این وضعیت، بدیهی است که اقشار کم درآمد، مجدداً آسیب بیشتری ببینند. به همین دلیل، لازم است دولت برای جلوگیری از وارد آمدن فشار بیشتر به جامعه و علی‌الخصوص اقشار محروم، اقدام به اتخاذ سیاست‌های بهینه پولی و مالی در جهت مدیریت و کنترل شرایط اقتصادی دوران پساکرونا نماید. مثلاً دولت می‌تواند از بنگاه‌های اقتصادی، بویژه بنگاه‌های کوچک و متوسط که در دوران کرونا دچار مشکل شده بودند، حمایت‌های مؤثر نموده و آنها را مجدداً به چرخه تولید بازگرداند و تا حدودی تقاضای افزایش یافته را پوشش داده و مانع از تشدید تورم شود. از طرفی، با این کار، تعداد قابل توجهی از افراد که در دوران کرونا کار خود را از دست داده بودند، می‌توانند مجدداً به سر کار برگردند. همچنین دولت می‌بایست بار نظام مالیاتی و نظام تأمین اجتماعی را تا حدودی تعدیل کند تا کسب و کارها راحت‌تر بتوانند فعالیت‌های خود را پس از کرونا از سر بگیرند.

مزایا و معایب وام یک میلیونی دولت کدامند؟

وام یک میلیونی دولت با نرخ 12 درصد! بیشتر به یک شوخی شباهت دارد تا کمک به اقشار آسیب‌پذیر... .