به گزارش خبرنگار کردپرس، فاز نخست دانشکده صنعت و معدن قروه شامل ساختمان دانشکده در حالی بعد از ۱۶ سال در زمینی به مساحت ۵ هزار و ۵۰۰ مترمربع به بهره برداری رسیده که با وجود طرح توسعه این فضای آموزش عالی، چشمان بسیاری به دنبال تصاحب فضای باقیمانده آن است؛ فضایی که متعلق به دانشکده بوده و اگر طرح توسعه آن عملیاتی شود قطعاً در پیشرفت علمی و فرهنگی و اقتصادی شهرستان بسیار تأثرگذار خواهد بود.

فضای آموزش عالی در خطر

دو سال پیش متولیان مسکن ملی دست روی این سرانه آموزشی گذاشته بودند که با مخالفت هایی مواجه شد و حالا هم پای ساخت درمانگاه جدید تأمین اجتماعی به میان آمده است. درمانگاهی که خود یک نهاد درآمدزا بوده و می تواند در مکان مناسبی احداث شود اما به دنبال گرفتن زمین دانشکده بوده و تنها دلیلی هم که متولیان این درمانگاه دارند این است که زمین دانشکده از ابتدا کاربری درمانی بوده که تبدیل به آموزشی شده؛ دلیلی که چندان قابل قبول نیست و نمی توان آن را منطقی دانست، چرا که قطعاً تغییر کاربری اولیه با موافقت های لازم بوده و تغییر مجدد کاربری جز آسیب چیز دیگری به همراه ندارد.

در واقع هدف متولیان دانشگاه کردستان بر این است که دانشکده صنعت و معدن قروه را توسعه دهند و فضای باقیمانده موجود در طرح توسعه لحاظ شده و از طرفی هم دانشکده فعلی تنها یک ساختمان آموزشی- اداری است و نه محوطه سبز و نه حتی تفریحی و خوابگاه و دیگر امکانات لازم برای دانشجویان را ندارد و اگر این زمین از سرانه آموزشی حذف شود دانشکده صنعت و معدن ماهیت اصلی خود را از دست خواهد داد و تنها با یک ساختمان آموزشی و اداری نمی تواند نام دانشکده را یدک بکشد.

فشارها و شرط دانشگاه کردستان

براساس اطلاعات به دست آمده توسط خبرنگار کردپرس متولیان دانشگاه برخلاف میل خود به شرط تأمین زمین جایگزین با ساخت درمانگاه موافقت کرده اند اما تا بدین لحظه هیچ زمین جایگزینی نه تنها معرفی نشده بلکه بدون اجازه متولیان دانشگاه کردستان و دانشکده صنعت و معدن اقدام به نقشه برداری و تلاش برای تصاحب زمین هستند. همه این مسایل در حالی رخ داده که رئیس دانشکده بارها در نشست های مختلف از شورای اداری شهرستان گرفته تا شورای توسعه استان مخالفت خود را با این اقدام مطرح و حتی زمین هایی را هم جهت احداث درمانگاه معرفی کرده اما اینکه چرا مسوولان  روی زمین آموزش عالی کلید کرده اند در نوع خود جالب و جای سؤال دارد!؟

اینکه مسئولان به جای حمایت از دانشکده و تلاش برای توسعه آن به دنبال کوچک کردن و حتی زخم زدن به آن هستند مسئله ای نیست که نادیده گرفته شود.  

درمانگاه و دانشکده کنار هم نمی شود

درمانگاه تأمین اجتماعی باتوجه به ماهیت کاری که دارد یکی از پر ترددترین درمانگاه های شهرستان به حساب می آید و در شبانه روز مدام مراجعه کننده دارد و با سر و صدا و شلوغی همراه است. اما دانشکده صنعت و معدن که ماهیتی آموزشی دارد تردد چندانی در آن وجود ندارد و دانشجویان آن هم نیاز به سکوت و آرامش دارند. لذا همسایه شدن دانشکده با درمانگاه مشکل داشته و شدنی نیست.

تصور کنید دانشجویان سر کلاس هستند یا در حال امتحان دادن؛ که سر و صدای آمبولانس و مردم و بوق های ممتد و... شنیده می شود و آیا آن دانشجویان با چنین مواردی که سلب آرامش می شود، می توانند کنار بیایند!؟ هم محیط دانشکده و هم محیط درمانگاه نیاز به آرامش و امنیت فکری دارند و همسایه شدن این دو با هم جز آزار یکدیگر چیزی به همراه ندارد.

