به گزارش خبرنگار کردپرس، پرونده تخلفات شهرداری قروه هرچند در حال بررسی توسط دستگاه قضایی است و همین منجر به بازداشت های مختلفی در این زمینه شد اما گویا تبعات تخلفات صورت گرفته همچنان ادامه دارد به طوری که بر روی معیشت عده ای از کارگرن شهرداری تأثیر گذاشته است.

یکی از تخلفاتی که در شهرداری قروه انجام شده بود و مسئول مرتبط به آن هم بازداشت گردید در خصوص قراردادهای جایگاه های CNG قروه بود. قراردادی نامشخص که حتی اثرات زیان بار آن گریبان کارگران این جایگاه ها را گرفته به گونه ای که از حق و حقوق قانونی خود در کنار سنوات و نبود امنیت شغلی معترض اند.

هرچند با بازداشت مسئول جایگاه های CNG انتظار می رفت روند تغییر یابد و بهبودی در وضعیت کارگران و شفافیت در قرارداد مرتبط ایجاد گردد اما گویا هنوز که هنوز است شهرداری و شورای شهر قروه به این امر واقف نشده اند که دیگر دوران حصاربندی گذشته و باید به تریبون شیشه ای برای افکار عمومی بپیوندند.

عواقب خصوصی سازی و تخلف

همه ماجرا از خصوصی سازی شروع شد. از زمانی که تصمیم به واگذاری جایگاه های CNG به بخش خصوصی گرفته شد دردهای کارگران این مراکز چندین و چند برابر گشت. در این میان دردی که کارگران CNG قروه می کشند بیشتر است چرا که جدای از درد در خطر قرار گرفتن امنیت شغلی این کارگران؛ جریان تخلفات شهرداری در آینده شغلیشان تأثیر گذاشته است.

از یک طرف خصوصی سازی و واگذاری جایگاه ها به شرکت های پیمانکاری و دادن اختیارات تام به آنان برای انتخاب کارگران و نبود نظارت شهرداری و ضعف در اجرای قانون مرتبط برای پرداخت حق و حقوق کارگران و از طرف دیگر تخلفات شهرداری قروه که بخشی از آن مربوط به قراردادهای نامشخص و مبهم جایگاه های CNG قروه بود؛ همه و همه دست به دست هم داده اند تا نان 23 کارگر قروه ای آجر شود و بی تفاوتی متولیان امر و شهرداری قروه سایه شومی شود بر زندگی این افراد.

ماجرا از چه قرار است؟

حدود چهار سال پیش کارگران CNG قروه با شرکت سابق به اسم «سپنتا صنعت موتور پریرخ» از تهران با هیئت مدیره کرمانشاهی در تاریخ اول مرداد ماه 94 شروع به کار می کنند.

مطابق اظهارات کارگران از همان ابتدا یک نوع خفقان در کار ایجاد شده بود.«حالت خفقان بین نیروها بود و اگر کسی اعتراضی داشت سر نحوه حقوق و مزایا و حتی نحوه شیفت بندی ها تهدید به اخراج می شد. در واقع طبق قانون باید اختیار با خود کارگر باشد اما طوری شده بود که ساعات کاری شیفت بندی دست خودمان نبود و شهرداری و شرکت که با هم میانه خوبی داشتند، شرکت نفت را مجاب کرده بودند که این موارد قانونی را رعایت نکند.»

این جریان شیفت بندی ها و مشکلات در پرداخت حقوق ادامه داشت تا اینکه کار به شکایت می کشد. «سال اول دو نفر از همکاران در خصوص حقوق و مزایا به اداره کار شکایت کردند و سپس اداره کار شرکت را مجاب کرد که صد هزار تومان به حقوق ها اضافه کند. بعد از این جریان یک هفته که گذشت دوباره حالت حکومت نظامی در جایگاه ها شروع شد و به کارگران می گفتند چرا رفتید شکایت کردید. شما شورشی و ضد انقلابی هستید.»

کارگران هرچه حرف بود را شنیدند و تحمل کردند به این امید که شرکت پیمانکار تغییر خواهد کرد. «به امید این بودیم که شرکت برود و آن وقت وثیقه را به اجرا بگذاریم و شکایت خود را پیگیری کنیم.»

840 میلیون طلبی که پرداخت نشد

23 نفر کارگر در جایگاه های CNG قروه سالهاست که مشغول به کارند و حتی از میان همین نیروها سرپرست برای جایگاه تعیین می شد و انتخاب این سرپرست ها همان و مشکلات مرتبط در این زمین هم همان. «با انتخاب سرپرست ها از خود نیروهای جایگاه؛ انتظار داشتیم وضعیت بهتر شود اما طوری شده بود که سرپرست ها حتی نامه های اداره کار را به بچه ها ارائه نمی دادند. یعنی زمانی که شرکت باید تسویه سالانه بیاورد و مفاصاً حساب را تحویل نیروها بدهد، این کار را نمی کردند و سرپرست ها به نوعی خودفروخته شده بودند به شرکت و شهرداری و به مسئول جایگاه ها.»

همچنان ظلم در حق کارگران پیشروی می کرد تا اینکه شکایت قانونی صورت گرفت. «نیروها جمع شدند و یکدست شدیم و رفتیم اداره کار شکایت کردیم علیه شرکت و شرکت محکوم شد. طبق حساب هایی که داشتیم میانگین نفری 30 تا 40 میلیون تومان و روی هم رفته 840 میلیون تومان از شرکت طلب داریم و هنوز که هنوز است این طلب به کارگران پرداخت نشده است.»

پس از این شکایت و محکومیت شرکت بود که مسئول جایگاه ها در شهرداری قروه (مسئول بازداشتی) با پیمانکار به جای پرداخت حق و حقوق کارگران زبان به تهدید گشوده و می گویند که اگر بار دیگر اعتراض کنید همگی اخراج می شوید!

اما کارگران که دیگر آب از سرشان گذشته بود به این تهدیدات بهایی نداده و همچنان پیگیر حق قانونی خود شدند. «به ما می گفتند از حقتون بگذرید چون شرکت دوباره تمدید قرارداد می شود اما می دانستیم که شرکت دیگر تمدید نمی شود چون مطلع بودیم که این شرکت دیگر به هیچ عنوان نمی تواند در قروه کار کند.»

اعتراضات و پیگیری برای دریافت حقوق از دست رفته ادامه داشت تا اینکه در عرض 24 ساعت به صورت شبانه با سه نفر از کارگران تماس گرفته می شود و شفاهی و بدون هیچگونه دستور مکتوبی گفته می شود که دیگر حق آمدن به سر کار را ندارند.

با همین روند نادرست اخراج کارگران تحصن ها شروع می شود. «وقتی دیدیم روال کار چگونه پیش می رود تصمیم گرفتیم در فرمانداری شهرستان تحصن کرده و اعتراض خود را به گوش مسئولان برسانیم. در شهریور ماه 98 بود که در فرمانداری جمع شدیم و سخنان خود را گفتیم.»

آن زمان جریان اعتراضات کارگری در کشور شدت گرفته بود و برای همین مسئولان شهرستان تا حدودی درخواست های این کارگران را پذیرفته و به حرف هایشان گوش دادند به طوری که در همان لحظه مسئول جایگاه CNG ها در شهرداری را آوردند و به او تذکر دادند که رعایت حال کارگران را داشته باشند.

با وجود آنکه صراحتاً به مسئولی که حالا بازداشت شده تذکر دادند که حق و حقوق کارگران را نادیده نگیرد اما او خلاف این مهم را در نظر گرفت. «همین که از فرمانداری بیرون آمدیم مسئول جایگاه ها در شهرداری فوراً همه را تهدید به اخراج شدن کرد و گفت هر 23 نفرتان از نان خوردن خواهید افتاد.»

باز هم این تهدیدات بی فایده بود چرا که کارگران دیگر کارد به استخوانشان رسیده بود. «دیگر ما کارد به استخوان شده بودیم و کار به جایی رسید که تصمیم داشتیم سفره خالی پهن کنیم جلوی فرمانداری و با زن و بچه برویم اعتراض کنیم اما باز هم به ما گفتند این کار را نکنید و آبروی شهرستان در خطر است.»

معیشت کارگران CNG قروه در حالی در مرز خطر قرار گرفته که دادشان به هیچ جا نمی رسد. «همین الان هم می توانیم با زن و بچه جلوی فرمانداری و حتی استانداری سفره خالی پهن کنیم. می خواهیم ببینیم آیا واقعاً یک کارمند دستگاه اجرایی اگر 3 ماه حقوق نگیرد و 30 میلیون هم حقوق معوقه داشته باشد می تواند تحمل کند؟! اگر با این شرایط تحمل کرد آن وقت هر واکنشی نشان دهند ما همان را خواهیم پذیرفت.»

قطع امید از مسئولان شهرستان

این کارگران دیگر از مسئولان شهرستان قطع امید کرده اند. «ما از فرمانداری گله مندیم و قطع امید کردیم از مسئولان شهرستان و شهرداری هم که دیگر حرفی برای گفتن ندارد و در واقع هیچکس برای این 30 میلیون معوقه ما هیچ حرکتی انجام نداده است.»

آنان تمامی حکم های خود را به اجرای احکام ارائه داده اند اما هنوز به پاسخی نرسیده اند. «در اجرای احکام می توانستند حکم به بستن فروش جایگاه آن هم زمانی که از شهریور تا دی ماه شهردار (بازداشتی) هر یک ماه قرارداد را فقط برای اینکه بتواند وثیقه بیاورد و یک سال دیگر تمدید شود، بدهند اما این کار را نکردند و شرکت هم هرگز وثیقه ای را ارائه نمی داد چون می دانست با آوردن وثیقه فوراً ضبط می شود.»

به گفته این کارگران دادگاه می توانست جلو فروش جایگاه را بگیرد اما این کار را نکرد. حتی وقتی سه نفر از کارگران حکم جلوگیری از فروش جایگاه را گرفتند نظر به این داده شد که باید از سود روزانه فروش با کسر کردن هزینه ها اقدام شود؛ کاری که اصلاً امکان پذیر نبود.

وثیقه ای که خلاف قانون داده شد

پس از تمامی این مراحل کارگران در نامه ای به شهرداری متوجه یک روند غیرقانونی می شوند. «اول مرداد ماه سال گذشته قرارداد قانونی شرکت تمام می شد و طبق قانون 6 ماه پس از اتمام قرارداد شرکت می تواند وثیقه را پس بگیرد این در حالی است که شهرداری در اقدامی خلاف قانون در تاریخ 28 خرداد 98 وثیقه شرکت را تحویل داده بود، یعنی دو ماه قبل وثیقه را تخلیه کرده بودند آن هم با امضا و قبول کردن مدیر وقت شهرداری این کار صورت گرفت و این خیانتی بود در حق کارگران و جوری شده بود که مدیریت کار دست شرکت افتاده بود و دیگر شهرداری کاره ای نبود.»

با این روال خلاف قانون به نوعی مشخص شد که این شرکت است که شهرداری را مدیریت می کند و با این حرکت شهرداری، عملاً بی قانونی در مجموعه نمایان شد. «وثیقه طبق قانون قابل نقد شدن است و هر شرکت پیمانکاری در هر اداره ای که بخواهد سالانه دوره مالی اش تمام شود قانون می گوید 6 ماه پس از آن می تواند وثیقه را تحویل بگیرد آن هم پس از اتمام قراردادش. اما برای پیمانکار جایگاه CNG قروه نگذاشتند دوره مالی قرارداد سالانه پایان یابد و به 3 ماه نرسید که وثیقه را تخلیه کردند و به شرکت دادند چون می دانستند ما شکایت می کنیم و شرکت هم فشار آورده بود به شهرداری که باید وثیقه را آزاد کند.»

همین حرکت شرکت پیمانکار و شهرداری نشان از نوعی احساس خطر دارد. احساس خطری که دست قانون را رد و به نوعی حق و حقوق کارگران را ضایع کرده و حال 840 میلیون تومان معوقه کارگران CNG قروه روی هواست.

اگر حقوق معوقه این کارگران پرداخت می شود به صورت میانگین نفری باید 30 میلیون تومان می گرفتند اما تنها سالانه مبلغ صد هزار تومان به حقوق آنان افزوده می شد.

اعتراض از برخورد نادرست با کارگران

برخورد نادرست عوامل مرتبط در شهرداری با درخواست بحق کارگران دردی است که تمامی ندارد. «شهرداری در برابر مطالبات ما سکوت کرد و ما اگر حرفی می زدیم شکنجه روحی می شدیم. ما بی احترامی نکردیم چون رزق و روزی ما همین جاست و از همین کار است. اما متولیان جلوی مردم حرف های رکیک می زدند به ماها چون قدرت دستشان بود و مافیا داشتند.»

براساس انچه این کارگران می گویند «شهرداری با انتخاب سرپرست از میان کارگران به نوعی به دنبال ایجاد تفرقه بود. به طوری که سرپرستان را مجبور می کرد بر علیه همکاران خود اقدام کنند. همکارانی که همه بر سر یک سفره می نشستند و نان می خوردند.»

پس از بحث های فراوان در دی ماه 98 بود که حدود 5 میلیون تومان از مطالبات پرداخت گردید و همین باعث شد تا دوباره دیر پرداخت کردن حقوق را روی کار بیاورند. «سر برج که رسید گفتند نمی توانیم حقوق این ماه را بدهیم و ما بازهم مدارا کردیم و الآن دو ماه و 16 روز در سنوات نیست.»

مسئولانی که کنار کارگر نیستند

کارگران CNG قروه از دست تعدادی از مسئولان شهرستان به شدت معترض اند. «با وجود تلاش های بسیاری که در اداره کار داشتیم اما رئیس این اداره چندان همراه کارگران نبود و به نوعی دوست داشت که ما به وضعیت کارگران ذوب آهن گرفتار شویم و با عقب انداختن بررسی کار ما و حکم مرتبط، 4 ماه وضعیت را بلاتکلیف گذاشت.»

بعد از همه این ها بود که تنها راه چاره را رفتن پیش امام جمعه و بیان مشکلات به او دانستیم چرا که هیچ کجا حرف ما را قبول نداشتند. این کارگران می گویند «اگر پول ما کارگران را شهرداری نمی خواهد بدهد بگوید تا اقدام دیگری بکنیم.»

گرچه در کنار تمامی این تلاش ها همچنان روند تهدید به جای بود اما دنبال حق خود بودن آن هم در این وضعیت اقتصادی موضوعی نیست که به سادگی بتوان از آن گذشت. «همه ما گرفتاریم. هر سال اسفند به اسفند عیدی و سنوات داده می شد اما امسال هیچی. شاید تنها قشری که از کرونا راضی است ما کراگران باشیم حداقل شرمنده نیستیم که سفره خالی هست و بهانه ای برای این مشکل داریم.»

شهرداری باید پاسخ گو باشد

طبق ماده 13 قانون کار هر تخلفی که شرکت بر علیه نیرو لحاظ کند و حق و حقوق کارگر بماند عواقب آن بر عهده کارفرمای اصلی که شهرداری است بوده و باید پاسخ گو باشد که تا کنون نبوده و نیست. در واقع کارفرما طبق قانون اگر شرکت پرداخت نکند، مکلف است که پرداخت کند حقوق ها را.

مطابق سخنان این کارگران، پول در زمان خود ارزش دارد وقتی بگذر ارزش آن هم کم می شود. ضمن اینکه 30 میلیون تومان برای یک کارگر پول زیادی است.

از طرف تعدادی از شوراها هم تهدید به اخراج شدیم. «اگر کارگران یک ماه حقوق نگیرند نه تنها سفره شان خالی می شود، بلکه دیگر جبران نمی شود. 30 میلیون حقوق عقب افتاده ثمره 4 سال گذر جوانی 23 کارگر است که هر کدام پایه های زندگیشان را اینجا گذرانده اند و این واقعا نادرست است که شورا به جای اینکه همراه باشد، تهدید می کند.»

انتظاری که از استاندار می رود

«مدام ما را پاس می دهند و به نتیجه نرسیده ایم برای مطالباتمان. یک بار از طرف شهرداری به شورا، یک بار از شورا به دادستان و از دادستان به استان و ... همین طور ما را حواله می دهند به این طرف و آن طرف و در نهایت معلوم نیست حق ما چه می شود؟!»

کارگران CNG قروه دیگر از مسئولان شهرستان بریده اند و چشم انتظار مسئولان استان هستند. «ما از خیر بودن استاندار شنیده ایم؛ از وی خواهش می کنیم اگر واقعاً خدا را قبول دارد این کارگران را از نزدیک ببیند و وضعیتشان را بررسی و مشکلات را حس کند. استاندار نماینده بوده و کل قانون را بلد است می تواند به ما کمک کند. انتظار داریم از استاندار که بداند 23 کارگر اینجا برای یومیه زندگی خود مانده اند. ما از استاندار درخواست داریم که به داد ما برسد و بداند که به ما توسط «شهردار نمونه!» ظلم شده است. استاندار بیاید و قضاوت کند.»

