این هنرمند در گفتگو به خبرنگار کُردپرس پیرامون فعالیت‌های خود عنوان کرد: در سال ۱۳۷۶ در شهرستان اسلام آبادغرب به دنیا آمدم. علاقه من به نقاشی به دوران ابتدایی برمی گردد و چون برادرم (میثم رجبی) طراحی انجام می‌دادند کم‌کم به نقاشی و طراحی علاقه‌مند شدم و در مسابقات مدارس چندین مقام اول را کسب کردم.
وی در ادامه گفت: این علاقه باعث شد که در رشته گرافیک تحصیل نمایم و بصورت جدی‌تر این حوزه را دنبال کنم.
رجبی افزود: هرچند تصویرگری یکی از دروس این رشته است اما در ابتدا به فکر تصویرگری نبودم و بیشتر به نقاشی فکر می‌کردم. برادرم برای کودکان و نوجوانان می‌نوشت و به پیشنهاد ایشان بود که تصویرگری یکی از کتابهایشان را انجام دادم و این امر باعث شد که به مرور با نشر آون فعالیت کنم.
این بانوی هنرمند یادآور شد: گرچه می‌دانم در این مسیر در ابتدای راه هستم و متاثر از تصویرگران دیگر می‌باشم اما تلاش دارم به مرور در این کار به پختگی لازم برسم.
وی با تاکید بر این نکته که تصویرگری در نگاه اول شاید ساده باشد اما در باطن بسیار پیچیده است در ادامه گفت: برای هر کتاب باید خود را در جایگاه آن گروه سنی قرار داد و از زاویه دید آن شخصیت‌ها و فضا را خلق کرد. برای همین تصویرگری بخشی از ذهنیت و رویای کودکان و نوجوانان را شکل می‌دهد و اینکه چگونه انجام گیرد خیلی مهم است.
رجبی ادامه داد: یکی از مواردی که در تصویرگری اهمیت بالایی دارد، درک شرایط فکری مولف برای خلق تصویر است. چون مولف و تصویرگر هر کدام با ذهنیت خود خلق می‌کنند و اگر در یک فرهنگ مشترک نباشند کار را سخت می‌کند. برای مثال کتابهایی که در حال و هوا و فرهنگ مردم کُرد زبان نوشته می‌شود برای من که یک کُرد هستم بیشتر قابل لمس و درک است تا فرهنگ دیگر که آن را زیست نداشته‌ام.
وی گفت: به باور من تصویرگری درک جامعه شناسی بالایی هم می‌خواهد تا فاکتورهای فرهنگی هر قومی به درستی به کودکان و نوجوانان آموزش داده شود.
نظر شما