جدای از این، مکان مدنظر در یکی از مناطق حساس از نظر بار ترافیکی قرار دارد و تردد وسایل نقلیه باتوجه به وجود منازل مسکونی در کنار ترمینال و مسیر خروجی شهر و... باعث می شود که وجود درمانگاه با چالش ترافیکی و شلوغی مفرط همراه باشد.

مخالفت نماینده با جانمایی درمانگاه

چندی پیش «محمدرضا آئینی» یکی از اعضای شورای شهر که اتفاقاً خود کارمند تأمین اجتماعی قروه است در نشست خبری شورای شهر با تأکید فراوان از اتمام تخصیص زمین دانشکده برای درمانگاه تأمین اجتماعی خبر داد و این پروژه را تمام شده دانست. خبری که مورد انتقاد تعدادی از خبرنگاران قرار گرفت و جانمایی درمانگاه کنار دانشکده را یک مورد نادرست دانستند. از یک طرف اصرار این عضو شورای شهر و تلاش برای تصاحب زمین دانشکده جای سؤال دارد و از طرف دیگر بیان چنین موضوعی در نشست شورا هم تأمل برانگیز بود! چرا که چنین مسئله ای چندان در حیطه وظایف شورای شهر نبوده و اصرار برای ضایع کردن حق مردم از سرانه آموزشی هم چندان عادلانه نیست! 

با این وجود گرچه در این زمینه «محمدرضا آئینی» از تأیید تخصیص ۳ هزار و ۵۰۰ مترمربع زمین آموزشی دانشکده برای درمانگاه می گوید اما مخالفت شدید مسئولان دانشکده و البته نماینده مجلس چنین تأیید و تأکیدی را بر زمین می زند! «محمد رسول شیخی زاده» در همین زمینه در نشست خبری خود به صراحت اعلام کرد که «استفاده از سهم دانشکده صنعت و معدن برای درمانگاه نادرست است. قرار نیست برای شفای یکی بزنیم چشم دیگری را کور کنیم!».

به گفته او جانمایی درمانگاه کنار دانشکده اشتباه است و نباید جلوی توسعه آموزش عالی در منطقه گرفته شود.

دانشکده یا درمانگاه یا هردو!؟

قطعاً شهرستان هم به مراکز آموزش عالی معتبر نیاز دارد و هم به درمانگاه مناسب و نباید مسئولان طوری اقدام کنند که این دو نیاز اساسی منطقه مقابل هم قرار بگیرند. وجود یک دانشکده معتبر دولتی برای توسعه فرهنگ و آموزش عالی در شهرستان بسیار مهم و ضروری است و قطعاً اگر فضای دانشکده توسعه یابد دست تمامی مراکزی که از نظر علمی چندان اعتبار ندارند را کوتاه خواهد کرد. جدای از این دانشکده صنعت و معدن باتوجه به معدنی بودن شهرستان در تولید اقتصاد و همین طور رشد کارآفرینی اثر داشته و می تواند به کاهش بیکاری هم کمک کند.

و البته درمانگاه تأمین اجتماعی هم قطعاً برای شهرستان ضرورت دارد و می تواند در خدمت رسانی به بیماران تسهیل گر باشد اما این خدمت رسانی باید در یک مکان مناسب و در محیطی قابل اجرا انجام شود. محیطی که بیمار مدام خود را با مناقشات مختلف روبر نبیند.

کارشناسی شده تصمیم بگیرید

با وجود این همه مشکل در جانمایی درمانگاه تأمین اجتماعی و اصرار و انکار مسئولان هردو حوزه؛ بهترین اقدام در این است که مسئولان براساس نظرات کارشناسی شده و سنجیدن موقعیت های مختلف تصمیم بگیرند و حوزه درمان تنها منابع خود را دنبال نکنند و به فکر منافع کسانی که از دانشکده استفاده می کنند هم باشند. دانشکده ای که در هر شهر و منطقه ای حرف نخست برای توسعه یافتگی را می زند؛ لذا در نظر گرفتن تمامی جوانب کار موردی است که باید مدنظر قرار گرفته شود. /

* گزارش و عکس: زیبا امیدی فر