حرفشان از معیشت است. از نداری و بی قانونی در حقشان. «گناه کرده ایم شده ایم کارگر! باور کنید همه در لباس خودمان خانواده ایم. هر کسی کت و شلوار بپوشد که حساب نیست. به خدا کارگران هم حسابند. چرا باید سیستم اجرایی از اعتراض ها و شکایت ما عصبانی باشد؟! چرا باید تهدید به اخراج شویم و امنیت شغلی نداشته باشیم؟! ما از استاندار می خواهیم که پای کار بیاید و قانون را برای ما اجرا کند و بگوید چرا حق ما را نمی دهند.»

آقای استاندار کجایی؟!

حالا که از همه جا در شهرستان دل بریده اند، تنها نگاهشان به سمت استاندار است. استانداری که چندین و چند بار حکم نمونه شدن شهردار متخلف قروه را خود امضا و اعلام کرده بود. حالا چگونه می خواهد تبعات همین تخلفات را که دامن یکی از حساس ترین اقشار جامعه یعنی کارگران را گرفته جبران کند؟!

«آقای استاندار کجایید؟! تا کی می خواهید سکوت کنید؟! کجا بودید وقتی شهردار تخلف کرد و این وضعیت را برای ما به وجود آورد؟! کجایید که بدانید در زمستان بدون لباس گرم و بدون حقوق کار کردیم و بعد تهدید هم شدیم؟! ما الآن خدمت شما را می خواهیم بعداً به چه کارمان می آید؟!»

همه مستأجرند و شاید بتوانند نان خشکی را بخورند اما برای مسکن و وام هایشان چه کنند؟ گرانی و قسط که عقب افتادن حقوق را نمی شناسد! «سه ماه است 3 میلیون گرفتیم آن هم نه به وسیله خود شرکت پیمانکار مرتبط بلکه توسط کارفرمای خدمات شهری داده شده!»

منبع حقوق مشخص نیست

یکی از مشکلات کارگران CNG قروه نبود منبع مشخص برای پرداخت حقوق است. «6 سال است که فیش حقوقی نداریم و منبع پرداخت حقوق کارگران هم مشخص نیست! هر بار از یک جا واریز می شود و حق کارگران است که بدانند حقوقشان از چه کانالی پرداخت می شود؟!»

مسئولان شرکت نفت می گویند پرداخت حقوق کارگران CNG طبق قانون نباید توسط خود شهرداری و یا کانال های دیگر باشد و باید توسط خود شرکت پیمانکار لحاظ شود اما آنچه در عمل دیده می شود خلاف این قانون است.

حتی خود متولیان شرکت نفت هم یک بام و دو هوا دارند. به طوری قانون خود را در یک جا اجرا می کنند اما در جای دیگر نه! «دی ماه 98 بود که شهردار سابق طرحی برای شورا فرستاد که با 7 رأی موافق برگزیده شد و رفت برای هیئت تطبیق با این عنوان که «جایگاه به مدت سه ماه برود زیر نظر واحد حمل و نقل تاکسیرانی شهرداری فعالیت کند» که هیئت تطبیق هم در اقدامی عجیب این درخواست را قبول و تصویب کرد. بعد از جریان بازداشتی ها در شهرداری این بار خود شرکت نفت استان نامه داد که حمل و نقل نمی تواند این کار را کند و این قانونی نیست. سپس سریعاً نامه ای از شرکت پخش آمد که جایگاه را به بخش خصوصی واگذار کنید.»

همه این موارد در حالی است که در سنندج اینطور نیست و نیروها تبدیل وضعیت شده اند اما در قروه این همه عجله برای واگذاری چه دلیلی دارد چرا باید هرسال یک پیمانکار باشد؟! منبع حقوق کارگران باید مشخص باشد. وقتی نیروی جایگاهیم باید از یک منبع حقوق بگیریم مثل نیروهای سنندج که از خود شهرداری حقوق می گیرند.

جدای از این چرا شرکت نفت با واگذاری حقوق به حمل و نقل شهرداری مخالفت کرد اما حالا که حقوق کارگران توسط خدمات شهری پرداخت می شود سکوت کرده است؟! «در حال حاضر منبع پرداخت حقوق کارگران جایگاه به پیمانکار خدمات شهری داده شده! به استناد چه ماده قانونی این کار صورت گرفته؟! چرا درآمدهای جایگاه مستقیم به حساب شهرداری می رود اما حقوق ما از حساب شهرداری نمی تواند واریز شود؟! باید بدانیم از چه کانالی حقوق ما واریز می شود؟ خود قانون شرکت نفت گفته که پیمانکار دیگری نباید واریز کند حالا چطور برای خدمات شهری قبول دارد اما برای تاکسیرانی رد کرد؟!»

تبعیضی که تمامی ندارد

کارگران CNG قروه از تبعیضی که مسئولان استان قایل می شوند دلخورند و شاکی. «چرا مدیرکل امور شهری این همه برای واگذاری جایگاه و برگزاری مزایده عجله دارد؟! چرا وقتی 9 جایگاه سنندج از سازمان موتوری حقوق می گیرند کسی حرف از قانون نمی زند؟! آیا سرپرست شهرداری در صلاحیت واگذاری هست که اصلاً مزایده برگزار شود؟ فرق نیروهای قروه با سنندج و بیجار و دیواندره و مریوان چیست؟»

این کارگران از مدیر کل امور شهری پاسخ می خواهند. «کارگر قروه با جاهای دیگر چه تفاوتی دارد فقط چون حقمان را قانونی درخواست کردیم؟ چرا آقای «جمشید اسدی» بین نیروهای شهرستان ها تبعیض قایل می شود؟»

همه دردها از نبود نظارت است

بررسی ها نشان می دهد که تمامی مشکلات مرتبط در شهرداری قروه از نبود نظارت است. شهرداری به عنوان کارفرما وقتی مواردی را به پیمانکار واگذار می کند باید ناظر بر اجرای کار باشد. اما نه تنها نظارتی در امور شهرداری برای همه زمینه ها نبوده و نیست بلکه بخشی از تخلفات صورت گرفته در شهرداری هم از همین فقدان نظارتی بوده است.

در شهرداری قروه یا نظارت نیست یا اگر هست درست اجرا نمی شود. به طوری که ناظر و مسئولی را در این زمینه برای جایگاه ها در نظر گرفته بودند که خود عامل تمامی این مشکلات شد. کسی که با بازداشتش مشخص گردید چه ظلم هایی که در حق کارگران نکرده بود! او باید پرداخت به موقع حقوق کارگران، اجرای درست کار را رصد و جلوی هرگونه بی قانونی را می گرفت نه اینکه خود مقابل کارگر بایستد و زبان به تهدید بگشاید؟! کنار این مسئول ناظر مقصر اصلی خود مجموعه مدیریت شهری اعم از «شهردار و شورا» قرار دارد. کسانی که اتفاقات اخیر نشان داد هرگز برای نفع مردم کار نکرده اند بلکه فقط نفع خود را دیده اند.

«نظارت باید باشد و این همه ظلم برای نبود نظارت است. طوری نباشد که قلع و قمع شویم، ما حمایت همیشگی می خواهیم. قانون در قروه انگار تعطیل است. وقتی دولت می گوید هر کارگری هر جایی 4 سال خود را رد کند یک کارگر مفید بوده و دولت برای آن هزینه کرده است دیگر برای مایی که ده سال است اینجاییم و کارمان را بلدیم و برای ما هم هزینه شده، چرا باید برای دریافت حقوقمان اینقدر مشکل داشته باشیم و مدام تهدید به اخراج شویم؟»

مسئولان طوری با ما برخورد می کنند که انگار «ما مسبب بازداشتی ها هستیم؟ نه کارهای خلاف خودشان!

دادمان به جایی نمی رسد و به ما می گویند کارگرید ساکت باشید. در این مدت اگر امام جمعه قروه نبود همه ما بیکار بودیم. حق امنیت و سلامت کاری نداریم. درد جایگاه بالاست و دست دست کردن مسئولان معلوم نیست برای چیست؟ کارگران زحمت می کشند و مدیران سودش را می برند پس چرا رسیدگی نمی کنند تا سود بیشتر بگیرند.»

سخن آخر کارگران CNG قروه این است که اگر حقشان داده نشود سفره خالی پهن می کنند در هرجا که باشد.../

^*گزارش: زیبا امیدی فر