سردشت؛ زخم کهنه، فریاد رسا/عثمان عباسی

عثمان عباسی, کنش‌گر حوزه رسانه و فرهنگ، هفتم تیرماه، سالروز بمباران شیمیایی سردشت، را فاجعه‌ای که هنوز ننگ آن بر پیشانی بشریت حک شده می داند و معتقد است؛ در چنین شرایطی، نقش فعالان رسانه و کنش‌گران حوزه فرهنگ در زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدای این فاجعه و ترویج فرهنگ صلح و دوستی، بیش از هر زمان دیگری اهمیت پیدا می‌کند.

کرد پرس- هفتم تیرماه، سالروز بمباران شیمیایی سردشت، فاجعه‌ای که هنوز هم ننگ آن بر پیشانی بشریت حک شده است. سردشت، اولین شهر قربانی بمباران شیمیایی در تاریخ، نمادی از مظلومیت و ایستادگی مردمی است که در برابر ظلم و تجاوز، سر خم نکردند.

زخم‌های این فاجعه کهنه، اما فریاد مظلومیت آن رسا است. این فریاد رسا، وظیفه‌ای سنگین بر دوش فعالین رسانه و کنش‌گران حوزه فرهنگ می‌گذارد. در چنین شرایطی، نقش فعالان رسانه و کنش‌گران حوزه فرهنگ در زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدای این فاجعه و ترویج فرهنگ صلح و دوستی، بیش از هر زمان دیگری اهمیت پیدا می‌کند.

این افراد می‌توانند با استفاده از ابزارهای مختلف رسانه‌ای و فرهنگی، به شرح ابعاد مختلف این جنایت، بازگو کردن داستان‌های غم‌انگیز قربانیان و خانواده‌هایشان، و به تصویر کشیدن درد و رنج مردم سردشت، به افکار عمومی آگاهی‌رسانی نمایند.
فعالان این عرصه، باید با تمام توان خود برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدای بمباران شیمیایی سردشت و ترویج فرهنگ صلح و دوستی تلاش نمایند.

تمرکز بر بازماندگان:

داستان‌های بازماندگان سردشت باید در مرکز توجه قرار بگیرند. این افراد رنج و درد خود را به طور مستقیم تجربه کرده‌اند و می‌توانند روایتی دست اول از این فاجعه ارائه دهند.

جستجوی عدالت:

فعالین رسانه و فرهنگ می‌توانند با پیگیری عدالت برای قربانیان سردشت، به حفظ یاد این فاجعه کمک کنند. این امر می‌تواند از طریق تحقیقات، گزارش‌دهی و حمایت از ابتکارات حقوق بشری انجام شود.

ایجاد گفتمان:

فاجعه سردشت باید به عنوان نقطه عطفی در تاریخ بشریت مورد بحث و گفت و گو قرار گیرد. فعالین رسانه و فرهنگ می‌توانند با برگزاری رویدادها، انتشار مقالات و بحث‌های آنلاین، گفتمان حول این موضوع را ترویج کنند.

مقاومت در برابر فراموشی:

مهم‌ترین وظیفه فعالین رسانه و فرهنگ، مقاومت در برابر فراموشی فاجعه سردشت است. این جنایت نباید به دست فراموشی سپرده شود و باید به عنوان یادآوری دائمی از خطرات جنگ و ظلم به بشریت باقی بماند.

اکنون ابزارهای متعددی در اختیار ماست:
با ساخت فیلم مستند و داستانی، می‌توانیم داستان این فاجعه را به تصویر بکشیم و درد و رنج مردم سردشت را به نسل‌های آینده منتقل کنیم.
با خلق آثار هنری، می‌توانیم پیام صلح و دوستی را به جهانیان برسانیم و نفرت از جنگ و خشونت را در دل‌ها نهادینه نماییم.
با برگزاری مراسم یادبود، می‌توانیم یاد و خاطره شهدای سردشت را گرامی بداریم و به خانواده‌هایشان ادای احترام کنیم.
با راه‌اندازی کمپین‌های اطلاع‌رسانی، می‌توانیم آگاهی عمومی را در مورد این فاجعه افزایش دهیم و توجه جهانیان را به این جنایت هولناک جلب نماییم.
با همبستگی و تلاش فعالان رسانه و کنش‌گران حوزه فرهنگ، می‌توانیم زخم کهنه سردشت را التیام بخشیم و فریاد رسای مظلومیت این مردم باشیم.
ما، به عنوان فعالان حوزه رسانه و فرهنگ، وظیفه داریم فریاد رسای این مظلومان باشیم و نگذاریم نسل‌های آینده، از این جنایت هولناک بی‌خبر بمانند.
بیایید با هم برای جهانی عاری از خشونت و سلاح‌های شیمیایی تلاش نماییم/.

کد خبر 2772121

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha