هفتۀ گذشته روزنامۀ ایندیپندنت ترکی خبری منتشر کرد تحت عنوان «تلاش سه کشور برای متحد کردن کردهای سوریه نتیجه بخش بود؛ [حزب اتحاد دموکراتیک سوریه] PYD و [شورای میهنی کردهای سوریه] ENKS توافق کردند». ادعای «تلاش برای متحد کردن کردها» از سوی آمریکا، فرانسه و روسیه از اصل خبر مهم تر بود.

اگر واقعاً روسیه در این موضوع دخالت دارد، نمی دانیم «تلاش» این کشور برای نزدیک کردن PYD و ENKS چه بوده است. آمریکا نیز در نشست های ژنو از سال 2012 تا هشتمین و آخرین کنگره یک سیاست را در پیش گرفته بود؛ دعوت نکردن PYD به این نشست ها و مذاکرات.

به گفتۀ مقامات PYD «ترکیه مخالفت می کند و اگر راه را برای ENKS باز کنند، راه PYD برای ورود به مذاکرات نیز هموار می شود.» PYD را به نشست ها دعوت نمی کنند، اما انتخاب آنها لابی هتل ها و دیدارهای «نزدیک و صمیمانه» در کنج اتاق ها است.

نمایندگان آمریکا در سفر به کردستان سوریه تلاش می کنند مقامات PYD را به شراکت با ENKS راضی کنند. فرانسه نیز با همین هدف نمایندگان کردستان سوریه را به کاخ الیزه دعوت می کند.

در سال 2011 که جنگ داخلی در سوریه آغاز شد، کردهای سوریه تلاش کردند یک نیروی دفاعی و یک مدیریت خودگردان تأسیس کنند. آنها اوایل سال 2014 خودگردانی کانتون های عفرین، کوبانی و جزیره را اعلام کردند. در همان سال دولت اسلامی عراق و شام (داعش) پس از تصرف بخش بزرگی از خاک سوریه و عراق به کوبانی حمله کرد. در همین کوبانی بود که داعش ضربۀ سنگینی دریافت کرد و شکست خورد.

کردهای سوریه در هنگامۀ نبرد با داعش با ائتلاف بین المللی به رهبری ایالات متحده همکاری کردند. آمریکا، روسیه و فرانسه به خاطر نظامی که PYD، یگان های مدافع خلق (YPG و یگان های مدافع زنان (YPJ) در کردستان سوریه تأسیس کرده بودند، از آنها تمجید کردند. ائتلاف ابراز خرسندی می کرد و بر حقوق و آزادی های کردها تأکید می کرد.

در همان زمان ترکیه از ستیزه جویان گروه هایی مانند داعش، جبهه النصره، هیأت تحریر الشام و نیروهای ارتش آزاد سوریه، که تنها لباس هایشان با هم فرق داشت و همه به القاعده وابسته بودند، حمایت می کرد. تردیدی نیست که جنگ این گروه ها با کردستان سوریه جنگ ترکیه بود که به نیابت توسط آنها انجام می شد.

در نشست 16 جولای 2016 هیأت وزیران ترکیه النصره از فهرست گروه های تروریستی خارج شد. این تصمیم در روزنامۀ رسمی مورخ 18 جولای 2016 در این کشور ابلاغ شد. در کنفرانس مطبوعاتی وزارت دفاع روسیه در تاریخ 2 دسامبر 2015، ارتباط میان ترکیه و داعش با پخش تصاویر ماهواره ای نشان داده شد. در این گنفرانس گفته شد که رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه و خانواده اش با همکاری داعش دست به قاچاق نفت سوریه و عراق می زنند.

حتی در آن شرایط نیر حکومت ترکیه به شیوه ای سیستماتیک و به صورت مکرر اعلام می کرد که عفرین را تصرف خواهد کرد و پس از آن به سوی شرق رودخانۀ فرات نیز حرکت خواهد کرد. کردها در در غرب فرات با روسیه و در شرق فرات با آمریکا ارتباط و همکاری خوبی داشتند.

در طول تمام آن دوران گروهی که ENKS خوانده می شود در استانبول و اورفا با مقامات دستگاه جاسوسی ترکیه (میت) دیدار می کردند و آزادانه با مطبوعات سخن می گفتند. آنها در برلین و استکهلم دست به راهپیمایی زدند و خواستار آن شدند که PYD در فهرست گروه های تروریستی جای بگیرد و با این اقدامات از حمایت حکومت ترکیه برخوردار می شدند.

دلیل این که آمریکا، فرانسه و روسیه مکرراً به PYD می گویند «با ENKS» توافق کنید، هرچه باشد این نیست که از سیاست ENKS ناخرسند باشند، اگر چنین بود به آنها هم می گفتند «ارتباط خود را با ترکیه قطع کنید و علیه PYD فعالیت نکنید.»

در همان زمان بود که روز 18 ژانویۀ 2018 روسیه نیروهای خود را از مرز ترکیه با عفرین خارج کرد. پس از آن حریم هوایی سوریه را برای جنگنده های ترکیه باز کرد. ترکیه و ستیزه جویان ارتش آزاد عفرین را اشغال کردند. آمریکا نیز اعلام کرد «چون عفرین در غرب فرات واقع است، کاری از دست ما بر نمی آید.»

در ماه های جولای و اوت 2019 جیمز جفری نمایندۀ ایالات متحده در امور سوریه با مدیریت خودگردان شمال و شرق سوریه وارد فعالیتی جدی شد. آمریکا به بهانۀ ممانعت از افزایش فشار ترکیه، YPG، YPJ و ارتش دموکراتیک سوریه را ناچار کرد با سلاح های سنگین خود تا عمق 15 کیلومتری مرز ترکیه عقب نشینی کنند و همۀ استحکامات خود را تخریب کنند. پس از آن از طریق رسانه ها نشان دادند نیروهای آمریکایی و کردها با هم در منطقه اقدام به گشت زنی می کنند.

دولن ایالات متحده روز 7 اکتبر اعلام کرد نیروهای نظامی خود را از کردستان سوریه خارج می کند. سپس دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده گفت: «دویست سال است کرد و ترک با هم می جنگند و این جنگ ربطی به ایالات متحده ندارد.»

روز 9 اکتبر حریم هوایی و زمینی شرق فرات به روی ترکیه گشوده شد. ستیزه جویان داعش و ارتش ترکیه گری سپی و سرکانی را تصرف کردند. جیمز جفری در کمال ناباوری اعلام کرد از آنچه در جریان است اطلاعی ندارد.

عقب نشینی نیروهای آمریکایی در [مناطقی از] شمال سوریه که یک حقۀ ساده و آشکار بود، پس از اشغال دو شهر مذکور توسط ترکیه و نیروهای سوری تحت حمایتش آشکارتر شد. آمریکا که در مقابل چشم دوربین ها و رسانه ها نیروهایش را از عراق و سوریه خارج می کرد، شبانه آنها را دسته دسته به نزدیکی چاه های نفت دیرالزور منتقل می کرد.

حال این پرسش مطرح می شود،آمریکا، روسیه و فرانسه که وقتی موضوع متصل کردن کانتون های عفرین، کوبانی و جزیره مطرح بود، انتخاب آنها در مقابل کردستان سوریه اشغال گری ترکیه و داعش بود، اینک چه اتفاقی افتاده که یک باره برای اتحاد کردها دست به تلاش می زنند؟ چه ذهنیتی بود که آن همه خاک را، که کردها با بهایی سنگین از رنج و خون آزاد کرده بودند، به حکومت ترکیه تقدیم کرد و اینک وجدانش برای اتحاد کردها به فریاد آمده است؟

آمریکا، روسیه و فرانسه که برای متحد کردن کردهای سوریه تلاش می کنند، چرا هیچ دغدغه ای برای کردهای ترکیه ندارند؟ هیأت آمریکایی که به سوریه سفر می کند و PYD و ENKS را به مذاکره دعوت می کنند، چرا همان کار را در میان حزب کارگران کردستان (PKK)، حزب دموکرات کردستان (پارتی)، اتحادیۀ میهنی کردستان (یکیتی) و جنبش تغییر (گوران) نمی کنند؟ آیا در سایۀ کنترل مطلق آمریکا و روسیه بر عراق و سوریه و گشودن حریم هوایی این دو کشور به روی ترکیه، می توان خواهان اتحاد کردهای سوریه بود؟

همیشه و در همه جای جهان اتحاد ملی در یک سرزمین آزاد شده از دست اشغال گران و با هدف تأسیس یک حکومت آزاد بوده است. آیا اتحادی که آمریکا، روسیه، فرانسه، PYD و ENKS در پی آنند، برای این است که موضع کرد تقویت شود و برای آزاد کردن کردستان سوریه از اشغال گری ترکیه است؟

هیأتی به ریاست احمد قره موس رئیس مشترک کنگرۀ میهنی کردستان با هدف اتحاد کردها به کردستان عراق سفر کرد و به صورت کتبی و شفاهی خواستار دیدار با پارتی و شخص مسعود بارزانی رهبر این حزب شد اما جوابی به آن داده نشد. این هیأت جز پارتی، با همۀ احزاب و شازمان های کردستان عراق دیدار کرد. پارتی که از اتحاد PYD و ENKS حمایت می کند، چرا با این هیأت دیدار نکرد؟ چرا پارتی خواهان اتحاد با دیگر احزاب کردستان سوریه نیست؟

آمریکا، روسیه و فرانسه که پیشنهاد ارتباط و همکاری به PYD و ENKS می دهند، از ENKS نمی خواهند ارتباط خود را با ترکیه قطع کند یا دفاتر خود را در اورفا و استانبول تعطیل کرده و به کردستان سوریه باز گردند. هدف آمریکا دور کردن ENKS از ترکیه نیست، بلکه به واسطۀ ENKS کشاندن PYD به وضعیتی است که مایۀ خرسندی پارتی و حکومت ترکیه است. دغدغۀ جفری رسیدن به این هدف است. هدف آمریکا و فرانسه نزدیک کردن واقعی PYD و ENKS نیست، هدف آنها پایان دادن به تفرقه و ایجاد اتحاد نیست، بلکه هدف آنها تجزیۀ مدیریت خودگردان به خواست ترکیه است.

هیأتی که از طرف آمریکا، روسیه و فرانسه در کردستان سوریه برای اتحاد کردها تلاش می کند، چرا برای عادی سازی روابط PKK و پارتی کاری نمی کند؟ در حالی که بازار فعالیت برای اتحاد در کردستان سوریه داغ است، در زینی ورتی بحرانی به وجود آمده است که هدف آن محاصرۀ قندیل توسط حکومت ترکیه و پارتی است. آیا آمریکا، روسیه و فرانسه از این تنش اطلاع ندارند؟

حکومت ترکیه برای نابود کردن PKK قدم به قدم در حال اشغال کردستان عراق است. در قلۀ کوه ها و روی تپه ها پایگاه نظامی احداث می کند، پایگاه راداری برای استراق سمع و شناسایی دایر می کند. با این اوصاف، وقتی یک مقام پارتی می گوید «PKK باید از خاک عراق خارج شود» یا «ترکیه با کردهای سوریه مشکلی ندارد، بلکه با PKK مشکل دارد»، آیا می توان در صداقت آنها در موضوع اتحاد کردهای سوریه تردید نکرد؟

آمریکا، روسیه و فرانسه که عفرین، سرکانی و گری سپی را به ترکیه تسلیم کردند و نظاره گر بمباران شنگال و کمپ مخمور بودند، خواست آنها برای اتحاد PYD و ENKS با واقعیت، عقل و منطق سازگار نیست.

این توطئۀ بین المللی که آمریکا و روسیه تحت عنوان اتحاد کردهای سوریه اجرا می کنند، توطئۀ حکومت ترکیه و پارتی برای نابود کردن PKK در اقلیم کردستان است. در واقع آمریکا، روسیه و فرانسه خواهان اتحاد کردهای سوریه نیستند، بلکه می خواهند آن نظام خودگردان دموکراتیک را که در طول حدود 10 سال تأسیس شده است به بزنند و یک مدل مدیریتی جدید با مشارکت ENKS ایجاد کنند. آنها هرگز نمی توانند این مدل را بدون خود کردها یا با ضدیت با کردها ایجاد کنند. آنها می خواهند این توطئه را به دست بخشی از کردها عملی کنند. به واسطۀ مواضعی که آمریکا و روسیه در 10 سال گذشته از خود نشان داده اند، هیچ دلیل عقلانی و منطقی وجود ندارد که کرد را بر آن دارد به آمریکا و روسیه اعتماد کند. آنچه در جریان است یک توهم و دروغ بزرگ است که در مقابل چشم همگان در حال انجام است.

بیشتر بخوانید:

پروژۀ اتحاد کردهای سوریه؛ کارشکنی ترکیه، حمایت بارزانی

هزینۀ هر بمب علیه کردها برای ترکیه

روسیه و پروژه اتحاد کردهای سوریه

ترکیه و پروژه اتحاد کردهای سوریه

نویسنده: فردا چتین

منبع: اوزگور پولیتیکا

ترجمه: خبرگزاری کردپرس – سرویس سوریه